‘ยืน หยุด ขัง’ ศิลปากรครั้ง 3 อาจารย์อักษร วาด ‘เพนกวินไลแอธ’ เด็กจิตรกรรมลั่น ตาสว่าง

‘ยืน หยุด ขัง’ ศิลปากร ครั้ง 3 อาจารย์อักษร วาด ‘เพนกวินไลแอธ’ – ‘นิสิต ฬ – กทม.ก็มา’ เด็กจิตกรรม ลั่น ตาสว่าง สภาพเหมือนติดคุกกันทุกคน

เมื่อเวลา 17.30 น. วันที่ 5 พฤษภาคม ที่ หน้ามหาวิทยาลัยศิลปากร (ฝั่งซ้าย) วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ จ.นครปฐม อาจารย์ นักศึกษา และประชาชน ร่วมทำกิจกรรม “ยืน หยุด ขัง 1 ชั่วโมง 12 นาที” เป็นครั้งที่ 3

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เบื้องต้นมีผู้เข้าร่วมกว่า 15 ราย รูปแบบกิจกรรมเป็นการยืนสวมหน้ากากอนามัย เว้นระยะห่างตามนโยบายป้องกันโรคระบาดโควิด-19 ผู้ร่วมกิจกรรมต่างแขวนภาพและข้อความ อาทิ ‘Free เพนกวิ้น’, ‘ปล่อยเพื่อนเรา’, ‘คืนความยุติธรรมให้ประชาชน’, ‘คืนคำพิพากษาให้ผู้พิพากษา’ บางรายถือภาพงานศิลปะที่วาดขึ้นเอง เพื่อแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ เรียกร้องให้คืนสิทธิประกันตัวผู้ต้องหา

นอกจากนี้ ยังมีการวางภาพของกลุ่มแกนนำราษฎรที่ถูกคุมขังไว้ที่พื้นด้านหน้า รวมถึงวางใบปลิว “สันติวิธี” “Free speech for all”, “ขอคนละชื่อรื้อระบอบประยุทธ์”และ หนังสือปกน้ำเงิน ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับข้อเสนอปฏิรูปสถาบันฯ ให้ประชาชนหยิบไปอ่าน

โดยวันนี้ มีอาจารย์จากคณะอักษรศาสตร์ มาร่วมด้วยหลายราย อาทิ ผศ.นาตยา อยู่คง ภาควิชาสังคมศาสตร์, ผศ.สรรเสริญ สันติธญะวงศ์ สาขาทัศนศิลป์ ภาควิชานาฏยสังคีต, ผศ.พิพัฒน์ สุยะ ภาควิชาปรัชญา ซึ่ง ผศ.นาตยา สวมเสื้อ นายวันเฉลิม สัตย์ศักดิ์สิทธิ์ หรือต้าร์ ผู้ลี้ภัยทางการเมืองที่ถุกอุ้มหาย ระบุข้อความ “We are all wanchalerm”

Advertisement

ผศ.นาตยากล่าวว่า ขอบคุณที่มาร่วมกันวันนี้ คนเยอะขึ้น และจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะเราอยากให้เพื่อนของเราออกมาจากกรงขัง ทุกคนควรแสดงจุดยืน

ประชาชนหญิง เดินทางมาจากกรุงเทพฯ เปิดเผยว่า มาให้กำลังใจรุ้ง เพนกวิน และเด็กๆ ซึ่งเป็นลูกประชาชน ในฐานะเป็นแม่ของลูก 3 คนเช่นกัน ช่วยปล่อยเด็กด้วย ควรจะปล่อยอย่างที่ประเทศเจริญแล้วทำ ให้มาสู้คดี อย่าให้เรารู้สึกหมดหวังไปมากกว่านี้ ขอให้รำลึกถึงเกียรติภูมิด้วย ไม่เช่นนั้นอาจถูกกล่าวขานไปชั่วลูกชั่วหลาน

ผศ.นวัต เลิศแสวงกิจ
นุช ศิลปินหญิง

เวลา 17.50 น. นักศึกษาคณะจิตรกรรม ชายและหญิง 4 ราย จากภาควิชาทฤษฎีศิลป์ และภาควิชาจิตกรรม มาร่วมยืน โดยห้อยป้าย “คืนคําพิพากษาให้ผู้พิพากษา” “คืนความยุติธรรมให้ประชาชน”

