วันนี้ (30 มี.ค.) นายพริษฐ์ วัชรสินธุ หรือ “ไอติม” หลายชายนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก พริษฐ์ วัชรสินธุ – Parit Wacharasindhu เล่าหลังจาก 1 สัปดาห์ที่ได้มีโอกาสขึ้นเวที “อนาคตประเทศไทยไปทางไหน” ในฐานะตัวแทนพรรคประชาธิปัตย์ ร่วมกับแกนนำพรรคอื่นๆ โดยระบุว่า
สัปดาห์หนึ่งผ่านมาแล้ว หลังจากที่ผมได้มีโอกาสขึ้นเวทีเสวนา “อนาคตประเทศไทยไปทางไหน” ร่วมกับ หัวหน้า (หรือว่าที่หัวหน้า?) ของ พรรคการเมือง 3 พรรค ได้แก่ คุณหญิง สุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ (พรรคเพื่อไทย) คุณ อนุทิน ชาญวีรกูล (พรรคภูมิใจไทย) และ คุณ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ (พรรคอนาคตใหม่) ซึ่งทั้ง 3 คนอาจจะเรียกได้ว่าเป็นผู้ที่มีโอกาสจะเป็นนายกฯ คนต่อไปของเราทั้งสิ้น
ผมต้องขอขอบคุณผู้ใหญ่ทุกคนบนเวทีจริงๆอีกครั้ง ที่ใจกว้างให้ผมมาร่วมเวทีด้วย ถึงแม้จะมีประสบการณ์และวุฒิภาวะมากกว่าผมเยอะ และก็ขอขอบคุณ คุณสุทธิชัย หยุ่น (Suthichai Yoon) และ คุณทอม จุลภาส เครือโสภน (Tom Julpas Kruesopon) ที่ให้โอกาสผมไปร่วมด้วย
วันนั้นถือเป็นจุดสำคัญวันหนึ่งของผมในทางที่หลายคนอาจคาดไม่ถึง เพราะเป็นครั้งแรกที่ผมสบายใจที่จะพูดได้เต็มปากว่าผมมาในตัวแทน “พรรคประชาธิปัตย์ยุคใหม่”
หลายคนที่มองจากข้างนอกอาจจะเข้าใจว่าความสัมพันธ์ของผมกับประชาธิปัตย์เป็นอะไรที่อัตโนมัติหรือหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นการที่มีญาติทำงานอยู่ในพรรค (ซึ่งจริงๆแล้ว ผมก็มีญาติที่เคยเป็นแกนนำพรรคไทยรักไทย เช่นกัน) หรือ การที่ผมเคยไปฝึกงานที่พรรค (ซึ่งเป็นพรรคการเมืองเดียวที่มีโครงการฝึกงานในขณะนั้น และเพื่อนๆผมหลายคนที่ฝึกงานด้วยกันก็ไม่ได้สนับสนุนพรรคประชาธิปัตย์)
แต่ความจริงแล้ว การตัดสินใจครั้งนี้ ที่จะบอกว่าตัวเองเป็นคนประชาธิปัตย์ เป็นการตัดสินใจที่ไม่ง่ายเลย
ถึงแม้ตอนเด็กผมจะมีความรู้สึกที่ดีต่อพรรค เพราะความเป็นประชาธิปไตยภายในพรรค แต่เหตุการณ์ช่วงหลังก็ทำให้ผมตั้งคำถามกับการตัดสินใจของพรรคในหลายเรื่อง และถ้าย้อนเวลากลับไปเพียงไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ ผมก็ต้องบอกว่าผมไม่พร้อม ที่จะเป็นตัวแทนของพรรค ไม่ว่าในเวทีใดก็ตาม
เมื่อวันพุธที่ผ่านมา น้องนักศึกษาที่ธรรมศาสตร์คนหนึ่งถามผมว่า “จะมั่นใจได้ยังไง ว่าพรรคประชาธิปัตย์จะยังยึดมั่นในระบอบประชาธิปไตย?” มีผู้ร่วมสนทนาบางท่านกลัวว่าผมจะอึดอัดกับคำถามนี้ แต่ผมขอให้น้องเขาได้ถามต่อ เพราะผมบอกตรงๆ ว่าผมชอบมากที่เขาถามคำถามนี้ เพราะผมเองก็เคยถามคำถามนี้เหมือนกัน
