| ที่มา | แท็งก์ความคิด มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | นฤตย์ เสกธีระ [email protected] |
| เผยแพร่ |
ช่วงเดินทางพักผ่อนในเทศกาลวันหยุด ระหว่างขับรถไปยังต่างจังหวัด
พบเห็นข้างทางมีร้านรวงขึ้นกันพรึบ
มองสภาพแล้วไม่ค่อยรู้สึกแตกต่างจากเมืองกรุง เพราะโลโก้ของร้านค้าซ้ำๆ
ไม่ว่าจะเป็นบิ๊กซี โลตัส เซเว่นฯ สตาร์บัคส์ ดอยช้าง และอื่นๆ
โลโก้เหล่านี้มีความสำคัญ เพราะทำให้ลูกค้าจดจำ
จดจำหลังจากประทับใจในการใช้สินค้าและบริการ
เมื่อประทับใจ เวลาเดินทางไปไหนแล้วพบเห็นโลโก้ ก็จะปรี่ตรงไปซื้อสินค้าและบริการนั้นอีก
เช่นเดียวกัน หากไม่ประทับใจในสินค้าและบริการนั้น
พอเห็นโลโก้นั้นอีก ก็จะไม่ไปใช้สินค้าหรือบริการนั้น
สำหรับโลโก้ คงมิได้หมายเฉพาะแค่โลโก้ที่เป็นรูปเป็นร่าง
เป็นตราสัญลักษณ์ที่มองแล้วจดจำได้เท่านั้น
หากแต่ยังมีโลโก้ที่ไม่มีรูปไม่มีร่างเป็นตราสัญลักษณ์
โลโก้ชนิดนี้เกิดขึ้นจากความสามารถ
เล่ามาถึงตรงจุดนี้ ขอย้อนกลับไปเมื่อสิ้นปี 2560
ห้วงเวลาก่อนคริสต์มาส มีโอกาสไปซึมซับบทเพลงในคอนเสิร์ตชื่อ Petrushka and the seven winds
คอนเสิร์ตนี้จัดที่หอประชุมมหิดลสิทธาคาร มหาวิทยาลัยมหิดล
คอนเสิร์ตนี้มีวงไทยแลนด์ฟีลฮาร์โมนิก ออเคสตร้า หรือทีพีโอบรรเลง
คอนเสิร์ตนี้มี ดร.ธนพล เศตะพราหมณ์ เป็นวาทยกร
และ ดร.ธนพล ก็ยังเป็นผู้ออกแบบการแสดง รวมทั้งตั้งชื่อคอนเสิร์ตด้วย
ดร.ธนพลเล่าให้ฟังช่วงก่อนการแสดงว่า ชื่อคอนเสิร์ตเกิดขึ้นจากการผสมชื่อของบทเพลง 2 บทเพลง
หนึ่ง คือ บทเพลง Petrushka ที่เป็นดนตรีประกอบการแสดงบัลเลต์เรื่องเด่นของ อิกอร์ สตราวินสกี้ (Igor Stravinsky) ชาวรัสเซีย (ค.ศ.1882-1971)
อีกบทเพลงหนึ่ง ชื่อ Concerto for seven wind instruments, timpani, percussion, and string orchestra
ประพันธ์โดย แฟรงค์ มาร์ติน (Frank Martin) ชาวสวิตเซอร์แลนด์ (ค.ศ.1890-1974)
พอนำชื่อ 2 บทเพลงทั้งสองมาลองผสม สุดท้ายก็ได้ชื่อ Petrushka and the seven winds เป็นชื่อคอนเสิร์ต
ชื่อนี้มีกลิ่นอายคล้ายๆ กับ “สโนไวท์ กับ คนแคระทั้งเจ็ด” อะไรทำนองนั้น
ถือเป็นความเก๋ไก๋ที่เกิดขึ้นจากความสร้างสรรค์
นอกจากความสร้างสรรค์แล้วยังมีความพิเศษ
การบรรเลงบทเพลง Concerto for seven wind instruments นั้นได้รวม “จอมยุทธ์” ด้านเครื่องเป่ามารวมไว้
