ความหงุดหงิดต่อคำประกาศจะ “รื้อ” รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 แล้วยก ร่างขึ้นใหม่จาก”พรรคอนาคตใหม่”
ไม่ว่าจะมาจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ไม่ว่าจะมาจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่าจะมาจาก นายวิษณุ เครืองาม
ไม่ว่าจะมาจากพรรคประชาธิปัตย์
ไม่เพียงแต่จะสร้าง “จุดต่าง” ระหว่างพรรคอนาคตใหม่กับคนที่อยู่ในเครือข่ายของคสช.
หากยังยืนยันว่าประเด็น”รัฐธรรมนูญ”เป็นเรื่องใหญ่ อันก่อให้เกิด “จุดตัด” และ “เส้นแบ่ง”อย่างสำคัญยิ่งในทางการเมือง
คำถามอยู่ที่ว่า “เป้าหมาย” ของพรรคอนาคตใหม่คืออะไร
หากติดตามการเคลื่อนไหวของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ประสาน กับการเคลื่อนไหวของ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ก็จะเข้าใจ
1 เขาต้องการจุดประเด็นในทาง “ความคิด”
ต้องยอมรับว่า นับแต่ปรากฏตัวเมื่อเดือนเมษายน พรรคอนา คตใหม่ก็สามารถก่อกระแสในทาง “ความคิด” ได้อย่างคึกคัก
ส่งผลสะเทือนทุกพรรคการเมือง “เก่า”
ขณะเดียวกัน 1 ประเด็นในทางความคิดอันสำคัญและดำเนินไปอย่างเป็นแก่นแกนก็คือ
“อนาคต” เรา “กำหนด” เอง
คำว่า “เรา”ในที่นี้มิได้หมายถึง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หรือ นายปิยบุตร แสงกนกกุล หรือพรรคอนาคตใหม่ หากแต่หมายถึง
“ประชาชน” ตรงนี้คือ “จุดต่าง” อย่างมีนัยสำคัญทั้งในทางความคิดและในทางการเมือง
ประเด็น “รัฐธรรมนูญ” ก็มาจากพื้นฐานนี้ทาง “ความคิด”
พลันที่พรรคอนาคตใหม่ประกาศจะดำเนินการ”รื้อ” และ “สร้าง”ใหม่ต่อรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 ได้ก่อผลสะเทือนอย่างกว้างขวาง ลึกซึ้ง
สัมผัสได้จากท่าทีของ “คสช.” สัมผัสได้จากท่าทีของบางพรรคการเมือง
ก่อให้เกิด “จุดตัด” และ “เส้นแบ่ง”อย่างมีนัยสำคัญ
เป็นจุดตัดและเส้นแบ่งระหว่าง “ใหม่” กับ “เก่า”