คำตอบที่ผมให้ได้วันนี้กับน้องคนนั้นและคนอื่นๆที่สงสัยเหมือนกัน ก็คือ “มันยังไม่สายเกินไป และ ผมต้องการลุกขึ้นมาเป็นส่วนหนึ่งที่จะพาพรรคก้าวข้ามวังวนในอดีตไปสู่ พรรคประชาธิปัตย์ยุคใหม่ ที่จะยึดมั่นในอุดมการณ์ เสรีนิยมประชาธิปไตยและพร้อมเป็นตัวแทนของประชาชน” (เดี๋ยวจะอธิบายคราวหน้าว่า ความหมายของ เสรีนิยม ประชาธิปไตย ของผมคืออะไร)
วิธีการของคนในพรรคในการต่อสู้กับปัญหาทุจริต-คอร์รัปชั่นที่ผ่านมา ทำให้หลายคน (รวมถึงผม) ตั้งข้อสงสัยได้เยอะมาก ว่าอุดมการณ์ของพรรคที่ผ่านมา คืออะไรกันแน่
แต่ไม่ว่าเราจะเห็นด้วยหรือเห็นต่างกันว่าอุดมการณ์ของพรรคในอดีตคืออะไร การหนักแน่นในอุดมการณ์ เสรีนิยมประชาธิปไตย นับจากวันนี้ไป ต้องเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้พรรคก้าวไปสู่ความเป็น “ประชาธิปัตย์ยุคใหม่” ได้อย่างแท้จริง
ส่วนตัวแล้ว ผมไม่ต้องการเป็น “คนรุ่นใหม่ในพรรคประชาธิปัตย์ยุคเก่า” แต่ผมต้องการเป็น “คนหนึ่งในพรรคประชาธิปัตย์ยุคใหม่”
ถึงการสร้างความเปลี่ยนแปลงในพรรคจะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ผมนอนหลับได้สบายกว่าทุกคืน เพราะว่าผมเชื่อว่าเส้นทางที่ผมเลือกเป็นเส้นทางที่ถูกต้องและจำเป็นสำหรับทั้งพรรคและประเทศ
ทั้งหมดนี้ ผมรู้ว่ายังคงเป็นเพียงแค่คำพูดของคนๆหนึ่ง แต่ถ้าพรรคไม่เห็นด้วยกับทิศทางนี้ พรรคคงไม่กล้าส่งผมไปร่วมเวทีเสวนาในวันนั้น
ที่สุดแล้ว ประชาธิปัตย์ จะเป็น “ประชาธิปัตย์ยุคใหม่” ได้จริงหรือไม่ ต้องพิสูจน์ด้วยเวลาและการกระทำ ผมคงไม่สามารถทำทั้งหมดได้ด้วยตัวคนเดียว และผมก็ไม่ใช่คนเดียวที่อยากเห็น “ประชาธิปัตย์ยุคใหม่”
ใครที่ยังไม่แน่ใจ ลองให้โอกาสผมได้พิสูจน์
ใครที่อยากมาร่วมกันพาพรรคประชาธิปัตย์ไปสู่ “พรรคประชาธิปัตย์ยุคใหม่” ผมยินดีต้อนรับเสมอ
แต่ที่สำคัญที่สุด ไม่ว่าคุณจะคิดยังไงกับพรรคประชาธิปัตย์ ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เยาวชนและประชาชนทุกคนจะต้องลุกขึ้นมาสนใจการเมือง มาร่วมกำหนดอนาคตหรือทิศทางของประเทศร่วมกัน หลายคนอาจจะเหนื่อยหน่าย หมดใจ จนถึงขั้นขยะแขยงกับการเมืองของประเทศไทย แต่ผมขอบอกถึงทุกๆคนจากใจจริงของผมว่า มันอาจจะน่าเบื่อจริง อาจจะน่าขยะแขยงจริง แต่ถ้าพวกเราไม่ลุกขึ้นมาเปลี่ยนเพื่อตัวพวกเราเอง เพื่อลูกหลานของพวกเราเอง มันก็จะไม่มีใครอีกแล้วที่จะมาเปลี่ยนแทนพวกเรา
ผมจึงขอสนับสนุนให้ทุกๆคน ไม่ว่าคุณจะอุดมการณ์ร่วมกับ พรรคอนาคตใหม่ของคุณธนาธร ร่วมกับพรรคภูมิใจไทยของคุณอนุทิน หรือพรรคเพื่อไทยของคุณหญิงสุดารัตน์ก็ตาม มาร่วมกำหนดทิศทางและอนาคตของประเทศไทยในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญครั้งต่อไปกันครับ
