เชื้อชาติ และประวัติศาสตร์ไทย โดย สุจิตต์ วงษ์เทศ

เชื้อชาติไม่มีในโลก เชื้อชาติไทยในโลกก็ไม่มี คนไทยเป็นลูกผสมนานาชาติพันธุ์ แล้วเรียกตนเองว่า ไทย เป็นนามสมมุติทางวัฒนธรรมเหมือนชื่อกลุ่มคนอื่นๆ

เรื่องนี้ควรเป็นพื้นฐานการศึกษาของไทยตั้งแต่ช่วงต้นๆ เพื่อความเข้าใจการอยู่ร่วมกันกับคนอื่นๆ ในโลก ซึ่งไม่เหมือนเดิม

พื้นฐานอย่างนี้มีได้ตั้งแต่เกิดจนตาย หรือ “จากครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน” ตามการจัดการเลือกสรรของครอบครัวและชุมชน

ประวัติศาสตร์ไทย

ประวัติศาสตร์ไทย มีสาระสำคัญ 2 ส่วน ได้แก่ ดินแดน และผู้คน

ดินแดน หมายถึง พื้นที่บริเวณที่เป็นประเทศไทยอันเป็นส่วนหนึ่งของอุษาคเนย์ ซึ่งมีทั้งภาคพื้นทวีป (แผ่นดินใหญ่) และกลุ่มเกาะ ที่เคยเป็นผืนเดียวกันนับล้านนับแสนปีมาแล้ว (ก่อนยุคน้ำแข็งละลาย) ขณะเดียวกันก็เป็นส่วนหนึ่งของเอเชีย (อุษาทวีป) และของโลก

ดินแดนที่เป็นประเทศไทยทุกวันนี้ หลายส่วนเคยเป็นพื้นที่ของรัฐอื่นๆ (เช่น รัฐล้านนา, รัฐล้านช้าง, รัฐศรีโคตรบูร, รัฐศรียโสธร, รัฐปัตตานี ฯลฯ) แต่ถูกผนวกเป็นรัฐไทยสมัยหลังๆ

ผู้คน หมายถึง ประชากรบรรดาที่มีในดินแดนประเทศไทยโดยไม่จำกัดชาติพันธุ์ ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของประชากรอุษาคเนย์ มีพัฒนาการไม่น้อยกว่า 3,000 ปีมาแล้ว (หลักฐานเก่าสุดราว 5 แสนปีมาแล้ว)

ผู้คนดั้งเดิมเหล่านั้นล้วนเป็นบรรพชนคนไทยทุกวันนี้ เพราะคนบางกลุ่มสืบลูกหลานแล้วกลายตนเป็นคนไทย บางกลุ่มถูกกวาดต้อนมาในสงคราม

ข้อมูลความรู้เหล่านี้จะหล่อหลอมความเข้าใจให้ลดอคติ หรืออคติหมดไปในอนาคต ปัญหาแรงงานเพื่อนบ้านอาจไม่มี หรือมีน้อย ส่งผลดีทั้งทางเศรษฐกิจ การค้า การเมือง และสังคม ของไทยและของภูมิภาค

เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่