เมื่อ ‘ประวิตร’ ผนวกกับ ‘อนุทิน’ รุกกดดัน ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ภายใต้วาทกรรมที่ว่า ‘รัฐบาล’ แข็งแกร่ง รัฐบาลมั่นคง รัฐบาลเป็นเอกภาพ ไม่ว่าจะออกจากปาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา
ยังจะสร้างความเชื่อมั่น ยังจะสร้างความศรัทธา ยังจะสร้างความไว้วางใจอยู่หรือไม่
คำถามนี้อย่าไปถามพรรคก้าวไกล อย่าไปถามพรรคเพื่อไทย
เพียงแต่ถามคนของพรรคพลังประชารัฐ ถามคนของพรรคภูมิใจไทย ถามคนของพรรคประชาธิปัตย์ ถามคนของพรรคชาติไทยพัฒนา ก็แทบไม่แตกต่างกัน
เพียงเห็นการขับกลุ่มของ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่ากระทั่งกลาย เป็นพรรคเศรษฐกิจไทย เพียงเห็นการยื่นใบลาจาก 7 รัฐมนตรีพรรค ภูมิใจไทยขอเว้นวรรคการประชุมครม.
กลายเป็น ‘พรรครวมไทยสร้างชาติ’ คือคำตอบจากทุกคำถาม
หากทั้งหมดนี้ดำเนินไปภายใต้กลยุทธ์ ‘ลับ ลวง พราง’ อันเป็น ความสันทัดอย่างยิ่งของ ‘บูรพาพยัคฆ์’ นับแต่รัฐประหารเดือนกันยา ยน 2549 ก็ต้องยอมรับในความโลดโผนพิสดารทางการเมือง
ไม่ว่าการขยับของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ผ่านกระบวนการขับ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า ออกจากพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าการขยับ ของ นายอนุทิน ชาญวีรกูล ผ่านกระบวนการไม่ประชุมครม.
ทั้งหมดนี้ หากอยู่ในพิมพ์เขียวแห่ง ‘ลับ ลวง พราง’ ย่อมหมาย ถึงการต่อรองเพื่อเป้าหมายทางการเมืองของแต่ละฝ่าย
น่าตกใจก็คือเป็นการต่อรองกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ความแข็งแกร่งของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในเดือนกุมภาพันธ์ 2565 จึงแตกต่างไปจากที่เคยมีในเดือนมิถุนายน 2562 และที่เคยมีในเดือนพฤษภาคม 2557
ไม่เพียงสะท้อนให้ประจักษ์ต่อ อนิจจังแห่งอำนาจ หากแต่เป็น
รูปธรรมแห่งความเสื่อมทรุด ตกต่ำที่ยืนยันภาวะ ‘ขาลง’
ความมั่นใจที่ว่ารัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะเดินหน้าอย่างมั่นคงไปยังเดือนมีนาคม 2566 จึงริบหรี่เป็นอย่างยิ่งถึงขนาดที่ว่าอาจไม่เกินเดือนพฤษภาคม 2565
ตามคำทำนายของ โทนี่ วู้ดซัม จากมหานครดูไบ
การต่อรองจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เห็นชัด การต่อรอง จาก นายอนุทิน ชาญวีรกูล เห็นชัด รอแต่เพียงจังหวะก้าวจากพรรค ประชาธิปัตย์ พรรคชาติไทยพัฒนา เท่านั้น
เวลาของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จึงเหลือไม่มากนัก