Advertisement

นักศึกษาหญิง คณะจิตรกรรม ชั้นปีที่ 3 กล่าวว่า เด็กรุ่นใหม่ส่วนมากไม่ยอมแล้ว เราสามารถรวมเสียงให้ดังขึ้นได้ ต้องให้ทุกคนช่วยกันกระจายข้อมูลมากกว่านี้ ให้คนหันมาเยอะๆ ถึงจะรวมตัวกันได้ ส่วนการเอาเวลามาทำกิจกรรมยืน หยุด ขัง ก็ไม่ได้กระทบกับการเรียนแต่อย่างใด อีกทั้งยังเคยไปร่วมยืน กับเพื่อนคณะจิตรกรรม ที่อื่นด้วย

นักศึกษาชาย คณะจิตรกรรม กล่าวว่า สลิ่มเยอะ แต่เชื่อว่าเด็กที่นี่ตาสว่างหมดแล้ว ความจริงอยากมาหลายรอบ วันนี้มีเพื่อน และว่างพอดี จึงมาร่วม ตนเพิ่งทราบข่าวเมื่อสัปดาห์ที่แล้วด้วย

“อยากให้เรื่องในไทยดีขึ้นสักที ต้องมีความเป็นมนุษย์กันทุกคน ไม่ใช่แค่เพนกวินหรือใคร แต่สภาพเราก็เหมือนติดคุกกันทุกคน” นักศึกษาชาย คณะจิตรกรรม กล่าว

ด้าน ศิษย์เก่า คณะศึกษาศาสตร์ มาร่วมกิจกรรมครั้งแรก เปิดเผยว่า อาทิตย์ที่แล้วเห็นว่าคนไม่เยอะมาก แต่เราเห็นว่าสำคัญที่จะต้องออกมาส่งเสียงให้เยอะขึ้น ให้คนเห็นมากขึ้น เชื่อว่าเสียงเราจะส่งไปถึงผู้มีอำนาจได้แน่นอน ถ้าจำนวนน้อย คนอาจต้องใช้เวลา เพราะคำว่า ‘เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว’ ตนจึงเริ่มจากที่นี่

นอกจากนี้ ยังมีนักศึกษา จาก ม.ธรรมศาสตร์ นิสิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มาร่วมด้วย โดยระบุว่าหิว แต่ยืนไหว ที่มาร่วมกิจกรรม เพราะคิดเหมือนกัน ร่วมกับใครก็ได้ แค่คิดเหมือนกันก็ออกมา

ด้าน “นุช” ศิลปินหญิง ได้วาดภาพ นางสุรีย์รัตน์ ชิวารักษ์ มารดานายพริษฐ์ ขณะกอดบุตรชาย โดยเพิ่มรายละเอียดรูปด้วยลวดลายและสีสันที่สดใส มาร่วมยืนถือ

“นุช” เปิดเผยว่า อยากให้กำลังใจแม่มาก คนที่ทุกข์ใจที่สุดคือแม่ เพราะเราก็เป็นแม่ ตอนแรกทจะวาดแม่ผมสั้น แต่วันที่เริ่มวาด แม่โกนหัวหมด คนที่ไว้ผมยาวต้องรู้สึกอย่างไร ขนาดไหน จึงวาดให้แม่มีผม ให้ยังเหมือนเดิม เพื่อให้กำลังใจแม่และเพนกวินด้วย

“แม่เป็นเทวดาของลูก ลูกเป็นเจ้าชายน้อยของแม่ จึงใช้คอนเซปต์ภาพ “Mother & Child” ของ กุสตลาฟ คลิมท์ (Gustav Klimt) โดยรวมเลือกโทนสดใส เพราะอยากให้กำลังใจ และอยากประมูลเอาเงินไปให้แม่เพนกวินเพื่อทำกิจกรรมต่อไปด้วย” นุชกล่าว

กระทั่ง เวลา 18.43 น. เป็นเวลาครบกำหนด ผู้ร่วมกิจกรรม หันหน้าเข้าป้ายมหาวิทยาลัย พร้อมใจชู 3 นิ้ว ก่อนเปล่งเสียง “ขอให้ผู้บริสุทธิ์คืนความยุติธรรมให้กับประชาชน” 3 ครั้ง และแยกย้ายสงบ ท่ามกลางเจ้าหน้าที่ตำรวจเฝ้าสังเกตการณ์และบันทึกภาพเป็นระยะ


ผู้สื่อข่าวรายงานว่า กิจกรรม “ยืน หยุด ขัง” ม.ศิลปากรครั้งนี้ นับเป็นครั้งแรกที่มีการนำภาพวาดสีน้ำมันมาร่วมวางและถือ อีกทั้งยังเป็นครั้งแรกที่มีนักศึกษา จากคณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ รวมถึงนิสิต นักศึกษาสถาบันอื่น มาร่วมยืนด้วย

