เหตุใดจึงเริ่มมีการโยงกรณี “รถโบราณ” ให้ต่อสายไปยังกรณี พระพิมลธรรม อันเป็นเรื่อง “โบราณ” อย่างยิ่ง
โบราณเพราะกรณี พระพิมลธรรม เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2503
แต่เป็นลักษณะ “โบราณ” ซึ่งมี “ลักษณะร่วม” ซึ่งมากด้วยความละเอียดอ่อนปานๆ กัน
ละเอียดอ่อนเพราะเป็นเรื่องของ “พระ”
ยิ่งมากด้วยความละเอียดอ่อนเป็นทบเท่าและทวีคูณเพราะเป็นพระมิได้ธรรมดา หากแต่เป็นพระ “ผู้ใหญ่”
ระดับ “เจ้าอาวาส”
พระพิมลธรรม อยู่ในฐานะเป็นเจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ อยู่ในฐานะเป็นเจ้าอาวาสวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ
และอยู่ในบรรยากาศ “รัฐประหาร”
นั่นก็คือ กรณี พระพิมลธรรม อยู่ในบรรยากาศของการรัฐประหารเมื่อเดือนตุลาคม 2501
เป็นการรัฐประหารโดย จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์
นั่นก็คือ กรณี สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ อยู่ในบรรยากาศของการรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
เป็นการรัฐประหารโดย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
สภาพอัน “ละเอียดอ่อน” มากยิ่งกว่านั้นก็คือ สถานการณ์อันเกี่ยวกับ พระพิมลธรรม
ปรากฏคำพิพากษาของศาลทหารกรุงเทพ เมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 2509 พร้อมกันพิพากษายกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลยพ้นข้อหาไป
สะท้อนให้เห็นว่า ความอื้อฉาวอันปรากฏนับแต่ปี 2503 เป็นต้นมา เป็นเรื่องของการใส่ความ
น่าเศร้าก็ตรงที่เป็นการใส่ความโดย “เจ้าหน้าที่รัฐ”
น่าเศร้ายิ่งกว่านั้นก็ตรงที่ พ.ต.อ.ชลอ อุทกภาชน์ แห่งกองกำกับการ 5 สันติบาล กล่าวว่า
“ผมทำงานตามคำสั่งผู้บังคับบัญชา”
“เมื่อศาลยกฟ้องแล้วก็แสดงว่าท่านหมดมลทิน ไม่มีความผิด ผมได้ขอขมาต่อท่านแล้วในศาลว่าอย่าได้มีเวรมีกรรมต่อท่านเลย”
นั่นคือ กรณี พระพิมลธรรม
เป็นกรณีที่มีคำสั่งจากอธิบดีกรมตำรวจมอบหมายให้กองกำกับการ 5 สันติบาล หาทาง “สึก” และ”ลงโทษ” พระพิมลธรรม ให้จงได้
เรื่องนี้จึงมากด้วย “ความละเอียดอ่อน”
ละเอียดอ่อนเพราะว่าเป็น “คำสั่งอันมิชอบ” ละเอียดอ่อนเพราะว่าเป็นการปั้นเรื่อง แต่งคดี ด้วยเป้าประสงค์ทาง “การเมือง”
เพื่อ “สกัด” เส้นทาง พระพิมลธรรม
เมื่อมีกรณีของพระพิมลธรรมเป็น”บทเรียน”จากเมื่อปี 2503 กรณีของสมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์จึงเริ่ม “ละเอียดอ่อน”
เพียงแต่เรื่องนี้มิได้เป็นของ “สันติบาล”
หากเป็นเรื่องของ “ดีเอสไอ” หรือ “กรมสอบสวนคดีพิเศษ”
ถามว่าเรื่องอันเกี่ยวกับ “รถหรู” เป็น “เรื่องใหม่” หรือไม่ ตอบได้เลยว่ามิได้เป็น “เรื่องใหม่”
หากแต่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ประมาณ 4-5 ปีมาแล้ว
ถามว่าทั้งๆ ที่เป็นเรื่องอันเกิดขึ้นอย่างอึกทึกครึกโครมพร้อมกับเรื่องรถนำเข้าและจดประกอบเป็นเวลาปลายปีก่อนหน้านี้
รวมแล้วมากกว่า 6,000 คัน
แต่ทำไม “กรมสอบสวนคดีพิเศษ” จึงรื้อฟื้นเรื่องนี้ขึ้นมา และเน้นไปยังรถเบนซ์โบราณ ขม 99 กรุงเทพมหานคร
อันอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ อย่างเป็นพิเศษ
ตรงนี้แหละที่ทำให้ “รถหรู” มีกลิ่นอายแปลก-แปลก และชวนให้เกิดความสงสัยในเจตนประสงค์
ทำให้โยงสายยาวไปยังกรณี พระพิมลธรรม เมื่อปี 2503