ทั้ง ฟลุต โอโบ คลาริเนต เฟรนช์ฮอร์น บาสซูน ทรัมเป็ต และทรอมโบน จะต้องทำหน้าที่โซโล
นักดนตรีที่ทำหน้าที่โซโลเครื่องดนตรีต่างๆ คือ หัวหน้ากลุ่มเครื่องดนตรีของวงทีพีโอ
ไม่ว่าจะเป็น ยูจิน จุง ฟลุต สมชาย ทองบุญ โอโบ
วรวุฒิ คำชวนชื่น คลาริเนต ภัทราวุธ พันธุ์พุทธพงษ์ บาสซูน
นันทวัฒน์ วรานิช เฟรนช์ฮอร์น นิติภูมิ บำรุงบ้านทุ่ม ทรัมเป็ต
หรือ ไมเคิล โรบินสัน จูเนียร์ ทรอมโบน
ใครได้ไปฟังคงยอมรับว่า แต่ละคนฝีมือฉกาจ
ที่เรียกว่า “จอมยุทธ์” ก็คงไม่ผิดเพี้ยน
ส่วนบทเพลง Petrushka นั้น ดร.ธนพล ได้เติมแต่งความสร้างสรรค์เข้าไป
โดยจับมือกับ นิมิตร พิพิธกุล ศิลปินศิลปาธร สาขาศิลปการแสดง ปี 2550
นำเอาหุ่นชักจากมูลนิธิหุ่นสายเสมามาร่วมแสดงด้วย
จากเรื่อง Petrushka ของรัสเซีย ที่บอกเล่าเรื่องราวของงานแฟร์ และการเสกให้หุ่นมีชีวิต
เปลี่ยนมาเป็นการบอกเล่าเรื่องราวของงานวัด ที่มีการเสกให้หุ่น “ผีตาโขน” มีชีวิตขึ้น
จากนั้นเรื่องราวของหุ่นที่มีชีวิตก็ดำเนินไปในลักษณะคล้ายคลึง
มีพบรัก ถูกกักขัง และสุดท้ายคือมีการฆาตกรรม
แต่ อาจารย์นิมิตร ได้ตีความเรื่องให้เข้ากับไทยๆ มากขึ้น
โดยเฉพาะวิญญาณแค้นในฉากสุดท้าย ใครได้ไปดูคงสัมผัสได้
สัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัว
การบรรเลงบทเพลง Petrushka นั้นสอดคล้องกลมกล่อม
การเล่นที่หน้าเวทีของคณะหุ่นสายเสมาก็เข้ากับบทเพลงอย่างกลมกลืน
ทำให้คนฟังเพลิดเพลินจนลืมเวลา
และเมื่อถึงบทสรุปของการแสดง ความประทับใจของผู้ชมก็ถ่ายทอดออกมาด้วยเสียงปรบมือ
คอนเสิร์ตครั้งนี้ถือเป็นครั้งที่สามที่ ดร.ธนพล นำเสนอเมื่อปี 2560
ครั้งแรกเป็นคอนเสิร์ตบทเพลงประกอบภาพยนตร์
ครั้งที่สองเป็นคอนเสิร์ตบทเพลงประกอบการ์ตูน แอนิเมะ
ครั้งที่สามก็เพลงประกอบบัลเลต์
แต่ละครั้ง ดร.ธนพล สร้างความประทับใจด้วยไอเดียสร้างสรรค์
กลายเป็นความคาดหวังที่เกิดขึ้นกับแฟนขาประจำ
เป็นโลโก้ที่ไม่มีรูปร่าง แต่ได้ประดับติดตัว ดร.ธนพล ไปแล้ว
ในปี 2561 นี้ไม่รู้ ดร.ธนพล จะมีผลงานคอนเสิร์ตอะไรอีก
แต่เชื่อว่า ใครที่เคยไปชมผลงานของ ดร.ธนพล ย่อมเกิดความคาดหวัง
คาดหวังว่าจะได้อิ่มเอิบจากการแสดง
ได้รับความสุขจากบทเพลง และได้รับไอเดียจากการชม
ได้รับ “คุณภาพ” ที่เคยประทับใจจากการรับฟัง
ประทับใจจนกลายเป็น “โลโก้” ที่แฟนๆ ต้องคอยติดตามชมผลงาน
