จากวันที่ 29 มีนาคม กระทั่งถึงวันลง”ประชามติ”จะรับ หรือไม่รับ”ร่าง”รัฐธรรมนูญในวันที่ 7 สิงหาคม
คสช.อาจ “มั่นใจ”
1 เป็นความมั่นใจในเนื้อหาของ”ร่าง”รัฐธรรมนูญที่วางเป้าหมายเพื่อ”ปราบโกง” จำกัดกรอบให้กับ “นักการเมือง”
ไม่ว่าในเรื่อง “นายกรัฐมนตรี” มาจาก”คนนอก”ได้
ไม่ว่าในเรื่องจำนวนของ “ส.ว.” อันมาจากการคัดสรรอย่างเป็นระบบ เป็นกระบวนการจำนวน 250 คน
เท่ากับเป็น “หลักประกัน” ระยะ “เปลี่ยนผ่าน”
ไม่ว่าในเรี่องกระบวนการของ “บัตรเลือกตั้ง” ที่ลดทอนและปิดกั้นโอกาสของพรรคการเมืองขนาดใหญ่ และเปิดโอกาสให้กับพรรคการเมืองระดับรอง
ปิดประตูการยึด”เสียงข้างมาก”อย่างแน่นอน
เท่ากับเป็นการการันตี “ล่วงหน้า” เลยว่าจำนวน ส.ส.ของแต่ละพรรคการเมืองที่ได้มาจะดำเนินไปอย่างที่เรียกในสำนวนไทยว่า
เบี้ย”หัวแตก”แหลก”กระจุย”
กระบวนการเลือกตั้งแบบนี้เมื่อเผชิญเข้ากับกองกำลังจำนวน 250 คนของส.ว.อันมาจากการสรรหา
ก็ “เรียบโร้ยย”
ความมั่นใจอีกประการหนึ่งของ “คสช.”ก็ดำเนินไปเช่นเดียวกับความรู้สึก”ร่วม”อันมาจาก”พรรคการเมือง”
นั่นก็คือ นักการเมืองอยาก”เลือกตั้ง”
นั่นก็คือ ประชาชนอยาก”เลือกตั้ง”และมีความเรียกร้องต้องการให้ได้รัฐบาลที่มาจาก”การเลือกตั้ง”
เมื่อมีคำสั่ง คสช.แก้ไขเพิ่มเติม คำสั่งฉบับที่ 3/2558 ย้ำหัวตะปูเข้าไปอีก
เท่ากับให้อำนาจ”ทหาร” เปิดหนทางสะดวกของเจ้าหน้าที่จาก”กองทัพ”อย่างเต็มที่ในการเดินหน้าปราบ “มาเฟีย”
เท่ากับตรึงบรรดา “หัวคะแนน” อย่างทรงประสิทธิภาพ
ไม่ว่าจะมองผ่านเนื้อหาของ”ร่าง”รัฐธรรมนูญ ไม่ว่าจะมองผ่านกระบวนการในการตระเตรียมผ่านคำสั่งคสช.
ถือได้ว่ามากด้วย “ความพร้อม”
กระนั้น หากดูระยะเวลาจากวันที่ 29 มีนาคม ไปยังวันที่ 29 เมษายน ไปยังวันที่ 29 พฤษภาคม ไปยังวันที่ 29 กรกฎาคม
เป็นเวลา 4 เดือน 9 วันกว่าจะถึงวันที่ 7 สิงหาคม
ระยะเวลา 4 เดือน 9 วันจึงเป็นทั้ง “โอกาส” ขณะเดียวกัน ก็เป็นทั้งมิใช่ “โอกาส”
เพราะ “การเมือง” มีความ “ไม่แน่นอน”
เพราะมิใช่ว่าจะมีแต่เรื่อง”การเมือง”ในเรื่องของ”ร่าง”รัฐธรรมนูญเพียงอย่างเดียว
ตรงกันข้าม มีเรื่องการสถาปนาสมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ 20
หากนับจากเดือนมกราคม 2559 ที่มหาเถรสมาคม(มส.)มีมติให้เสนอชื่อ สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์(ช่วง วรปุญโญ)ไปยังสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ(พศ.) ก็เนิ่นนานถึง 7 เดือน
หากเมื่อถึงเดือนสิงหาคม 2559 ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้าก็อาจจะกลายเป็นประเด็น ก็อาจจะกลายเป็นปัญหา
เช่นเดียวกับ เรื่องในทาง “เศรษฐกิจ”
หากการกระตุ้นเศรษฐกิจที่เริ่มจากกลางปี 2558 ต่อเนื่องมายังต้นปี 2559 ไม่มีอะไรดีขึ้น
ยังทรงๆ ทรุดๆ
เรื่องของการพระศาสนา เรื่องของเศรษฐกิจชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านก็จะก่อผลสะเทือน
สะเทือนมาถึง “การเมือง”
สะเทือนมาถึง”ร่าง”รัฐธรรมนูญ สะเทือนมาถึง “ประชามติ”
