‘หมอธีระ’ถอดบทเรียนการบริหารประเทศ-ระบบสาธารณสุขต่างชาติ ดีใจกับปชช.ในปท.ที่มีสวัสดิภาพในชีวิตโดยไม่ต้องแก่งแย่ง
เมื่อวันที่ 12 กันยายน นพ.ธีระ วรธนารัตน์ อาจารย์คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวว่า “12 กันยายน 2564 บทเรียนจากต่างประเทศในเรื่องของการบริหารประเทศ และบริหารระบบสาธารณสุขให้ดำเนินไปได้ โดยที่ประชาชนทุกคนมีสวัสดิภาพและความปลอดภัยในชีวิต ลดความสูญเสียทั้งจากเจ็บป่วย เสียชีวิต และผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคม
หนึ่ง สื่อสารข้อมูลสถานการณ์จริง มีรายละเอียดชัดเจน โปร่งใส ตรวจสอบได้ให้แก่ประชาชน ไม่ปิดบัง ไม่บิดเบือน วิกฤติก็บอกวิกฤติ ไม่ใช่ขมหรือเปรี้ยวแต่บอกว่าหวาน
สอง วงการเมืองสุจริต วงนโยบายซื่อสัตย์ และวงวิชาการมีจริยธรรม
สาม เจอปัญหาระบาด รีบจัดการเข้มข้นทันท่วงที เจ็บแต่ระยะสั้น เจอจำนวนไม่มากต้องรีบหยุดการเคลื่อนไหวและปูพรมตรวจ เพื่อแยกตัวผู้ติดเชื้อไปรักษาและนำผู้สัมผัสเสี่ยงสูงไปกักตัวเฝ้าสังเกตอาการ แยกจากคนอื่น
สี่ ระบบตรวจคัดกรองโรคต้องมีศักยภาพสูง ทำได้มาก และต่อเนื่อง เข้าถึงได้ฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย ครอบคลุมทุกพื้นที่
ห้า นโยบายด้านระบบการดูแลรักษาต้องได้รับการวางแผนล่วงหน้าเพื่อรับมือสถานการณ์แบบ worst case scenario มีคนเงินของที่เพียงพอ ที่สำคัญคือหยูกยาต่างๆ ได้รับการจัดหา เลือกใช้ยาที่เป็นมาตรฐาน ไม่ปล่อยให้วิกฤติจนต้องหันไปพึ่งพาน้ำเขย่า พืชผักสวนครัวหลังบ้าน หรือยาถ่ายพยาธิ ที่หลักฐานเชิงประจักษ์ยังไม่เพียงพอหรือไม่ชัดเจน
หก วัคซีนป้องกันเป็นอาวุธสำคัญ เลือกใช้สิ่งที่ได้รับการพิสูจน์ตามหลักมาตรฐานสากล ไม่อาศัยสนามรบเป็นสนามทดลอง
เจ็ด สถานการณ์ระบาดรุนแรง ย่อมไม่เปิดศึกหลายด้าน เพราะรู้ดีว่าไม่มีทางเอาอยู่
แปด แสดงออกซึ่งความรับผิดชอบต่อผลลัพธ์จากนโยบายและมาตรการที่ตัดสินใจดำเนินการไป หากเกิดความสูญเสียมากมาย หลายต่อหลายประเทศล้วนแสดงให้เห็นว่า กลุ่มที่เกี่ยวข้องกับการบริหารนโยบายและมาตรการต่างๆ ก็แสดงความรับผิดชอบด้วยการออกจากตำแหน่งด้วยตนเองหรือได้รับการปรับเปลี่ยน
…เห็นบทเรียนจากประเทศต่างๆ แล้ว คงต้องชื่นชมยินดี ดีใจไปกับประชาชนในประเทศที่มีสวัสดิภาพและความปลอดภัยในชีวิต ไม่ต้องแก่งแย่งช่วงชิงบริการที่จำเป็นต่อชีวิต ไม่ต้องโหลดแอพจนล้นมือถือ และมีโอกาสเห็นชัยชนะที่แท้จริงในแต่ละช่วงเวลาที่ต่อสู้กับโรคระบาด
เค้าชนะ เราชนะ เธอชนะ ฉันชนะ หรือใครชนะกันนะ? ด้วยรักและห่วงใย”
