ทั้งๆที่เป็น “ขมิ้นกับปูน” มองต่างมุม มองต่างความเห็นกันมาตลอด ระหว่างพรรคเพื่อไทย กับ พรรคประชาธิปัตย์
แต่ที่เห็นตรงกัน คือ เรื่อง”รัฐธรรมนูญ”
ความรู้สึก “ร่วม” ในลักษณะ “สมารมณ์” ราวคอหอย ลูกกระเดือก อย่างยิ่งก็คือ ตระหนักใน “เป้าหมาย” แท้จริง
นั่นก็คือ ไม่ต้องการให้ “ผ่าน” ประชามติ
ยิ่งเมื่อมี “ข้อเสนอ” จาก “ครม.” ต้องการให้บังคับใช้ “รัฐธรรมนูญ”ในแบบ 2 ขยัก 2 จังหวะ
ยิ่งเป็น “ความเด่นชัด”
ความจริง ที่ปรากฏผ่าน “บทเฉพาะกาล” คณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญก็”สนอง”ให้อย่างเต็มพิกัดอยู่แล้ว
1 นิรโทษกรรม 1 คงอำนาจแห่งมาตรา 44
ลักษณะ “นิรโทษกรรม” ก็มิได้ดำเนินไปอย่างสามัญธรรมดา ตรงกันข้าม
ครอบคลุมทั้ง “อดีต” และ “ปัจจุบัน” ตราบกระทั่ง “อนาคต”
เมื่อประสานกับ “มาตรา 44” ในมือ”หัวหน้าคสช.”อีกก็ไปโลด
กระนั้น “ครม.”ยังไม่สะสาแก่ใจ จำเป็นต้องตอกย้ำ ซ้ำหัวตะปู เข้ามาอีกเป็นคำรบ 2
เหมือนที่ปรากฏ “คปป.”ผ่านร่างของ นายบวรศักดิ์ อุวรรโณ
การออกมาสรุป “บทเรียน” การคว่ำร่างรัฐธรรมนูญของสภาปฎิรูปแห่งชาติเมื่อเดือนกันยายน 2558 ของ นายบวรศักดิ์ อุวรรโณ ที่ว่า
“อยากอยู่ยาว” จึง “ชัด” แจ้ง แดงแจ๋
กระบวนการ “เล่นเกม” ผ่านร่างรัฐธรรมนูญฉบับ นายมีชัย ฤชุพันธุ์ จึงเท่ากับเป็นกระบวนการ “ผลิตซ้ำ” ในทางการเมือง
เป้าหมาย “อยู่ยาว” นั้นแน่นอนอยู่แล้ว แน่นอนอย่างยิ่ง
เพราะไม่ว่าแกนนำจากพรรคเพื่อไทย เพราะไม่ว่าแกนนำจากพรรคประชาธิปัตย์ ล้วนมองออก
เหมือน”ศาสตราจารย์”อ่าน “มูลบทบรรพกิจ”
จากนั้น “บทสรุป” จากเจตจำนงทางการเมืองอยาก “อยู่ยาว”นี้ยังต่อยอดไปยังอีกความคิด 1 ซึ่งเริ่มปรากฏ
นั่นก็คือ อาจไม่มี “ประชามติ”
อาการขยับผ่านข้อเสนอโดย “ครม.” จึงอึกทึกครึกโครม อาการขยับผ่านการเคลื่อนไหวของ นายวันชัย สอนศิริ ยิ่งคึกคัก หนักแน่น
เป็นอาการของ “ลูกแหล่งตีนมือ” แน่นอน
เป็นอาการสะท้อน “ความกลัว” ต่อกระบวนการ “ประชามติ”
กระบวนการ “ประชามติ” คือ แบบจำลองโดยพื้นฐานของกระบวนการของ “การเลือกตั้ง”
ต้องยอมรับว่า ยากแก่ “การควบคุม”
หากสามารถควบคุมได้ กระบวนการเลือกตั้งเมื่อเดือนธันวาคม 2550 จะออกมาแบบนั้นหรือ
นั่นก็คือ ชัยชนะของพรรคพลังประชาชน
นั่นก็คือ เท่ากับเป็นกระดานหกให้ นายสมัคร สุนทรเวช ได้เป็นนายกรัฐมนตรี เท่ากับเป็นกระดานหกให้ นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ได้เป็นนายกรัฐมนตรี
ยังการเลือกตั้งเมื่อเดือนกรกฎาคม 2554 อีกเล่า
หากสามารถควบคุมได้ พรรคเพื่อไทยจะได้รับชัยชนะอย่างท่วมท้นถึงเพียงนั้นละหรือ
นี่คือภาวะ “ไม่แน่นอน” ของ “การเลือกตั้ง”
เผลอๆ การทำ “ประชามติ” อาจกลายเป็นสมรภูมิตรวจสอบ “คสช.” อย่างน่าหวาดเสียวสยดสยองอย่างยิ่ง
หาก “ประชามติ” ไม่ผ่าน สถานะของ”คสช.”จะเป็นอย่างไร
หากสถานะของ “คสช.”สั่นคลอน ความชอบธรรมของ”รัฐประหาร”ย่อมสั่นคลอนตามไปด้วย
น่าหวาดเสียว น่าสยดสยอง
