ไม่ว่าต่อปัญหาว่าด้วย “ราคาข้าวเปลือก” ไม่ว่าต่อปัญหา “การตาย” ของชาวนา ล้วนมี “แรงสะเทือน”
เป็นแรงสะเทือนในทาง “เศรษฐกิจ”
ยิ่งกว่านั้น ยังเป็นแรงสะเทื้อนอย่างมีนัยสำคัญเป็นพิเศษในทาง “การเมือง”
ถามว่า “ประเมิน” จากอะไร
ตอบได้เลยว่า ประเมินจาก “ท่าที” และ “กระบวนการ”ในการสำแดงออก
ชัดๆเลย คือ พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด
ชัดๆเลย คือ ไม่ปรากฏการเคลื่อนไหวใดๆออกมาจาก “คสช.”
รู้สึกหรือไม่ว่า พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด เรียบร้อยขึ้น
รู้สึกหรือไม่ในความเงียบเชียบอย่างผิดปกติจาก “ทีมโฆษก”ของคสช.
นี่คือ “รูปธรรม” แห่ง”แรงสะเทือน”
ต้องยอมรับว่าเมื่อเกิดวิกฤต “ชาวนา” อันเนื่องแต่”ราคาข้าว”ที่ทรุด เสื่อมและตกต่ำ
น้ำหนัก “เท” ไปเป็นปัญหา”การเมือง”
ไม่ว่าเสียงจาก พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด ไม่ว่าเสียงจาก พ.อ.หญิงศิริจันทร์ งาทอง
เน้นไปที่ “ทฤษฎี สมคบคิด”
เน้นไปที่การสมคบคิดและวางแผนร่วมกันระหว่าง “โรงสี” กับ “กลุ่มการเมือง”
ปั่นราคา สร้างสถานการณ์
เป้าหมาย 1 เพื่อดิสเครดิตรัฐบาล ดิสเครดิตคสช. เป้าหมาย 1 เพื่อสร้างสภาวะปั่นป่วน รวนเรให้กับรัฐบาล
แล้ว”ปัจจัย”อะไรทำให้เกิด”แรงสะเทือน”
ต้องยอมรับว่า ปัจจัยสำคัญและมีลักษณะชี้ขาดต่อ”สถานการณ์”อย่างที่สุด คือ
“ความเป็นจริง”
ความเป็นจริงอันแถลงผ่าน “สมาคมโรงสีข้าวไทย” ยืนยันว่ามิได้ปั่นราคาหรือสร้างสถานการณ์
หากผู้กำหนดอย่างแท้จริง คือ “ผู้ส่งออก”
ผู้ส่งออกอันเป็นตัวเชื่อมอย่างสำคัญกับ”ตลาดโลก”ต่างหาก คือผู้มีบทบาทในการกำหนด “ราคา”
เรียกหรูๆว่าเป็นไปตาม ดีมานด์ ซัพพลาย
ไม่ว่ายุค”ประกันราคา” ไม่ว่ายุค “จำนำข้าว” ไม่ว่ายุค”จำนำยุ้งฉาง” ที่ควบคุมอย่างแท้จริงคือ “ผู้ส่งออก”
ยิ่งกว่านั้น ยังคือ ความเป็นจริงของ”ชาวนา”
ความเป็นจริงของชาวนาที่ชัยนาท อ่างทอง พิจิตร อุตรดิตถ์ ศรีสะเกษ อุบลราชธานี ต่างหากที่บีบรัดเข้ามาอย่างหนักหน่วง
“ความเป็นจริง”ของชาวนา คือ”แรงสะเทือน”
