| ที่มา | คอลัมน์ เล่าเรื่องหนัง |
|---|---|
| ผู้เขียน | ติสตู [email protected] |
| เผยแพร่ |
เราอาจเคยได้ยินคำเรียก “ชาวจีนโพ้นทะเล” ว่า “หัวเฉียว” คือคนจีนแท้ที่เกิดในเมืองจีนแต่อาศัยอยู่ต่างประเทศเป็นเวลานาน และคำว่า “หัวอี้” คือกลุ่มลูกหลานของชาวจีนกลุ่มหัวเฉียวที่เกิดและเติบโตในต่างแดน และเปลี่ยนสัญชาติแล้ว
และนี่คือเรื่องราวของชาวจีนโพ้นทะเลในภาพยนตร์ Crazy Rich Asians จากนิยายขายดีกลายร่างเป็นหนังฮอลลีวู้ด แนวทางโรแมนติกคอมเมดี้
เรื่องราวของ “เรเชล ชู” สาวจีนสัญชาติอเมริกัน หรือที่เรียกว่า ABC (American Born Chinese) ที่เกิดและเติบโตในสหรัฐ กับแฟนหนุ่ม “นิค ยัง” หนุ่มจีนสัญชาติสิงคโปร์ ที่มาเรียนและทำงานในสหรัฐ
เรื่องเริ่มต้นเมื่อ “นิค” ชวน “เรเชล” ไปงานแต่งงานเพื่อนสนิทที่บ้านเกิดสิงคโปร์ และความก็แตกเมื่อ “นิค” คือหนุ่มหล่อทายาทคนเดียวของอภิมหาเศรษฐีตระกูลเก่าแก่ร่ำรวยที่สุดในสิงคโปร์
ใจความก็เป็นไปตามบท “ละครน้ำเน่า” ที่ความรักมีอุปสรรค เมื่อแม่ฝ่ายชายไม่ปลื้ม ญาติไม่เสวนาด้วย ไล่ถึงความแตกต่างทางชนชั้นฐานะ
และที่เป็นธีมหลักหนึ่งของหนังคือ แม้ “เรเชล” จะเป็นลูกจีนร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็มีความ “จีนไม่พอ” สำหรับตระกูลฝ่ายชายที่เป็นเศรษฐีจีนเก่าแก่อพยพจากจีนแผ่นดินใหญ่มาตั้งรกรากที่สิงคโปร์ตั้งแต่ยุคบุกเบิก
“เรเชล” สาวจีนผู้เกิดและโตในสหรัฐจึงกลายสภาพเป็น “ซินเดอเรลล่า 2018” เวอร์ชั่นหนังจีนโพ้นทะเลในที่สุด
แม้โครงเรื่องความน้ำเน่าของ Crazy Rich Asians คือการผลิตซ้ำแบบที่ผู้ชมคนไทยคุ้นกันดีกับพล็อตละครสาย “แม่ผัว-ลูกสะใภ้” หรือความยากลำบากของลูกสะใภ้ในครอบครัวจีน การกลั่นแกล้งอิจฉาแบบตลกขำขัน
แต่ตัวหนังเรื่องนี้มีดีพอที่จะเป็น “ซินเดอเรลล่า” ชั่วข้ามคืนในสหรัฐอเมริกาทันทีที่เปิดตัวฉายสัปดาห์แรก (หนังฉายเมื่อกลางเดือนสิงหาคม) ขึ้นไปแตะอันดับหนึ่งตารางหนังทำเงินประจำสัปดาห์ของอเมริกา และมีสถิติเป็นหนังโรแมนติกคอมเมดี้ที่เปิดตัวทำรายได้สูงที่สุดในรอบ 3 ปี
เกิดอะไรขึ้นกับหนังที่มีเรื่องราวเหมือนลูกกวาดแฟนตาซีเรื่องนี้ถึง “ดังชั่วข้ามคืน” ตามด้วยเสียงชื่นชมของคนดู กวาดคะแนนสูงถึง 93% ในเว็บไซต์ Rotten Tomatoes
เสริมด้วยกระแสโซเชียลไวรัลของคนดังวงการบันเทิงในอเมริกาที่พากันเชื้อชวนให้ไปดูหนังเรื่องนี้
ขณะที่นิตยสารไทม์ขึ้นปก พร้อมบทวิเคราะห์ตั้งคำถามว่า “ฤาหนังเรื่องนี้จะเปลี่ยนโฉมฮอลลีวู้ด?”
