| ผู้เขียน | ขรัวตาขำ |
|---|
สถานีนี่นี้…ปัจจุบัน สถานีหน้านั้น…มรณะ
ประเทศไทยโดยรัฐบาลปัจจุบัน จะเปิดประเทศรับเพื่อนร่วมโลกในต้นเดือนหน้า
คนไทยผู้อยู่ร่วมกับคนอื่นๆ ตามประสาคนเห็นพ้องต้องกันว่า ประเทศต้องเปิด
ไม่เปิดก็ต้องลับๆ ล่อๆ ต่อไปตลอดกาล ทุกเรื่องทุกกรณี
ถ้าจะเปิด
ก็ต้องเปิดให้เป็น
พูดประสาชาวบ้าน ฉันสุภาพชนก็ต้องบอกว่า เปิดให้เขาเข้ามาก็ประทับจิต ให้ก้าวออกไปก็ประทับใจ
นัยยะโดยรวมเป็นฉะนี้
เพื่อนร่วมชาติส่วนใหญ่ทุกคน มีพื้นฐานจำหลักเป็นคนบริการ
คำตอบของการประทับจิต ประทับใจ ไม่ใช่ผลตอบแทนที่เป็นเม็ดเงินหรือเป็นรายได้เพียงอย่างเดียว
ความประทับจิต ประทับใจ มีมากกว่านั้น
ไม่ใช่ท่องเที่ยวติดป้ายอำนวยความสะดวกไปหมด
แต่ตำรวจตรวจจับผู้มาเยือนที่กำลังเจริญเมรัยรส ในที่รโหฐาน
ผู้ชำนาญหนทางกะเสวยสุขทางอ้อมอย่างน่าเกลียดด้วยการวกวน ยืดระยะ
ผู้รู้จักท้องถิ่นของตนอย่างผิวเผินลืมทำการบ้าน
การมะรุมมะตุ้ม ของการเปิดประเทศเหล่านี้ เป็นด่านกักกันมิให้เข้าประเทศ
ผู้นำหน่วยทุกคนทุกท่าน ต้องประสานร้องเพลงเดียวกันให้หมด
ประมวลใจเมตตากรุณา ให้เป็นใจบริการ
เห็นแก่ประโยชน์ท่านอื่น คนอื่น เป็นที่หนึ่ง
ความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ อยู่ในลำดับท้ายสุด หรือไม่มีเลย
เพราะรายได้ส่วนใหญ่ของประเทศนี้นั้น จะมั่นคงอยู่ยงคงกระพันได้ทั่วก็เพราะถึงคนส่วนใหญ่
อยู่ได้ กินได้ ปลอดภัย จึงจะอยู่เย็นเป็นสุข
ใจบริการที่แท้จริงเท่านั้นจะช่วยได้
ถึงเวลาร้องออกมารำ
ถึงเวลาทุบโต๊ะออกมาเดินเล่นนิ้ว
คนส่วนใหญ่อยากเห็นเป็นคนรับใช้ กลับออกมาข่มเหงรังแก
น้ำท่วม น้ำมันแพง ใครรับใช้ใคร?
ขรัวตาขำ
