ขนาดมี “มาตรา 44” จากรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ.2557 “เบียดแทรก” เข้ามากำกับและควบคุมอย่างเต็มพิกัด
ก็ยัง “ไม่วางใจ”
ขนาดมี “ส.ว.” จากการ “สรรหา” โดย “คสช.” อย่างเต็มเปี่ยม เพื่อจัดวาง “กลไก”และ “เครือข่าย”
ก็ยัง “ไม่วางใจ”
ขนาดจัด “โครงสร้าง” และ “กระบวนการ” ของการเลือกตั้ง ส.ส.เพื่ออวยให้กับพรรคการเมือง “ขนาดกลาง” และเตะสกัดขาพรรคการเมือง”ขนาดใหญ่”
ก็ยัง “ไม่วางใจ”
ขนาดจัด “อำนาจ” ให้อย่างเต็มมือประเคนมอบ “องค์กรอิสระ” เพื่อประสานกับ “ศาลรัฐธรรมนูญ” ในการกำกับและควบคุม “รัฐบาล”ซึ่งอาจมิได้เป็นพวกเดียวกันกับเครือข่ายอำนาจในปัจจุบัน
ก็ยัง “ไม่วางใจ”
สมาชิกสภานิติบัญญัติ “บางคน” อันเป็นเส้นสายเดิมของ “ส.ว.”ใน“กลุ่ม 40”ก็ยังเรียกร้องถึงขั้น “ลากตั้ง” สถานเดียว
เพื่อเป็น “หลักประกัน”
เป็นหลักประกันมิให้ประดา ส.ว.ประเภท “ข้าวนอกนา” เล็ด และรอดเข้ามาให้บังเกิดสภาพ “แปลกปลอม”
เรียกว่าเอา “เนื้อแท้” คน “พันธุ์เดียว”กันล้วน-ล้วน
ยังมี ยังมีอีก ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวใน “สภานิติบัญญัติแห่งชาติ” ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวใน “สภาขับเคลื่อนเพื่อการปฏิรูปประเทศ” กำลังรวมศูนย์กำลังไปยัง “เป้าหมาย” เดียวกัน
นั่นก็คือ สิ่งที่เรียกว่า “กลไก” เพื่อแก้ไข“วิกฤต”ของประเทศ
“กรณีมีคำวินิจฉัยว่าสถานการณ์เกิดขึ้นเป็นวิกฤตของประเทศแล้วให้เป็นอำนาจของประธานศาลรัฐธรรมนูญในการเรียกประชุมร่วมกันของผู้บัญชาการเหล่าทัพ ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ประธานองค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ ปลัดกระทรวง กลาโหมและบุคคลอื่นใดตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด
“โดยให้ที่ประชุมดังกล่าวมีอำนาจในการบริหารจัดการสถานการณ์เพื่อให้กลับ คืนสู่สภาวะปกติโดยเร็ว”
โป๊ะเช๊ะ
โป๊ะเช๊ะเหมือนที่กำลังมีการเสนอ “ร่างพ.ร.บ.ยุทธศาสตร์ชาติ”จัดตั้งคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ 2 ชุดใหญ่
1 คณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ 25 คน
1 คณะกรรมการบริหารยุทธศาสตร์ชาติ 29 คน
“จัดทำยุทธศาสตร์ชาติด้านต่างๆ ตรวจสอบการไม่ปฏิบัติตามยุทธศาสตร์ชาติ ของรัฐสภา คณะรัฐมนตรี องค์กรหรือหน่วยงานของรัฐ”
ตรวจสอบไม่ตรวจสอบธรรมดา หากสามารถให้คุณ ให้โทษด้วย
ทั้งหมดนี้คือความพยายาม “แปรรูป” องค์กรและกลไกในลักษณะ “ควบคุม” และ “กำกับ”ในทางการเมือง
มิได้ควบคุมอย่างธรรมดา หากเล็งยาวไปถึง 20 ปี
มิได้ควบคุมอย่างธรรมดา หากต้องให้เป็นไปอย่างที่ “คสช.” ต้องการ และอยากจะเห็น
นี่คือการ “แปรรูป” และ “แปลงรูป”
นี่คือลักษณะแห่ง “อวตาร” ของ “คณะกรรมการยุทธศาสตร์การปฏิรูปและการปรองดองแห่งชาติ” หรือที่เรียกย่อๆว่า “คปป.”
ต่ออายุมาจาก “ร่าง” ของ นายบวรศักดิ์ อุวรรณโณ
ที่บอกว่าไม่ต้องการ “อำนาจ” จึงน่าสงสัย ที่บอกว่าไม่ต้องการ “สืบทอด”อำนาจในทางการเมือง จึงน่าสงสัย
สงสัยว่า ใครกันแน่ที่ “บิดเบือน”
สงสัยว่า ใครกันแน่ที่กำลัง “หลอกลวง” และดำเนินการ “ปล้นชิง” อำนาจไปจาก “ประชาชน”
เท่ากับยืนยันว่า “อำนาจอธิปไตย” มิได้เป็นของ “ปวงชนชาวไทย”
หากเป็นของ “ใคร” หากเป็นของ “กลุ่มใด”