อุบัติแห่ง “พรรคประชาชาติ” หรือ “อุมะห์” ในภาษาอาหรับ คือเงา สะท้อนแห่ง”ยุทธวิธี”การต่อสู้เมื่ออยู่ภายใต้ “รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560”
เพราะระบบการเลือกตั้งใหม่แตกต่างไปจากที่”รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2540″และ”รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2550″บัญญัติ
คือ มีบัตรเพียง 1 ใบ ไม่ใช่ 2 ใบ
พรรคการเมืองใหญ่จึงจำเป็นต้องเน้นไปยัง 350 เขตอย่าง เป็นด้านหลัก ส่วน”บัญชีรายชื่อ”ถือว่าเป็นผลพลอยได้
พรรคประชาชาติจึงเกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขอัน”รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560″กำหนด
เป็นการเล็ดรอดไปภายใน”ช่อง”ของ”กฎหมาย”
ถามว่ารากฐานของพรรคประชาชาติมาจากไหนและมาอย่างไร
ตอบได้เลยว่า มาจาก”กลุ่มวาดะห์” อันเคยเป็นส่วนหนึ่งอยู่ภายในพรรคการเมือง”ใหญ่”
ไม่ว่าพรรคประชาธิปัตย์ ไม่ว่าพรรคความหวังใหม่ ไม่ว่าพรรคไทยรักไทย “กลุ่มวาดะห์”ล้วนเคยเข้าไปเป็นส่วนหนึ่ง
เพียงแต่ระยะนับแต่”รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2540″เป็นต้นมาสายสัมพันธ์อันแนบแน่นของ”กลุ่มวาดะห์”อยู่กับพรรคไทยรักไทย พรรคพลังประชาชนและพรรคเพื่อไทยมากกว่าพรรคการเมืองอื่น
หากจับ”การเคลื่อนไหว”ก่อนเกิดพรรคประชาชาติจึงไม่ยากที่จะระบุว่าพรรคประชาชาติกับพรรคเพื่อไทยเกี่ยวเนื่องกันอย่างไร
เพราะล่าสุดการเดินทางไปสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ของ นายวันมูหะมัดนอร์ มะทา ผู้นำ”กลุ่มวาดะห์” พร้อมกับ พ.ต.อ.ทวี สอดส่อง ก็เท่ากับเป็นการแจ้งเบาะแสโดยปริยาย
การแยกตัวออกมาจากพรรคเพื่อไทยเพื่อมาอยู่พรรคประชา ชาติจึงเป็นเพียงยุทธวิธี 1 ในทางการเมือง
นั่นก็คือ “แยกกันเดิน”เพื่อให้เหมาะสมกับ”สภาพการณ์”
จากนี้จึงเห็นได้เด่นชัดมากยิ่งขึ้นเป็นลำดับว่า พรรคเพื่อไทยกำหนดยุทธศาสตร์และยุทธวิธีที่จะเข้าสู่โหมดแห่งการเลือกตั้งตามเงื่อนไขของ”รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560″อย่างไร
เท่ากับยืนยันว่า พรรคเพื่อไทยไม่ยอมเป็น”เป้านิ่ง”
คำถามอยู่ที่ว่า “คสช.”ได้ตระเตรียมที่จะรับมืออย่างไรในทางการเมือง
ยุทธวิธีเหล่านี้มิได้ลี้ลับ หากเป็นการเปิดหน้าชนโดยตรง
