การตัดสินใจ “ถอย” ออกจากการใช้มาตรการ “เข้ม” ต่อกรณีการ
แข่งขันฟุตบอลประเพณี “จุฬา-ธรรมศาสตร์”
เป็นการตัดสินใจที่ “ฉลาด”
ที่ว่าเข้มหรือไม่เข้มต้องมองอย่างเปรียบเทียบกับเรื่องเดียว
กันของปีก่อน
ปี 2559 และ ปี 2560 “เข้ม”ยิ่งกว่านี้
เป็นความเข้มอันสะท้อนผ่านลักษณะ”กัมมันตะ”ของ “ทหาร” แล้วจึงส่งผลสะเทือนไปยัง “ตำรวจ”
แต่มาถึงปี 2561 สถานการณ์เริ่มคลี่คลาย
การคลี่คลายของสถานการณ์สัมผัสได้จากท่าที ผบ.พล.ม.2 รอ.อันดำเนินการตามท่าทีของ ผบ.ทบ.
ทุกอย่างจึงล้วน “ไม่เหมือนเดิม”
การเปลี่ยนแปลง “ท่าที” เช่นนี้ต้องยอมรับว่าเกิดขึ้นในลักษณะฉับ พลัน ในห้วงนาทีสุดท้าย
ในตอนแรก “ผู้ปฏิบัติ” ยึดกุมหลักการ”เดิม”
มีการส่ง “เจ้าหน้าที่” เข้าไปประสาน ไม่ว่าจะทางธรรมศาสตร์ ไม่ว่าจะทางจุฬาฯ
ปรากฏว่า “จุฬาฯ” โอนอ่อน
ปรากฏว่า “ธรรมศาสตร์” เข้าสู่ยุคใหม่มิใช่ยุคแห่งเหล่า”เนติ บริกร”
รายงานนี้จึงไปถึง “ผบ.ทบ.”
ท่าทีของ “ทหาร” จึงลดความขึงขังลง และ “ตำรวจ”แม้จะขึงขังในตอนเช้า แต่สุดท้ายก็ต้องโอนอ่อนผ่อนไปตามท่าทีอันมาจาก “ทหาร”
ประชาธิปไตยจึงเบ่งบานในสนามศุภชลาศัย
ถามว่าเหตุใดท่าทีจาก”ทหาร”จึงดำเนินไปอย่างโอนอ่อนผ่อนปรนเมื่อเทียบกับอดีต
คำตอบ 1 มาจากบทเรียนสดๆร้อนๆ
อ่านบทเรียนจากกรณี We Walk อ่านบทเรียนจากกรณี
Start Up People ก็สัมผัสได้ในความละเอียดอ่อน
ทุกอย่างดำเนินไปตามกฎของฟิสิกส์ “เมื่อมีแรงกด ย่อมเกิด แรงต้าน” และขยายวงออกไปเป็นลำดับ
ประชาธิปไตยจึงเบ่งบานใน”บอลประเพณี”
