| ที่มา | หน้าประชาชื่น มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | บางกอกเกี้ยน |
| เผยแพร่ |
หนังสือพิมพ์มติชน เพิ่งครบรอบปีที่ 42 ขึ้นขวบปีที่ 43 เมื่อวันที่ 9 มกราคม 2563 ที่ผ่านมา ซึ่งมิได้หมายความว่าผู้ก่อตั้งหนังสือพิมพ์จะเริ่มปฏิบัติหน้าที่ตั้งแต่วันนั้น
วันนั้น นอกจากบรรดาผู้ที่เคารพนับถือ นักการเมือง นักธุรกิจมาเยี่ยมยามชาวคณะมติชนล้นหลาม ยังมีพี่เพื่อนน้องที่เคยร่วมปฏิบัติงานหนังสือพิมพ์เมื่อก่อนหน้านั้นอีกจำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะผู้ที่เคยร่วมก่อตั้งหนังสือพิมพ์ประชาชาติรายวัน สุทธิชัย หยุ่น นั่งโต๊ะ พูดคุยกับ ดร.โกร่ง “วีรพงษ์ รามางกูร” ผู้อยู่ในแวดวงวิชาการหนังสือพิมพ์ตั้งแต่ก่อตั้งคณะนิเทศศาสตร์และสื่อสารมวลชนเมื่อครั้งเป็นแผนกอิสระในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ซึ่ง สุทธิชัย หยุ่น เข้าไปเรียนภาคค่ำปีแรก ทั้งขรรค์ชัย บุนปาน ที่เป็นหนึ่งในผู้จัดทำหนังสือพิมพ์ประชาชาติตั้งแต่ครั้งร่วมกับ เดอะ เนชั่น เคยไปสอบเข้าเรียนภาคค่ำปีแรก และยังเป็นผู้เขียนบทละครให้กับแผนกอิสระคณะนี้
ทั้งสามพูดคุยกันสนุกถึงเมื่อครั้งเริ่มทำงานหนังสือพิมพ์กันไม่นาน วันนั้น มีหนังสือพิมพ์ทั้งภาษาจีน ภาษาไทย และภาษาอังกฤษที่ออกต่อเนื่องมาถึงทุกวันนี้ คือหนังสือพิมพ์สยามรัฐ หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ หนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์ และหนังสือพิมพ์เดอะ เนชั่น กับหนังสือพิมพ์ภาษาจีน “ซิงเสียนเยอะเป้า” ที่ออกจำหน่ายก่อนใครเพื่อนตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2493 ถึงวันนี้เป็นปีที่ 70 แล้ว
ครั้งที่เริ่มทำหนังสือพิมพ์ประชาชาติยุคแรก ข้าพเจ้า (ผู้เขียน) เคยมีความสัมพันธ์กับ “ซิงเสียนเยอะเป้า” พร้อมกับเพื่อนอีก 2 คน คือ ไพโรจน์ ปรีชา และ อรุณ วัชระสวัสดิ์
หนังสือพิมพ์ซิงเสียนเยอะเป้า แปลเป็นไทยว่า หนังสือพิมพ์ “ดาวสยาม” (ซิง แปลว่า “ดาว” เสียน แปลว่า “สยาม”) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ.2493 ผู้ก่อตั้งคือ โอ้ว บน โฮ้ว และ โอ้ว บน ป้า สองพี่น้องตระกูล “โอ้ว” ผู้คิดค้นและเจ้าของกิจการยาหม่องตราเสือ สองพี่น้องเป็นผู้มีชื่อเสียงในคาบสมุทรเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สมัยนั้น
ทั้งสองร่วมกันก่อตั้งกิจการค้าและลงทุนหลายอย่าง โดยเฉพาะกิจการหนังสือพิมพ์ ที่สมัยนั้นรู้จักในนาม “สตาร์นิวส์” ก่อตั้งด้วยวัตถุประสงค์เพื่อเผยแพร่วัฒนธรรมจีน และเพื่อสร้างความเข้าใจอันดีในการอยู่ร่วมกันระหว่างชาวจีนโพ้นทะเลกับชนชาติเหล่านั้น
“สตาร์นิวส์” ขยายเครือข่ายธุรกิจสิ่งพิมพ์ไปอย่างกว้างขวางหลายมณฑลในประเทศจีน และในประเทศคาบสมุทรเอเชียตะวันออกฉียงใต้ คือ
1.ซิงหัวเยอะเป้า ซัวเถา มณฑลกวางตุ้ง 2.ซิงกวางเยอะเป้า แห่มิ้ง มณฑลฮกเกี้ยน 3.ซิงหมิ่งเยอะเป้า ฮกจิว มณฑลฮกเกี้ยน 4.ซิงเจาเยอะเป้า ซิงจงหวู่เป้า จุ่งฮุ้ยหว่าน ประเทศสิงคโปร์ 5.ซิงปิงเยอะเป้า ประเทศมาเลเซีย 6.ซิงต่าวเยอะเป้า ซิงต่าวหว่านเป้า เขตปกครองพิเศษฮ่องกง และ 7.ฮู่เป้า หนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษออกในสิงคโปร์และฮ่องกง
สำนักงานซิงเสียนเยอะเป้าประเทศไทย ได้รับอนุญาตจากทางการ ใช้ชื่อ บริษัท ซิงเป้าอะมัลกะเมทเท็ต (ไทย) จำกัด ตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ซิงเสียนฉบับแรก เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2493 และดำเนินการมาถึงปัจจุบัน 2563
สำนักงานหนังสือพิมพ์ซิงเสียนเยอะเป้าตั้งอยู่ที่สี่แยกเอสเอบี. สมัยก่อนมีรถรางแล่นผ่าน เพลงสมัยนั้นร้องว่า จากหลักเมืองถึงเอสเอบี ราคาเขามี 30 สตางค์…
เมื่อครั้งจัดทำหนังสือพิมพ์ประชาชาติรายวันสำนักงานอยู่ที่ซอยกลาง ถนนสุขุมวิท ต้องไปจ้างพิมพ์ที่โรงพิมพ์ซิงเสียน เราสามคนมีหน้าที่ไปตรวจหน้าจากปรู๊ฟกระดาษถ่ายฟิล์มเป็นเพลต ก่อนส่งเข้าเครื่องพิมพ์ และรออยู่จนเริ่มพิมพ์ หากมีข้อความตกหล่นอย่างไรจะได้แก้ไขทันท่วงที
การไปจ้างพิมพ์ที่โรงพิมพ์ซิงเสียนเยอะเป้า พิมพ์หลังหนังสือพิมพ์ซิงเสียงขึ้นแท่น ประมาณหลังเที่ยงคืนเล็กน้อย ซึ่งระหว่างนั้นโรงพิมพ์มี “ข้าวต้ม” เลี้ยงช่างพิมพ์ พวกเราทั้งสามคนได้รับอานิสงส์ “ข้าวต้ม” รอบดึกกับเขาด้วย อิ่มไปกระทั่งกลับบ้านตอนเช้า
