ได้เล่าถึงความจงรักภักดีของหนุมานที่มีต่อพระรามและนางสีดามาแล้ว มีคนถามว่าหนุมานได้รับผลตอบสนองอย่างไรบ้าง เรื่องนี้ถ้าดูจากอุปนิสัยของหนุมานแล้วเห็นจะตอบได้ว่า หนุมานไม่ต้องการอะไรเลย จะเห็นได้จากเรื่องรามเกียรติ์ หนุมานฝ่าอันตรายไปเฝ้าถวายแหวนแก่นางสีดา ได้รับรางวัลเพียงผ้าชุบสรงจากพระราม หนุมานก็ไม่แสดงอาการน้อยเนื้อต่ำใจแต่อย่างไร ดูจะพอใจเพียงเท่านั้น ความจริงทั้งพระรามและนางสีดาก็รักหนุมานมาก เมื่อนางสีดาพบหนุมานที่สวนอโศกครั้งแรก นางก็ให้พรหนุมานว่า “เจ้าจงเป็นหนุ่มตลอดกาล” เพียงเท่านี้หนุมานก็ปลื้มใจพอแล้ว การทำสิ่งใดโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนนั้น สร้างความสุขให้แก่ตนเองดีกว่าหวังจะได้สิ่งใดเสียอีก
กล่าวตามรามายณะหน้าที่สำคัญตกแก่หนุมาน ส่วนในพระรามชาดกตกแก่ท้าวหุนละมานและท้าวขวัญเท่าฟ้า มีเรื่องที่ยกมาเป็นตัวอย่างได้คือเมื่อขุนชิวหาอาสาออกรบกับพญารามราช ขุนชิวหาได้เสกลิ้นให้ใหญ่กว้างสามวา ยาวแต่เกาะลงกาทอดเป็นสะพานไปถึงฝั่งชมพูทวีป เพื่อให้ข้าศึกเข้าใจว่าเป็นสะพานจริงๆ จะได้เดินผ่านไปบนสะพานนั้น แล้วขุนชิวหาก็จะพลิกลิ้นให้ข้าศึกตกลงทะเล ซึ่งก็เป็นไปตามนั้น ท้าวหุนละมานและขวัญเท่าฟ้าได้พบต้นเหตุเสียก่อน ขุนชิวหาจึงถูกถีบโคนลิ้นขาดถึงแก่ความตาย (เรื่องต่างจากรามเกียรติ์ไทย)
เมื่อครั้งจองถนน ลูกสาวพญานาค 4 ตนพี่น้องได้มาขนหินที่ทำถนนไปหมด โอรสพญารามราช 4 คน มีท้าวหัวละมานเป็นต้นตามลงไปจับ แล้วได้เสียเป็นเมียผัวกันทั้ง 4 ตน พ่อของนางนาคชื่อพญาปัตตะลุมขึ้นมาลักพาพญารามราชไป ท้าวหุนละมานกับพวกพี่น้องต้องตามลงไปแก้ไขนำพญารามขึ้นมาจากบาดาล และต่อมาภายหลังพญารามราชก็ได้เป็นสหายกับพญาปัตตะลุม
ในการสงครามครั้งหนึ่ง พญารามราชถูกศรโมกขศักดิ์ของราพณาศวรหุนละมานก็ต้องไปหายามารักษา และยึดรถพระอาทิตย์ไว้ไม่ให้ส่องแสงลงมายังพื้นโลก เพราะถ้าแสงอาทิตย์ถูกต้องแผล พญารามราชก็จะตาย
สงครามครั้งสุดท้าย ท้าวหุนละมานไปเอาปืนแก้ววิเชียรเพชรซึ่งอยู่ใต้มหาสมุทรไปถวายพญารามราช ท้าวราพณาศวรจึงตายด้วยศรนี้ ต่างจากเรื่องรามายณะที่ว่า ท้าวราพณ์ตายด้วยศรพรหมาสตร์
ที่กล่าวมาข้างต้นคือบทบาทของท้าวหุนละมานในพระรามชาดก เพื่อให้เห็นความต่างกันของเรื่อง ตามที่ผู้อ่านขอให้เก็บมาเล่ารวมไว้ ถ้านึกอะไรได้อีกก็จะเขียนมาให้อ่านต่อไป
