หากใครสักคน คิดว่าความสุขของเขาคือข้าวของอะไรสักอย่าง
ในแต่ละอย่างของข้าวของที่นำความสุขมาให้นั้น บางที่มีองค์ประกอบที่แตกต่างกันไม่น้อย
อย่างเช่นความสุขอยู่ที่การได้มี “รถ” ไว้ใช้สักคัน
“รถ” แต่ละแบบย่อมให้ความหมายของความสุขที่แตกต่างกัน
หรือกระทั่งรถแบบเดียวกันสำหรับแต่ละคนก็มีความหมายไม่เหมือนกัน
ที่เรียกกันว่า “รถหรู”
สำหรับคนคนหนึ่ง ความต้องการได้มาของเขาอยู่ที่ความเชื่อว่ามีประสิทธิภาพในการอำนวยความสะดวกในเรื่องต่างๆ ได้ดีกว่ายี่ห้ออื่น ขับขี่ได้อย่างปลอดถัย ไม่ต้องกังวลใจในปัญหาจุกจิก
ความสุขของคนนี้อยู่ที่คุณภาพของรถที่จะมาตอบสนองความสะดวกสบาย และความปลอดภัยในการขับขี่เป็นหลัก
แต่รถแบบเดียวกัน ในอีกคนหนึ่ง ต้องการได้มาด้วยปรารถนาให้คนอื่นได้มองเห็นว่าเป็นชีวิตที่ประสบความสำเร็จ ร่ำรวย ใช้รถเป็นอุปกรณ์สำหรับอวดฐานะ
ความสุขคนคนนี้ ขยายองค์ประกอบออกไปมากกว่าประสิทธิภาพของรถ
องค์ประกอบความสุขที่สำคัญกว่าของคนคนนี้ คือ “ความรู้สึกว่าเหนือกว่า”
ความต้องการที่แท้จริงอาจจะอยู่ที่ “สายตาอิจฉาของเพื่อน” หรือ การยอมรับว่าเป็นคนระดับเดียวกันของคนบางคนที่เขาผู้นั้นมองว่ามีฐานะสูงกว่า
เป็นความสุขที่เอาไปขึ้นกับ ความรู้สึกนึกคิด และการแสดงออกของคนอื่น
คนคนแรก ที่ความสุขอยู่ที่เชื่อในคุณภาพของรถคันนั้น จะสุขทันทีที่ได้รถคันนั้นมา
แต่คนที่สอง ได้รถมาแล้วยังต้องแสวงหาต่อไป คือจะต้องหาทางให้ทำให้คนอื่นได้อิจฉา หรือคนที่เห็นว่าสูงกว่ายอมรับว่าอยู่ในกลุ่มในพวกเดียวกัน
เป็นความสุขที่ยากขึ้น ทั้งการได้มาและการรักษาไว้
การมีข้าวของเครื่องใช้ เพื่อแสดงความเหนือกว่าคนอื่น ไม่ได้มีเพื่ออำนวยความสะดวกจากคุณสมบัติโดยตรงของข้าวของเครื่องใช้นั้น
ที่จะเกิดขึ้นแน่นอนอย่างหลีกเลี่ยงได้ยากคือ การต้องวิ่งตามแฟชั่น เพราะนักการตลาดของ “แบรนด์เนม” มักใช้อารมณ์ที่ต้องการความเหนือกว่านี้กระตุ้นให้เกิดการซื้อ
อย่างหนึ่งที่เหนือกว่าในวันนี้ อีกไม่กี่วันจะมีอย่างอื่นที่เหนือกว่าเกิดขึ้นมาทดแทนให้ต้องวิ่งตามไปหามาตลอดเวลา
ความสุขที่เกิดจากการแข่งกันเหนือกว่า จึงยากที่จะสงบ
ความอยากได้ย่อมเปลี่ยนแปลงไป โดยไม่เกี่ยวกับประโยชน์ในการใช้งาน
ที่เห็นได้ชัดคือ มีคนจำนวนไม่น้อยที่เปลี่ยนรุ่นโทรศัพท์มือถือทุกครั้งที่มีรุ่นใหม่ออกมา
ทั้งที่ไม่มีความรู้ว่าจะใช้ประโยชน์จากโทรศัพท์รุ่นใหม่อย่างไร ให้เต็มประสิทธิภาพ หรือรู้ว่าต้องการอะไรจากการได้มีโทรศัพท์รุ่นใหม่ นอกจากเพราะเพื่อความโก้เก๋กว่า
คนที่มีฐานะดีอย่างแท้จริง จะแสวงหาความสุขจากการได้มีสิ่งที่ให้ความรู้สึกว่าเหนือกว่า คนไม่เป็นไรมากนัก
แต่คนที่ต้องดิ้นรนเพื่อยกฐานของตัวเองให้เกิดความรู้สึกว่าเหนือกว่า ย่อมเป็นชีวิตที่มีวิธีหาความสุขด้วยการถูกบีบคั้น กดดัน
ความสุขที่ขึ้นอยู่กับความรู้สึกนึกคิดของคนอื่น
เป็นเรื่องควบคุมได้ยาก
