เพนกวินร่อน จ.ม.เปิดผนึก ผิดหวังผลโหวตไม่ไว้วางใจรัฐบาล ย้ำความสำคัญการต่อสู้นอกสภา
เมื่อวันที่ 6 กันยายน นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือเพนกวิน แกนนำคณะราษฎร เขียนจดหมายเปิดผนึกเมื่อวันที่ 5 กันยายน 2564 ขณะกำลังรักษาตัวจากโควิดใน รพ.ราชทัณฑ์ ระบุว่า ถึงพ่อแม่พี่น้องผู้รักในประชาธิปไตยที่เคารพ
ผลการลงคะแนนในการอภิปรายไม่ไว้วางใจที่ผ่านมานับเป็นเรื่องที่น่าผิดหวัง มีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจำนวนมากที่เรียกตัวเองว่าเป็นผู้แทนประชาชน แต่กลับไม่เห็นแก่ความทุกข์ยากของประชาชน ไม่มีกระดูกสันหลัง และโอนอ่อนไปตามผลประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นผลประโยชน์บนดินจากการจัดสรรงบประมาณ หรือผลประโยชน์ใต้ดินที่แจกกันในห้องทำงานของนายกรัฐมนตรี คนเหล่านี้เราจะต้องจดจำเพื่อรอวันชำระความผิดของพวกเขา
พี่น้องครับ แม้เราจะยังก้าวไม่ถึงเส้นชัยของการขับไล่รัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ซึ่งเป็นเส้นชัยแรกของประชาชนตามหมุดหมาย 3 ข้อเรียกร้อง สิ่งที่เกิดขึ้นในรัฐสภาได้แสดงให้เราเห็นอีกครั้งว่าในสถานการณ์เช่นนี้ประชาชนไม่อาจพึ่งพากลไกรัฐสภาได้ การต่อสู้นอกรัฐสภาจึงมีความสำคัญยิ่ง มีแต่พลังประชาชนเท่านั้นที่จะสร้างทางรอดให้กับประชาชนได้ รัฐบาลย่อมจะทำทุกวิถีทางให้ประชาชนสิ้นหวัง ท้อแท้ และหมดกำลังใจในการต่อสู้ หากเรายืนหยัดให้โลกรู้ว่าการกระทำใดๆ ของฝ่ายรัฐบาลทรราชไม่อาจสร้างความท้อแท้ มีแต่จะสร้างความคับแค้นในใจของประชาชน เราผู้รักประชาธิปไตยทั้งหลายจะต้องดึงเอาพลังความคับแค้นมาแปรเปลี่ยนเป็นความแน่วแน่ ความมุ่งมั่น และความหวัง เป็นพลังในการยกระดับความกล้าของประชาชน ไปสู่การปฏิวัติประชาชน ตามแนวทางสันติวิธีเชิงรุก ซึ่งมีขอบเขตอยู่ที่ไม่มุ่งทำร้ายหรือเอาชีวิตผู้ใด การต่อสู้ของประชาชนครั้งนี้เป็นการปฏิวัติประชาชนโดยแน่แท้ เพราะการต่อสู้ของเราไม่ใช่แค่เพียงจะเปลี่ยนรัฐบาลใดรัฐบาลหนึ่ง แต่จะเปลี่ยนโฉมประเทศไทยทั้งประเทศ
เพราะกว่าเจ็ดปีที่ผ่านมานี้ รัฐบาลขุนศึกและระบอบศักดินาได้กอดกันแน่นจนเป็นเนื้อเดียวกัน รัฐบาลนี้อยู่ได้ด้วยการรับรองของศักดินา และระบอบศักดินาก็อยู่ได้ด้วยการเอื้อผลประโยชน์ของขุนศึก หากเราโค่นล้มรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ได้ ระบอบศักดินาปรสิตจะไม่มีวันดำรงอยู่อย่างเดิม ประเทศไทยจะเป็นประเทศใหม่ เป็นประเทศแห่งความผาสุก เป็นประเทศแห่งความก้าวหน้า เป็นประเทศแห่งเสรีภาพ เป็นประเทศแห่งความเท่าเทียม และที่สำคัญเป็นประเทศของคนไทยทุกคน
สุดท้ายในเส้นทางอันเต็มไปด้วยอุปสรรคนี้ ขอมอบบทกวีที่จิตร ภูมิศักดิ์ ได้ประพันธ์ขึ้นในคุกลาดยาว ให้แก่พี่น้องทุกคนความว่า
“สหายเอยหวังอย่าท้อ ทลายสลาย
หวังตราบดินบ่กราย กลบหน้า
คงอรุณเบิกฟ้าพราย พรายพร่าง ดอกนา
สหายอย่าว้างใจว้า ทอดท้อ ความหวัง”
ตราบอรุณยังไม่เบิกฟ้าพราย ผมก็จะไม่ทอดท้อความหวังเช่นกัน
ศักดินาจงพินาศ ประชาราษฎร์จงเจริญ
เผด็จการจงพินาศ ประชาธิปไตยจงเจริญ
พริษฐ์ ชิวารักษ์
ทัณฑสถานโรงพยาบาลราชทัณฑ์
