| ผู้เขียน | ขรัวตาขำ |
|---|
สถานีนี่นี้…ปัจจุบัน สถานีหน้านั้น…มรณะ
วัยรุ่นหลายรุ่นหลายกลุ่มมะรุมมะตุ้มถกเถียงกันพัลวันพัลเกว่า พม่าจะไปก่อนไทย หรือไทยจะไปก่อนพม่า
สืบความหมายกำกวมก็ได้ความหมายเป็นที่แน่ชัดว่า สถานะทั้งหลายทั้งปวงอันเป็นเหตุแห่งปัจจุบัน เป็นสถานะที่เสียวสังวาสไม่เข้าใครออกใคร กล่าวงูๆ ปลาๆ ได้ว่า เป็นสถานะที่ตั้งอยู่ไม่ได้ แค่ห้วงระยะเวลาเดียว สถานะนั้นก็ต้องเปลี่ยนแปลงไป
สถานะของพม่า คือ คนค่อนโลกไม่เห็นด้วยกับการปฏิวัติ รัฐประหาร ขนาดเพื่อนอาเซียนด้วยกันยังส่ายหน้า เพื่อนทวีปอื่นสั่นมือไม่เห็นด้วย โลกส่วนใหญ่ที่มนุษย์เป็นมนุษย์ ไม่ยอมรับอำนาจมั่วๆ ที่เกิดขึ้น
ความเป็นจริงเช่นนี้ พม่าในนามรัฐบาล (ชั่วคราว) หรือในนามประเทศ น่าจะหายใจไม่สะดวกนัก
ส่วนสถานะของไทย ขึ้นอยู่กับอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดของ 3 ป. คือ ปลาอานนท์, ปลาวาฬ และปลาเสือ จะเรียกง่ายๆ สั้นๆ ว่า 3 เสือปลาก็ได้
อำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดชนิดเช่นนี้ ชี้ต้นไม้เป็นต้นตายใบเป็นได้ ฆ่าต้นไม้ทำลายป่า พล่าต้นน้ำ ทำลายผู้คนปกติให้พิการทั้งกาย วาจา ใจ จนย่อยยับได้
ไม่ทำอยู่อย่างเดียว คือ การปฏิบัติตามกฎหมายให้ถูกต้องอย่างฉลาดและแนบเนียน
หรือการสร้างคนส่วนใหญ่ให้มีกินมีใช้ มีกฎ ระเบียบ กติกา เป็นพื้นส่วนดีในสังคมให้เห็นได้ชัด
โดยสิ่งต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นก็ยังดำรงอยู่ อาทิ ไฟไหม้ป่าหน้าแล้ง น้ำแห้งหน้าร้อน อากาศมีฤทธิ์และมีพิษ มีขยะเกลื่อนเมือง และล้นขอบริมฝั่งน้ำ ปล่อยความยากจนวิ่งไปหาคนทุกกลุ่มชนชั้น ปล่อยเชื้อโรค, เชื้อการเมืองทุจริต ระบาดไปสู่ข้ารัฐการทุกหมู่เหล่า ท่ามกลางความขาดแคลน
ฉะนั้น ไม่ควรถามว่า พม่า-ไทย ใครจะไปก่อน
หรือ ไทย-พม่า ใครจะไปหลังใคร
หลังสงครามโควิด-19 มานี่ ผู้ปกครองในโลกกี่ประเทศ ที่ก้าว.เท้าเดินหน้าเป็น
อีกกี่ประเทศ ที่รุกถอยหลังแต่ย่นหน้า
ให้คิดถึง ท่านอาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ กันมากๆ ขนาดท่านไม่เคยแต่งผีตาโขน ยังเผลอบอกความจริงว่า
ระวังกบฏในระบบกันหน่อย
