| ผู้เขียน | ชโลทร |
|---|
⦁…ทั้งสถานการณ์โลก เพื่อนบ้าน และในประเทศยังไม่หลุดจาก “ความตึงเครียด” ด้วยผู้เกี่ยวข้องไม่มีคนไหนที่นำให้มุ่งไปในทางก่อความเปลี่ยนแปลงในทางสุขสงบ ต่างคนต่างคิดหาทางทำสิ่งที่เกิดขึ้นให้เป็นประโยชน์กับฝ่ายตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้กันทั้งนั้น
⦁…สงคราม “อิสราเอล-อิหร่าน” จะขยายเป็น “สงครามโลกครั้งที่ 3”อย่างที่ห่วงกังวลกันหรือไม่ ขึ้นอยู่กับ “สหรัฐ” ที่ก่อนหน้านี้กระมิดกระเมี้ยน บงการ “อิสราเอล” อยู่เบื้องหลัง ถึงวันนี้เปิดหน้าเปิดตา เปิดการโจมตีเองแล้ว จะหยุดแค่ตรงไหน หรือจะกดดันให้ “พันธมิตรอิหร่าน” ต้องแสดงตัวตอบโต้ ย่อมต้องประเมินจากรูปแบบปฏิบัติการรายวัน ซึ่งแนวโน้มไม่เป็นผลดี
⦁…ความขัดแย้ง “ไทย-กัมพูชา” ตราบใดที่ “ฮุน เซน-ฮุน มาเนต” ยังชื่นชมยินดีกับ “คะแนนนิยม” ขณะที่ “ประชาชนกัมพูชา” ยังยินดีปรีดากับ “ศักดิ์ศรีที่เหนือกว่า” แทนที่จะคิดถึงประโยชน์จากโอกาสทำมาหากินกัน “ไทย” เรื่องราวปัญหาพื้นที่ชายแดนที่เอาเข้าจริง “ไม่ได้เป็นสาระ” ให้การดำเนินชีวิตปกติดีขึ้น ซ้ำยังสร้างความยุ่งยากกับการซื้อหาข้าวของเครื่องใช้ได้ลำบากขึ้น อันเป็นทุกข์ของชาวบ้าน “รัฐบาล 2 ประเทศ” ก็ยังต้องทะเลาะกันไม่มีวันจบ
⦁…เซๆ อยู่วันสองวัน ทักษิณ ชินวัตร ตั้งหลักได้รวดเร็ว นำ “เพื่อไทย”ฝ่าพายุ ประคอง แพทองธาร ชินวัตร ขึ้นยืนอย่างเข้มแข็ง สูญเสีย “ภูมิใจไทย” เสียหายเสียงสนับสนุนไปบ้าง แต่หากมองกันแบบยาวๆ “เพื่อไทย” มีช่องทางคลี่คลายทุกปมที่จะเป็นปัญหา
⦁…เหมือนร้อนแรงไปทุกเงื่อนไขที่จะทำให้รัฐบาลอยู่ไม่ได้ “ความไม่พอใจของกองทัพ-คดีที่ถูกส่งสู่ขบวนการนิติสงคราม-ผู้นำมวลชนที่รวมตัวประกาศเคลื่อนไหวต่อต้าน-เสียงสนับสนุนในสภาที่น้อยกว่าเดิม” แต่ทุกเงื่อนไขดูจะชัดเจนว่า “ยังไม่มีเสถียรภาพพอที่จะทำให้รัฐบาลล้มลงได้”
⦁…แน่นอนว่าเมื่อ “ภูมิใจไทย” พลิกไปเป็น “ฝ่ายค้าน” เมื่อประสานกับ “พรรคประชาชน” จะทำให้พลังในการโจมตีรัฐบาลเพิ่มขึ้น แต่เป็นที่ทราบกันดีว่า ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังของ “พรรคการเมืองส่วนใหญ่” เป็น “อำนาจต่อรองผลประโยชน์” แม้ต้องทำหน้าที่ในนาม “ฝ่ายค้าน” แต่ภารกิจดังกล่าวยังจะต้องเป็นหลัก โดยเฉพาะ “พรรคที่เน้นดูแลลูกพรรคด้วยกระสุน” ภารกิจนี้ยิ่งคงความสำคัญไว้อย่างหนักแน่น “ประเทศที่ผลประโยชน์ส่วนใหญ่” ต้องอาศัย “การอิงอำนาจรัฐ” ต่างคิดจะ “อยู่เป็น” กันทั้งนั้น
⦁…ส่วนแกนนำมวลชน ที่เคยอาศัยการจุดกระแสเพื่อก่อความเคลื่อนไหว จนมีการเปลี่ยนแปลง “กลุ่มผู้ครองอำนาจ” และโดยสารความเปลี่ยนแปลงนั้นเข้าไปมีตำแหน่งพอ “มีหน้ามีตาเป็นผู้มีเกียรติ” และ “มีกินมีใช้สุขสบาย” ทุกคนต่างรู้ว่ากว่าจะผลิดอกออกผลได้ต้องอาศัย “ทุนสนับสนุน” ไม่น้อย แต่ใครบ้างมองไม่เห็นว่า “ทุนการเมือง” ที่พร้อมจ่ายนั้น ยืนอยู่ข้างใคร
