การปรับครม.เป็น “เรื่องใหม่” และเป็น “เรื่องใหญ่”หากมองจากประสบการณ์ของรัฐบาลหลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
แต่ก็เคยมีการปรับมาแล้วเมื่อเดือนสิงหาคม 2558
คงจำกันได้ว่าเป็นการปรับอย่างชนิด “ยกทีม” จากชุดของ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล เป็นชุดของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์
สร้างความคึกคักให้เป็นอย่างมาก
เพราะว่าทีมของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ สันทัดเป็นพิเศษในเรื่อง “การตลาด”
ล้วนเป็นศิษย์ ฟิลิป คอตเลอร์ มา
ไม่ว่าจะเป็น นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ไม่ว่าจะเป็น นายสุวิทย์ เมษินทรีย์
การผลักดัน ไทยแลนด์ 4.0 จึงบังเกิด
คำถามก็คือ จากยุค ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล มาเป็นยุค นายสม คิด จาตุศรีพิทักษ์ เป็นอย่างไร
“เศรษฐกิจ” ไปโลด โชติช่วงชัชวาลหรือไม่
หากมองจากมุมของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ หรือมองจากมุมของ นายณัฐพร จาตุศรีพิทักษ์
เศรษฐกิจ “ไปโลด” อย่างแน่นอน
นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ถึงกับแสดงความหวาดเกรงว่าเศรษฐกิจจะพุ่งกระฉูดจนยั้งไม่อยู่
แต่เมื่อฟังจาก น.ส.กิริฎา เภาพิจิตร ที่ว่า
“การส่งออกจะติดลบร้อยละ 2 แต่หากตัวเลขมากกว่านี้จีดีพีอาจขยายตัวต่ำกว่าร้อยละ 3 ได้”
ก็ต้องนะจังงัง
เพราะตัวเลขส่งออกที่มาจากกระทรวงพาณิชย์คือร้อยละ 5 เพราะตัวเลจจีดีพีที่มาจากสภาพัฒน์ฯคือร้อยละ 3
แล้วจะต่างจากยุค ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล อย่างไร
ไม่จำเป็นต้องยก “บทวิพากษ์” อันมาจาก นายพิชัย นริพทะพันธุ์ จากพรรคเพื่อไทย
เอาที่ น.ส.กิริฎา เภาพิจิตร นี่แหละ
นักเศรษฐศาสตร์ท่านนี้เมื่อก่อนเคยประจำทำงานที่ “ธนาคาร โลก”
แต่วันนี้อยู่ที่ สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย
ประเด็นที่เน้นก็คือ ประเด็นที่ว่า การลงทุนของเอกชนที่ขยาย ตัวช้า “เอกชนใช้กำลังการผลิตเพียงร้อยละ 70 ตามการส่งออกที่ติดลบตามความต้องการในตลาดโลกที่ชะลอตัว”
การขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจในปัจจุบันจึงอยู่ที่ 1 การลงทุนภาครัฐ และ 1 ภาคการท่องเที่ยว
เป็นภาคการท่องเที่ยวซึ่งเน้นอยู่ที่ “จีน”เป็นหลัก
พลันที่ปะทะเข้ากับความฉาวโฉ่ของสิ่งที่เรียกว่า “ทัวร์ศูนย์ เหรียญ” ก็บังเกิดอาการงันชะงัก
เหลืออยู่เพียง”การลงทุนภาครัฐ”อย่างเดียว
นี่คือภาระที่ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ จะต้อง”แบก”
