คำสั่งนายกรัฐมนตรีให้ พล.อ.อ.ประจิน จั่นตอง รองนายกรัฐมนตรีเข้ากำกับงานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ แทน นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ รองนายกรัฐมนตรี
อาจมิได้เป็นเรื่อง “ผิดปกติ”
หากว่า นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ไม่เคยได้รับมอบหมายให้กำกับงานกระทรวงเกษตรและสหกรณ์มาก่อน
หากว่า นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ไม่ได้อยู่ในฐานะรองนายกรัฐมนตรี “ฝ่ายเศรษฐกิจ”
สถานะของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ จึงสำคัญ
สำคัญเช่นเดียวกับที่ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล เคยได้รับเมื่อแรกที่เข้ามาดำรงตำแหน่งเป็นรองนายกรัฐมนตรีหลังรัฐประหาร เมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
น่าสังเกตว่า ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ไม่เคยประสบเหมือนกับที่ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ประสบ
แรง “กระทบ” ครั้งนี้จึงได้รับ “ความสนใจ”
กลายเป็นเรื่องอันมากด้วย “ความอ่อนไหว”
ถามว่าในความเป็นจริงแม้จะดำรงตำแหน่งเป็นรองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายเศรษฐกิจ
แต่ “อำนาจ” ในการ “กำกับ” เป็นเช่นไร
นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ กำกับและดูแลงาน “เศรษฐกิจ” ได้ครบถ้วนและสมบูรณ์ รอบด้าน หรือไม่
สภาพก็อีหรอบเดียวกับ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล
ถามว่า ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล กำกับงานกระทรวงคมนาคม งานกระทรวงพาณิชย์ ได้อย่างครอบถ้วนและสมบูรณ์ รอบด้านหรือไม่
ตอบได้เลยว่า “ไม่ได้”
เหมือนกับว่าการเข้ามาของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ในเดือนสิงหาคม 2558 จะสามารถอุดจุดอ่อนรอยโหว่ของ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ลงได้
ถามว่า คุมกระทรวงคมนาคมได้หรือไม่
หากคุมได้ทำไมกระบวนการร่วมทุน หรือกระบวนการลงทุนในเรื่องรถไฟฟ้าความเร็วสูงจึงเลื่อนแล้วเลื่อนอีก
ถามว่า คุมกระทรวงพลังงานได้หรือไม่
และพลันที่มีคำสั่งให้พ้นจากการกำกับงานกระทรวงเกษตร และสหกรณ์อีกกระทรวง 1
“ตีน” ของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ก็เริ่ม “ลอย”
ปมเงื่อนอยู่ที่ว่า คำสั่งนายกรัฐมนตรีต่อรองนายกรัฐมนตรีครั้งนี้มีรากฐานมาจากที่ใด
1 จาก “นายกรัฐมนตรี” เอง
1 จาก “รองนายกรัฐมนตรี” หรือ 1 จาก “รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์”
“คำตอบ” ต่อ “คำถาม” นี้จึงสำคัญ
เว้นแต่ทุกอย่างมีจุดเริ่มมาจากตัว นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ เอง
