ท่าทีของ พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท ต่อปัญหาอันเกี่ยวกับ”วัดพระธรรมกาย” โดยเฉพาะต่อ”มาตรา 44″
มากด้วยความรัดกุม
1 ยึดกุมตามคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 5/2560 เมื่อกลางดึกคืนวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ด้วยความมั่นแน่ว
รู้ว่า “ไผ” เป็น “ไผ”
นั่นก็คือ พ.ต.อ.ไพสิฐ วงศ์เมือง อธิบดีกรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) คือ “ผู้บัญชาการ”
“ทหาร” เสมอเป็นเพียง “ผู้สนับสนุน”
เห็นได้จากเมื่อประสบเข้ากับคำถาม “จะส่งกำลังทหารไปถึงสาขาของวัดพระธรรมกายหรือไม่”
“ให้ทีมงานที่รับผิดชอบคิด” เป็นคำตอบ
ขณะเดียวกัน 1 ตระหนักในบทบาทและความหมายของ”มาต รา 44″ ตามความเป็นจริง
ตามความเป็นจริงของ “สถานการณ์”
หลังการบุกเข้าไปตรวจค้นพื้นที่ “อารามปริสุทโธ” ห่างจากวัดพระธรรมกายประมาณ 2-3 กิโลเมตร
หลาย”ส่วน” ก็บังเกิด”ความคิด”
เป็นความคิดที่จะขยายพื้นที่”เขตควบคุมพิเศษ”ออกไปจากที่เคยกำหนดจากคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 5/2560 ออกไป
ออกไปยังพื้นที่ที่คิดว่าเป็นของ”ธรรมกาย”
บรรดาคนที่เคยคิดขยายและต่อยอดรูปคดีกระทั่งเพิ่มปริมาณเป็นมากกว่า 300 คดี ย่อมไม่ลังเลที่จะขยาย “พื้นที่” ออกไปเหมือนกับ “รูปคดี”
หากสามารถครอบคลุมไปยัง “สาขา”
นั่นหมายความว่า อำนาจจาก”มาตรา 44″ จะครอบคลุมไปแม้กระทั่งคดีรุกป่า
ไม่ว่าที่ “นครราชสีมา” ไม่ว่าที่”เลย” ไม่ว่าที่”กระบี่”
นั่นหมายถึง “อำนาจ” ของ “ดีเอสไอ”และ”พันธมิตร”ที่แนบแน่นจะกระจายไปอย่างกว้างขวาง
ครอบคลุมเกือบทั่ว”ราชอาณาจักร”
บังเอิญท่าทีจากฝ่ายทหาร ไม่ว่าจะมาจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่าจะมาจาก พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท
ค่อนข้างตั้ง”การ์ด”ด้วยความระมัดระวัง
“ไม่ถึงขนาดนั้น” นั่นก็คือคำตอบจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เมื่อปะกับคำถามจากผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์
ขณะที่ พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท การ์ดสูงกว่า
“ให้ทีมงานที่รับผิดชอบคิด ผมดูในภาพรวมเท่านั้น”
สั้น กระชับ แต่ได้ใจความ สะท้อนว่า “ทหาร”ไม่ผลีผลามในการอันเกี่ยวกับ “มาตรา 44”
สะท้อนถึง “กรอบ” และ”ขอบข่าย”
การเพิ่มปริมาณของ “รูปคดี” จากเพียง 1 ในเบื้องต้นเป็น 300 กว่าคดีอาจคล้ายกับ “ผลงาน”แต่ลืมถาม”ผล”ว่าดำเนินไปอย่างไร
