‘ธำรงศักดิ์’ ขุดนสพ.45 ปีก่อนอ่านกลางคลับเฮาส์รำลึก 2 ช่างไฟฟ้าถูกแขวนคอก่อน 6 ตุลา 19
เมื่อวันที่ 24 กันยายน กลุ่มราษฎรนครปฐม จัดคลับเฮาส์ ‘เหตุเกิดที่ประตูแดง : 45 ปี ประวัติศาสตร์การขับไล่เผด็จการ’ เพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์ที่นายวิชัย เกษศรีพงษา และนายชุมพร ทุมไมย ถูกซ้อมระหว่างติดโปสเตอร์ประท้วงต่อต้านพระถนอม กิตติขจร จนเสียชีวิตแล้วนำศพไปแขวนบนประตูแดงในวันที่ 24 กันยายน พ.ศ.2519
ในตอนหนึ่ง รศ.ดร. ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์ อาจารย์คณะรัฐศาสตร์ ม.รังสิต กล่าว่า ขณะเกิดเหตุแขวนคอช่างไฟฟ้า 2 รายที่นครปฐม ตนอยู่ ป.7 เรียนหนังสือที่วัดไผ่ล้อม ไม่ห่างจากจุดเกิดเหตุมากนัก แต่ไม่ทราบเรื่อง ความรับรู้ไม่มี ครูก็ไม่เคยพูดถึง เหมือนเป็นเรื่องที่ห่างจากตัวเรามาก ขณะนั้นยังเป็นยุคที่เข้าไม่ถึงข้อมูลข่าวสาร การแขวนคอในเช้าวันนั้น เป็นช่วงเริ่มต้นของการต่อต้านการกลับมาของจอมพลถนอม 1 ใน 3 ทรราชย์ 14 ตุลา โดยในช่วงเวลานั้น มีการชุมนุมต่อต้าน การอภิปรายที่สนามหลวง มีการรณรงค์ติดโปสเตอร์ การสื่อสารในยุคนั้นคือการติดโปสเตอร์ ในขณะที่โทรทัศน์ วิทยุ ถูกอำนาจรัฐคุม นสพ. เผยแพร่ให้บ้าง แต่น้อย
“การติดโปสเตอร์คงมีเครือข่ายในต่างจังหวัด ช่างไฟ 2 คนนั้น ติดโปสเตอร์ แล้วโดนซ้อม เอาศพมาแขวนที่ประตูแดง เมื่อครั้งที่ผมเข้าเรียนธรรมศาสตร์ในปี 2524 เรื่องของ 6 ตุลายังเป็นเรื่องแบบกระซิบ เหมือนไม่อาจเล่าอย่างเปิดเผย ไม่ได้เปิดเวทีอภิปรายยิ่งใหญ่ กระทั่งครบรอบ 20 ปี 6 ตุลา มีบรรยากาศเป็นประชาธิปไตยมากขึ้นหลังเหตุการณ์พฤษภา 35 มีการจัดกิจกรรมนับแต่นั้นมา และกลายเป็นหลักหมาย มีผู้คนออกมาพูดมากขึ้น ต่อมา อาจารย์ชาญวิทย์ เกษตรศิริชวนผมมาเป็นบรรณาธิการหนังสือ ชื่อ จาก 14-6 ตุลา ในวาระ 25 ปี 6 ตุลา” รศ.ดร.ธำรงศักดิ์กล่าว
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า รศ.ดร.ธำรงศักดิ์ ยังนำหนังสือพิมพ์ในช่วงเวลานั้นมาอ่านในคลับเฮาส์ อาทิ ข่าวในนสพ.ฉบับวันที่ 5 ตุลาคม ระบุว่าจับกุมตำรวจ 7 คนที่สังหารช่างไฟฟ้าทั้ง 2 คนได้แล้ว แต่ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเป็นอย่างไรต่อไป ตนมองว่า อาจต่องมาขบคิดว่าจะทำอย่างไรให้คนนครปฐมรับรู้ถึงเหตุการณ์ดังกล่าว รวมถึงกรณี 6 ตุลา
นายฆนัท นาคถนอมทรัพย์ อดีตผู้สมัคร ส.อบจ คณะก้าวหน้า นครปฐม กล่าวว่า ตนเป็นชาวนครปฐม ตอนนี้ตนอายุ 35 ปีแล้ว สมัยเรียนมหาวิทยาลัยไม่เคยสนใจเหตุการณ์ 6 ตุลา 19 กระทั่งได้พบอาจารย์หลายท่าน ไม่ว่าจะเป็นศาสตราจารย์ ดร.ชาญวิทย์ เกษตรศิริ, ศาสตราจารย์ดร.นิธิ เอียวศรีวงศ์ และศาสตราจารย์ ดร.ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ จึงมาลองอ่าน กลายเป็นภาวะตาสว่าง การนำความทรงจำขึ้นมาเขียนในแบบที่เป็นทั้งความจริงในด้านที่เรามองเหตุการณ์นั้นในมุมมองประชาชน คนถูกกระทำคือสิ่งสำคัญมาก เราต้องชุมชนจินตกรรมในแบบของเราเพื่อสู้กับการลบอดีต
