| ผู้เขียน | นายอุตสาหะ |
|---|
ในช่วงจังหวะที่บรรดาพรรคการเมืองใหญ่และขนาดกลางต่างเช็คชื่อกันวุ่นกับบรรดาสมาชิกพรรคหรืออดีต ส.ส. มีตระกูลไหน บ้านไหน ถูก “พลังดูด” ดึงตัวไปบ้าง วันนี้ภาพเริ่มชัดเจนขึ้น
มีใครขอแยกตัวไป มีทั้งที่ประกาศหนุน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายกรัฐมนตรี ในการเลือกตั้งใหญ่ที่จะมีขึ้นในปีหน้าอย่างชัดเจนไปแล้ว และบางกลุ่มที่แยกตัวแล้วยังเฉยๆ เป็นอันรู้กันกำลังเข้าสู่ถนนสายเดียวกัน
ทั้งที่ว่ากันจริงๆ เรื่องการดูดหรือการซื้อตัวนักการเมืองไม่ใช่เรื่องใหม่หรือต้องตื่นตระหนก เพียงแต่ พล.อ.ประยุทธ์ ออกมาจี้จุดว่าเรื่องพลังดูดเป็นครรลองตามประชาธิปไตย ในอดีตเวลาย้ายพรรคมากันก็มิใช่ว่าจะไม่ได้อะไรติดตัว ก็มีโควตาเรื่องของเก้าอี้รัฐมนตรีกระทรวงใหญ่กระทรวงเล็กก็แล้วแต่ตกลงกันว่าจำนวนเสียงที่ได้รับเลือกจะมากน้อยแค่ไหน
รวมทั้งงบประมาณก้อนหนึ่งถูกจัดลงในพื้นที่ฐานเสียง หรือการเสนอโครงการใหญ่ๆ เข้าไป
บางพรรคทุนหนาหน่อย ไล่แจกเงินเดือนให้ใช้จ่ายกันอีกบัญชีด้วยซ้ำไป เป็นการ “กันเหนียว” เพื่อไม่ให้ “แตกแถว”
โดยเฉพาะการยกมือโหวตกันในสภา บางยุคถึงขั้นยกทั้งพรรคกลืนเข้าไปให้เป็นพรรคเดียวกันก็เคยมี ก็เห็นบอกกันว่าไม่ได้ผิดกติกาอะไร
เพราะฉะนั้น เรื่องทำนองนี้เวลาให้ความเห็นกันก็ระวังจะเข้าตัวเอง จะว่าไปก็แล้วแต่ยุคใครยุคมัน ที่ผ่านมา การขอย้ายสังกัดพรรคไม่มีใครอยากทำให้ผิดกฎหมาย ผิดระเบียบกติกา เพราะมีเงื่อนไขของการทำให้ถูกต้อง ช่วงฝุ่นตลบของแต่ละค่าย
เวลานี้ถือเป็นสิทธิที่นักการเมืองสามารถไปไหนมาไหน แต่ละพรรคที่สูญเสียกลุ่มอดีต ส.ส.ไปคงต้องทำใจ และน่าจะมีความเข้าใจกัน เพราะถืออย่างไรก็ต้องมาเดินชนกันในสนามการเมืองอยู่ดี วันหน้าอาจจะ “คัมแบ๊ก” กลับมาจับมือกันอีกครั้งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรอีก
บางคนที่ย้ายพรรคอาจจะถูกวิจารณ์หนักสำหรับสถานภาพทาง “สังคม” ที่ออกมาตราหน้าว่าถูก “ซื้อตัว”
ในอีกด้านหนึ่ง พรรคการเมืองที่ต้องเสียนักการเมืองที่มีคะแนนนิยมดีในแต่ละพื้นที่อาจจะถูกมองเรื่องเครดิตภาพลักษณ์ของพรรคไปบ้าง
แต่อะไรก็ไม่เท่ากับการย้ายพรรค หรือไปตั้งพรรคใหม่ ไปเพื่ออุดมการณ์และนโยบายพรรคที่แท้จริงขนาดไหนในการมุ่งหน้ารับใช้ประชาชนและทำเพื่อพัฒนาระบอบประชาธิปไตย หรือกระทำเพื่อล้วนผลประโยชน์ของตัวเองทั้งสิ้น
อย่างหลังนี้ก็ไม่เป็นผลดีอะไรเลยต่อการอยู่บนครรลองประชาธิปไตย
