ระเบิดเวลา ประยุทธ์ จันทร์โอชา ประชุมพลังประชารัฐ 15 กันยา
ยิ่งทำให้กระบวนการแก้ปัญหาทางการเมือง ทั้งภายใน ‘รัฐบาล’ ทั้งภายใน ‘พรรคพลังประชารัฐ’ มีลักษณะเป็น ”เรื่องส่วนตัว” มากเพียงใด ยิ่งเพิ่มความสลับซับซ้อนในทางการเมือง
การสร้างภาพทางการเมืองในแต่ละจังหวะก้าวของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา แทนที่จะสะสางกลับจะกลายเป็นปัญหาใหม่
ไม่ว่าจะเป็นการเปิดช่องทางให้ ส.ส.พรรคพลังประชารัฐ ได้เข้าพบอย่างที่เกิดขึ้นก่อนลงมติไว้วางใจ ไม่ไว้วางใจ ไม่ว่าการเรียกนักการเมืองบางคนเข้าทำเนียบรัฐบาล
ไม่ว่าจะเป็นการเดินสายทางการเมืองอย่างที่เห็นในกรณีของจังหวัดสมุทรปราการ ไม่ว่าจะเป็นการสร้างภาพสายสัมพันธ์อันดีระหว่าง ‘พี่ใหญ่’ กับ ‘น้องเล็ก’
อาจทำให้ภาพลักษณ์ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ดูดีภายใต้คำรับรองจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
กระนั้น ทุกอย่างนับแต่วันที่ 8 กันยายน เป็นเรื่อง ‘การเมือง’
เป็นการเมือง ‘ภายใน’ องค์ประกอบแห่งรัฐบาล เป็นการเมืองระหว่างนายกรัฐมนตรีกับพรรคพลังประชารัฐ
ต้องยอมรับว่าการปลด ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า นางนฤมล ภิญโญสินวัฒน์ จากรัฐมนตรี ซึ่งมีผลตั้งแต่วันที่ 8 กันยายนเป็นต้นไป เป็นเรื่องใหญ่ในทางการเมือง
แม้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในฐานะนายกรัฐมนตรีจะมีอำนาจตามมาตรา 171 ของรัฐธรรมนูญก็ตาม
เพราะการดำรงอยู่ของ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า นางนฤมล ภิญโญสินวัฒน์ มิได้เป็นกำพร้า ตรงกันข้าม ยังมีพรรคพลังประชารัฐเป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ใบหนา
โดยมารยาททางการเมืองไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะเป็น ‘บูรพาพยัคฆ์’ มาอย่างไรก็จำเป็นต้องหารือกับหัวหน้าพรรค
มิใช่ใช้อำนาจดิบเถื่อนผ่านมาตรา 171 แล้วแจ้งให้ ‘ทราบ’
ไม่มีใครตอบได้ว่า ความปรารถนาของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่จะยื่นมือแห่ง ‘อำนาจ’ ของนายกรัฐมนตรีเข้าไปภายในพรรคพลังประชารัฐจะดำเนินไปอย่างไร
แม้กระทั่ง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เองก็ไม่แน่ใจ
ตราบเท่าที่ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า เป็นเลขาธิการพรรค ตราบเท่าที่ นางนฤมล ภิญโญสินวัฒน์ เป็นเหรัญญิกพรรค
ต้องรอผลการประชุมพรรคพลังประชารัฐในวันที่ 15 กันยายน