หลังจากมีหนังแนวทางคล้ายกันก่อนหน้านี้อย่าง The Joy Luck Club หนังดราม่าเรื่องราวซาบซึ้งของชาวจีนโพ้นทะเลระหว่างรุ่นแม่กับรุ่นลูก ที่กรุยทางออกฉายเมื่อ 25 ปีก่อน
กระทั่งการมาถึงในปี 2018 ของ Crazy Rich Asians หนังโรแมนติกคอมเมดี้ สเกลหนังใหญ่ฮอลลีวู้ด แต่เป็นเรื่องราวเฉพาะของคนจีนโพ้นทะเล และใช้นักแสดงเป็นเอเชีย-อาเซียนทั้งหมด ตัวละครพูดอังกฤษ จีนกลาง กวางตุ้ง ฮกเกี้ยน มีภาพอาหารการกินน่าเอร็ดอร่อย และตัวละครที่มีเสน่ห์
ส่วนผสมนี้กับความสำเร็จด้านรายได้ของหนัง ทำให้อัตลักษณ์ความเป็นจีนโพ้นทะเลในแถบอุษาคเนย์ถูกนำเสนอผ่านความแมสกระแสหลักแบบฮอลลีวู้ดได้กระแสดีแบบปากต่อปาก
ตัวหนังฉลาดและมีรสนิยมพอที่จะเล่าเรื่องแบบยอกย้อน ทั้งเชิดชูวัฒนธรรมดั้งเดิมจีน พูดถึงลัทธิกตัญญูของขงจื๊อ พร้อมจิกกัดเสียดสีบางแง่มุมของวัฒนธรรมจีนไปด้วยแบบเนียนๆ
มีข้อน่าคิดอยู่บ้างที่หนังเรื่องนี้เน้นเล่าเรื่อง “ชาวจีนโพ้นทะเลสมัยใหม่กลุ่มบน” ผู้ร่ำรวยจนมิอาจเหมารวมว่าเป็นอัตลักษณ์ของจีนโพ้นทะเลทั้งหมดได้ ไม่นับตัวหนังก็ดูราวจะโปรโมตสิงคโปร์ขั้นขีดสุด
แต่ด้านหนึ่งบน “ความร่ำรวยแบบบ้าคลั่ง” ที่เห็นในหนัง กลับฉายให้เห็นภาพขุมข่ายคอนเน็กชั่นของธุรกิจชาวจีนโพ้นทะเลที่กระจายอยู่ตามประเทศต่างๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้ชัดเจนเช่นกัน
หนังมีช่วงบทน้ำเน่า และบางครั้งไม่สมเหตุสมผลอยู่บ้าง แต่หนังก็ทำให้คนดูพร้อมจะรัก ด้วยจังหวะทีเด็ดทีขาดในฉาก “ดวลไพ่นกกระจอก”
บทสนทนาอันคมคายระหว่างตัวละครที่ขับเคี่ยวกันด้วยสายตา ตัดสลับภาพประลองเชิงบนโต๊ะไพ่นกกระจอกที่มีความลงตัวจนเป็น “ฉากขวัญใจคนดู” ไปในที่สุด…
หนังกระแสดีอย่าง Crazy Rich Asians ไม่ใช่หนังระดับดีเด่น แต่เป็นหนังระดับปรากฏการณ์ในฮอลลีวู้ด ถึงตัวหนังจะมุ่งสู่ความบันเทิงอย่างเต็มเปี่ยมด้วยเรื่องราวน้ำเน่า แต่กลับข้ามผ่านเส้นแบ่งระหว่างความสะเหล่อไปสู่ความมีรสนิยมได้อย่างดี
