| ที่มา | หน้าประชาชื่น มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | สุจิตต์ วงษ์เทศ |
| เผยแพร่ |
ของขวัญ เป็นที่รู้ทั่วกันทุกวันนี้หมายถึง “สิ่งมีค่าทางความรู้สึกดีต่อกัน” เช่น ของขวัญปีใหม่ คือสิ่งมีค่าทางความรู้สึกดีต่อกันในวันขึ้นปีใหม่สากล เลยบอกต่อๆ กันมาถึงคำว่าของขวัญ เป็นคำแปลจากฝรั่งตามประเพณีตะวันตกขึ้นปีใหม่ 1 มกราคม
คำว่าของขวัญ คนแต่ก่อนเชื่อกันว่ามีต้นตอยาวนานจากประเพณีพื้นเมือง ดังนี้
ของขวัญ สมัยดั้งเดิมดึกดำบรรพ์ หมายถึง “เครื่องเซ่นผีบรรพชนในพิธีทำขวัญ ซึ่งบางทีมีของหลายสิ่งหลายอย่าง ครั้นหลังเสร็จทำขวัญก็เอาเผื่อแผ่แบ่งปันเป็นมิ่งขวัญถ้วนหน้าแก่ผู้ร่วมพิธี”
ของเซ่นผีบรรพชนมีทั้งกินได้ เช่น ก้อนข้าวสุกปั้น เรียกข้าวขวัญ [คือบายศรี], เมี่ยง, หมากพลู ฯลฯ และกินไม่ได้ คืออารมณ์และความรู้สึกยกย่องอย่างนอบน้อมและร่มเย็น
ทำขวัญเป็นพิธีกรรมในศาสนาผี ที่ส่วนมากคุ้นเคยคำเรียกขวัญสู่ขวัญเริ่มต้นว่า “ขวัญเอย ขวัญมา—-”
แล้วต่างสงสัยตรงกันว่า ขวัญคืออะไร? มาจากไหน? เพราะรู้จักแต่ชื่อ แต่ลืมเรื่องราวหมดแล้ว
