การที่ “ป๋า” พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ เปิดบ้านสีเสาเทเวศร์ให้คณะ ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เข้าอวยพรปีใหม่
เป็นเรื่อง “ดี” เหมาะกับ”มงคลสมัย”
ในเมื่อ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ไม่เพียงแต่เป็นประธานองคมนตรีและรัฐบุรุษ
หากแต่ 1 เป็นทหาร และ 1 เคยเป็น”นายกรัฐมนตรี”
เพราะเป็นทหารจึงต้อนรับรัฐมนตรีที่เป็นทหาร ผบ.เหล่าทัพ และผบ.ตร.ซึ่งอยู่ในสายงานเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน
ยิ่งกว่านั้นสถานะแห่ง”นายกรัฐมนตรี”ยิ่งสำคัญ
มองจากมุมของคสช. มองจากมุมของรัฐบาล นี่เป็นเรื่องน่ายินดี
ไม่น่าจะเป็นเรื่องน่าหงุดหงิด
กระนั้น เมื่อปะเข้ากับ “คำถาม” 1 ความคึกคักของ”นายกรัฐมนตรี”ก็พลันชะงัก
ทำไม
ต่อคำถามที่ว่า “ป๋าระบุว่านายกฯต้องเหนื่อยต่อไป” นายกรัฐมนตรีขานรับอย่างเห็นด้วย
“นี่ไง ปีหน้าก็ต้องเหนื่อยอีกแล้ว”
แต่ต่อคำถามที่ว่า “ป๋าบอกว่าให้ภารกิจสิ้นสุดโดยเร็วเท่าที่จะ ทำได้นั้นหมายถึงเป็นไปตามที่กำหนดไว้ ใช่หรือไม่”
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกอาการหงุดหงิด
“คุณก็ย้ำแต่กำหนดการของคุณ ฟังป๋าพูดดีกว่า ประชาชนเขามีความสุขเพียงพอแล้วหรือยัง และขั้นตอนการดำเนินการตามโรด แมปไว้นั้นมันจบหรือยัง
“ก็ว่าไปตามนั้น
“ทำไมต้องสนใจกันหนักหนา ทำไมเดือดร้อนอะไรหนักหนา ถามประชาชนเขาบ้างเขาได้อะไรกลับไปบ้าง อย่าไปถามนักการเมืองอย่างเดียว”
จาก”ป๋า”โยงไปยัง”โรดแมป”แล้วมาลงเอยที่”นักการเมือง”
ตกลงหงุดหงิดเพราะอะไร
น่าเห็นใจ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ขณะเดียวกัน ก็น่าเห็นใจบรรดา “นักข่าว” ในภาคสนาม
เพราะว่า “ป๋า” ใช้คำว่า “โดยเร็ว”
คำว่า “โดยเร็ว” ของ”ป๋า”มาจากประโยคเต็มๆที่ว่า
“อยากให้ทุกคนมั่นใจว่า ภายใต้การนำของนายกฯ คุณป้อม คุณเจี๊ยบธนะศักดิ์และรองนายกฯอีก 2 ท่านจะทำให้ความเหนื่อย ของเราสิ้นสุดโดยเร็ว”
คำว่า “โดยเร็ว” นี่แหละคือ “ต้นเรื่อง”
ต้นเรื่องให้ “นักข่าว” นำมาถามต่อ และก็เป็น”ต้นเรื่อง”ให้บังเกิดความหงุดหงิด
เพราะสัมพันธ์อยู่กับ “โรดแมป”เพราะสัมพันธ์อยู่กับ “การเลือกตั้ง” อันเป็นเรื่องของ “นักการ เมือง”
เป็นความหงุดหงิด”นักการเมือง”มิใช่”นักข่าว”