ผศ.นวัต เลิศแสวงกิจ อาจารย์สาขาทัศนศิลป์ ภาควิชานาฏยสังคีต คณะอักษรศาสตร์ ผู้วาดภาพ นายพริษฐ์สำหรับใช้ในกิจกรรม ยืน หยุด ขัง ที่ ม.ศิลปากร กล่าวถึงผลงานว่า ตนได้ตามข่าวนายพริษฐ์ และแกนนำราษฎรมาโดยตลอด ด้วยความที่ตนทำงานภาครัฐในมหาวิทยาลัย ติดต่อกับผู้คนมาก บางครั้งจึงต้องพูดด้วยการรักษาน้ำใจคนในไลน์กลุ่ม ส่วนเหตุตัดสินใจวาด เพราะดูข่าวและรู้สึกว่า ใจร้ายมาก

“ด้วยความที่เราเป็นครู เขาเป็นรุ่นเดียวกับเด็ก รู้สึกสะเทือนใจ ใช้ความสะเทือนใจมาเป็นตัวตั้งในการวาดงานชิ้นนี้ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 คืน วาดก่อนวันที่เพนกวินจะเข้าโรงพยาบาล ผมเขียนบทความวิชาการอยู่ ช่วงนั้นมีเรื่องนี้อยู่ในใจ จึงหยิบมาวาด
เอางานของ ไมเคิลแองเจโล เมรีซี ดา การาวัจโจ ที่วาด David with the Head of Goliath ซึ่งเป็นภาพ เดวิด กำลังถือศรีษะของ โกไลแอธ อยู่ มาปรับใหม่ เรียกว่าเพนกวินไลแอธก็ได้

ต้นแบบภาพนี้ เป็นภาพที่พูดถึงการต่อสู้ระหว่าง สติปัญญาและพละกำลัง เดวิดเป็นตัวแทนของคนตัวเล็ก ต่อสู้กับโกไลแอธ คนตัวใหญ่ มองย้อนไปอีกขั้น เวลาเราพูดถึงสติปัญญา ผมเชื่อว่าทุกฝ่ายค่อนข้างเชื่อมั่นในสติปัญญาตัวเอง ทุกคนใช้สติปัญญาตัวเองขับเคี่ยวในภาวะที่เป็นปฏิปักษ์ต่อกันเช่นนี้ ขณะเดียวกัน โกไลแอธ นอกจากเป็นภาพของผู้ร้ายแล้ว ยังมีภาคของความยิ่งใหญ่ ความมีพละกำลัง เพราะเป็นยักษ์ (Giant)ด้วยความเป็นยักษ์ที่ถูกขับให้เป็นตัวร้าย นัยหนึ่งเป็นตัวร้ายสำหรับสังคมหนึ่งเท่านั้น สังคมที่ผู้ชนะเป็นคนเขียน แต่ความจริง สิ่งที่มากับความเป็นโกไลแอธ ก็คือภาวะที่กึกก้องกังวาล ความเกรียงไกรที่ข่มขวัญใครบางคนอยู่ ในขณะที่เดวิด เป็นนักรบ ผมคิดว่า ในภาวะที่บ้านเราไม่รู้ว่าอะไรจริงหรือไม่จริง อะไรคือความถูกต้อง มั่วไปหมดแบบนี้ ผมคิดว่าโกไลแอธ เป็นคาแรคเตอร์ที่สะดุดใจ จึงหยิบขึ้นมาทำ” ผศ.นวัตกล่าว และว่า

เราไม่ได้พูดถึงความพ่ายแพ้ หรือชัยชนะ คนเราต้องมีความหวัง เราพูดถึงการต่อสู้และการขัดขืน ความจริงพูดถึงการคุกคามและความกลัวด้วย

ผศ.นวัตกล่าวอีกว่า รูปแบบนี้วาดด้วยความสะเทือนอารมณ์ ตนคิดว่า คนที่ดูแลรู้สึกสะเทือนอารมณ์ ก็เป็นคนที่คงมีอะไรคล้ายกันเป็นเรื่องของความรู้สึกของคนหนึ่ง ที่เท่ากับความรู้สึกของคนอื่นๆ

สำหรับงานชิ้นนี้ ตนเขียนไว้ตั้งใจมอบให้ ผศ.นาตยา ใช้ในกิจกรรมยืนหยุดขัง ที่หน้ามหาวิทยาลัย ตนเคยยืน 2 สัปดาห์ก่อน รู้สึกว่าเหงา ในความเหงาตอนยืน ก็คิดว่า เป็นมหาวิทยาลัยศิลปะ แต่ไม่มีรูปวาด จึงอยากให้มีออริจินัล เพนติ้ง ไปวางอยู่

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image