เมื่อวานนี้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและหัวหน้า คสช. “เอาอีกแล้ว”
อารมณ์บูด บ่นอุบกับสื่อมวลชนว่า ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีนี้เป็นตำแหน่งสำคัญ เป็นตำแหน่งที่มีเกียรติ และทรงคุณค่า การทำหน้าที่ตรงนี้มีเกียรติมีศักดิ์ศรีสำหรับประเทศและต่างประเทศ แต่ไม่เข้าใจว่า ทำไมหลายคนพยายามทำลายเกียรติยศของนายกรัฐมนตรี
จากนั้นก็หันมาสวดสื่อมวลชนอีกตามเคย
“พวกสื่อก็เขียนกันไปเขียนกันมา จนตำแหน่งนี้เฟลไปหมด (Fail : ล้มเหลว, เจ๊ง, พัง, เสีย) พวกคุณทำกันไปเพื่ออะไร ด่าว่า ให้ร้าย ใช้คำผรุสวาทตามโซเชียลมีเดียอย่างนั้นหรือ” พล.อ.ประยุทธ์ให้สัมภาษณ์อย่างหัวเสีย สุดท้ายก็จบลงด้วยท่อนที่ว่า “สื่อต้องแก้ไข”
เป็นความจริงส่วนหนึ่งว่า การโพสต์ในโซเชียลนั้นมีทั้งปกติและไม่ปกติ คือไม่รับผิดชอบ ไม่ระมัดระวัง ไม่มีเหตุผลจนถึงขั้นหยาบช้าป่าเถื่อน
แต่ก็มี “กฎหมาย” ควบคุมบังคับ ควรจะต้องว่ากันไปตามแต่ละเรื่องแต่ละกรณี การที่ “นายกรัฐมนตรี” ตัดพ้อต่อว่าด้วยอารมณ์บูดออกสื่อสาธารณะนั้นแสดงถึงระดับชั้น “วุฒิภาวะทางอารมณ์”
ใครจะไม่รู้เล่าว่าตำแหน่ง “นายกรัฐมนตรีประเทศไทย” มีความสำคัญแค่ไหนเพียงใด แค่เดินสวน ถึงจะเป็นรัฐมนตรีด้วยกันยังต้องหลบ ปะหน้าต้องยกมือไหว้ก่อน ไปไหนมาไหนมีการ์ดคุ้มกันเข้มข้นล้อมหน้าล้อมหลังหนาแน่นราวอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมอันตราย
“นายกรัฐมนตรีประเทศไทย” ย่อมไม่เหมือนกับ “นายกรัฐมนตรี” หรือผู้นำในประเทศที่เจริญแล้วที่เรียบง่าย ไม่มากเรื่องอย่างแน่นอน
ทำให้สงสัยอยู่เหมือนกันว่า พล.อ.ประยุทธ์เองนั้นเคยย้อนนึกถึงคนอื่นๆ ที่เคยเป็น “นายกรัฐมนตรี” บ้างหรือไม่ว่า ทุกคนก็มีชีวิต มีสมอง มีหัวคิด มีอารมณ์ความรู้สึก มีเกียรติยศ มีศักดิ์ศรี และทรงคุณค่าเหมือนกัน
ทุกคนที่ถูกละเมิดด้วยการให้ร้าย ทำลายเกียรติยศศักดิ์ศรีมีกฎหมายให้เข้าจัดการ
ยิ่งถ้าทำกับคนที่เป็น “นายกรัฐมนตรี” ด้วยแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการทำลายด้วยการพูด การเขียน การโฆษณาป่าวร้อง หรือโค่นล้มด้วยกำลังคน ด้วยกำลังอาวุธ ล้วนแต่ผิดร้ายแรงโทษมหันต์
เพียงแต่ทุกคนควรจะเข้าใจให้ตรงกันว่า
“ค่าของคน” นั้นแท้จริงอยู่ที่ใด ใช่หัวโขนที่สวมใส่ หรือการประพฤติปฏิบัติเป็นสำคัญ !?!!
