สถานการณ์มุ่งมั่น ปิดสวิตช์ ส.ว. พลังกดดัน แหลมคม นอกรัฐสภา
เหตุปัจจัยอะไรทำให้ ‘ภาพ’ แห่งการเคลื่อนไหวในวันพฤหสบดีที่ 24 มิถุนายน มีความสำคัญ และทำท่าว่าอาจจะร้อนแรงและแหลมคมเป็นอย่างสูงในทางการเมือง
ทั้งๆ ที่แกนนำคนสำคัญ ไผ่ จตุภัทร ประเมินว่าจำนวนคนเข้าร่วมอยู่ในหลัก ‘เรือนพัน’
แต่เมื่อดูจาก ‘ท่าที’ ของรัฐบาล ไม่ว่าเสียงที่ดังออกมาจากภายในทำเนียบรัฐบาล ไม่ว่าแถลงเป็นลำดับของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ สะท้อนความหงุดหงิด ยืนยันถึงความกังวล
คำตอบต่อคำถามข้างต้นแรกสุด น่าจะมาจากเนื่องจากตรงกับ วาระ 89 ปีแห่งเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2475
คำตอบต่อมาก็คือ คำประกาศจากหลายหลากมากกลุ่มจากที่ เรียกตัวเองว่า ‘ไทยไม่ทน’ และ ‘ราษฎร’ ล้วนมีเป้าหมายเดียวกัน
นั่นก็คือ พุ่งเป้าไปยัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นหลัก
ดำเนินไปในลักษณะ ‘แม่น้ำร้อยสาย’ ไหลไปรวมทั้งที่รัฐสภา และบริเวณหน้าทำเนียบรัฐบาล
ความอ่อนไหวเป็นอย่างมากก็คือ ขณะที่การเคลื่อนไหวบนท้องถนนรวมศูนย์ไปยังรัฐบาล พุ่งเป้าเข้าใส่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี
การเคลื่อนไหวในรัฐสภา คือ การเสนอญัตติจากทั้งพรรคร่วมรัฐบาล พรรคร่วมฝ่ายค้านเพื่อแก้ไขเพิ่มเติม ‘รัฐธรรมนูญ’
ทั้งเนื้อหาที่มีเพื่อกระชับอำนาจแสดงอิทธิพลของปีกทางด้าน ของรัฐบาลผ่านระบบการเลือกตั้ง และทั้งเนื้อหาที่ต้องการจะตัดอำ นาจที่มีอยู่ของ 250 ส.ว.เพื่อตัดโอกาสของปีกทางด้านของรัฐบาล
ที่แหลมคมอย่างที่สุดก็คือมีพรรคร่วมรัฐบาลเห็นด้วยกับเรื่องการปิดสวิตช์อำนาจของ 250 ส.ว.ในการเลือกนายกรัฐมนตรี
นั่นก็คือ ความต้องการของพรรคภูมิใจไทย พรรคประชาธิปัตย์
แม้ว่าโดยระบบโดยกระบวนการ ในที่ประชุมรัฐสภา 500 ส.ส. 250 ส.ว.มีเอกสิทธิ์และดำรงเอกสิทธิ์ของตนในการที่จะตัดสินใจ ไม่มีอำ นาจใดจะเข้าไปก้าวก่ายและแทรกแซง
กระนั้น ปฏิกิริยาอันปรากฏผ่านการเคลื่อนไหว ‘นอกรัฐสภา’ ก็สำคัญ หากสามารถก่อเป็นกระแสในทางสังคมอันอึกทึกครึกโครม
นั่นหมายถึงพลังกดดันอย่างแหลมคมไปยังภายใน ‘รัฐสภา’
