| ผู้เขียน | ขรัวตาขำ |
|---|
สถานีนี่นี้…ปัจจุบัน สถานีหน้านั้น…มรณะ
การกำหนดวันขึ้นลงของนักการเมืองสำคัญ เป็นทางอยู่รอดของส่วนตัว ส่วนรวม ด้วยความปกติ
หากถูกกำหนดด้วยอำนาจและผลประโยชน์ และหรือด้วยความหลงผิดรอบตัวในขณะนั้น
ตำนานอันสะอาดด้วยกายวาจาใจ อย่างของขรัวตาแปลก ขรัวท่าช้าง ก็คงไม่เกิด
ร่นลงมาใกล้หน่อย นักเลงชนิดชายเต็มชาย อย่างเผ่า อย่างสฤษดิ์ ก็ยังมีใจประเภทผีเผาเงาเหยียบต่อกัน
อุดมการณ์ทางการเมืองขั้นพื้นฐาน ถูกเผาไหม้ละลายกลางอากาศเกือบหมดสิ้น ด้วยไฟของอำนาจและผลประโยชน์
การบอกวันลงคร่าวๆ ให้โลกรับรู้ เป็นหนทางอยู่รอดสถานเดียวของผู้บอก
ตายคาตำแหน่งเป็นเรื่องโกหกและไร้สาระ
คนยังไม่ตายมีจำนวนมากกว่า อายุน้อยกว่า ความคิดความอ่านรวดเร็วยิ่งกว่า ประการสำคัญ โรคคลั่งอำนาจและผลประโยชน์ยังมิได้ฝังรากลึกจนเอาไม่อยู่
การเมืองทะเลาะกันทุกยุคทุกสมัย ก็เพราะความคิดเห็นไม่ตรงกัน ใครตรงกว่า ดีกว่า ฝีมือฝีตีนเด่นกว่า ก็มารับภาระอันหนักหนาไป
ไม่ใช่บ้าคลั่งกันด้วยอำนาจและผลประโยชน์
หาทางลงไม่ได้ ถ้าไม่มีพระเดินนำหน้า
อยากแต่งชุดขาวสักหนสองหน ทั้งที่ตลอดชีวิตใช้ชุดดำ ชุดสีเทามาตลอด
มารยาททางการเมืองแบบผู้ดีก็แทบไม่มีติดตัว
ดูการสอบซ่อมที่ปักษ์ใต้กันเอาเอง
กรุงเทพฯ ตอนสิ้นเดือนจะเอาเยี่ยงอย่างกันแบบไหน
เพื่อไทย
ก้าวไกล
ไทยภักดี
กล้า
เมียแก้เคล็ดให้ผัว ฯลฯ
การเมืองที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ของคนส่วนใหญ่จริงๆ ยังคอยท่านอยู่
การเมืองที่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ ไม่มีวันประกาศเลิกรา ก็กำลังรอเขมือบท่าน
และการเมืองที่มีแต่อำนาจ ผลประโยชน์เป็นตัวชี้นำ
ก็จะนำส่วนรวมลงเผา ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันได้
ขรัวตาขำ
