ท้าวสังคีพเมื่อถูกพญาลามราชยิงที่ฝ่าเท้าก็มีใจเจ็บแค้นร้องแช่งว่า ถ้าตนตายไปก็ขอให้พญาลามราชต้องถูกศรผู้อื่นที่เท้าเช่นเดียวกันกับตน พญาลามราชได้ยินท้าวสังคีพแช่งเช่นนั้น ก็นึกเกรงกลัวบาปกรรมจึงอ้อนวอนว่า อย่าคิดก่อเวรก่อกรรมอย่างนั้นเลย จะช่วยไม่ให้ตาย แต่จะต้องมีแผลเป็นโตสักเท่าขนาดเมล็ดข้าวเปลือก ท้าวสังคีพก็บอกว่าไม่ได้ ไม่ยอมให้ร่างกายมีแผลเป็น จะทำให้ร่างกายมีตำหนิ ยอมตายเสียดีกว่า พญาลามราชจึงพูดต่อไปว่า อย่างนั้นให้เหลือแผลเป็นโตเท่าเมล็ดงาก็แล้วกันจะได้มองเห็นได้ยาก ท้าวสังคีพก็คงไม่ยอมอยู่เช่นเดิม แม้ว่าพญาลามราชจะต่อรองให้เล็กขนาดเส้นผมและเล็กที่สุดเท่าเส้นผมผ่าเจ็ด ท้าวสังคีพก็ยังไม่ยอม พญาลามราชเมื่อเห็นว่าไม่มีทางจะตกลงกันได้ ก็ให้ท้าวพระลักวางมือที่ยึดลูกศรไว้ ลูกศรก็แล่นทะลุเข้าไปถึงหัวใจ ท้าวสังคีพก็ตาย วิญญาณลอยขึ้นไปหาพระอาทิตย์ผู้เป็นบิดา พญาลามราชจึงแผลงธนูศิลป์บันดาลให้เป็นเมรุทอง เพื่อฌาปนกิจร่างของท้าวสังคีพอย่างสมเกียรติที่เป็นเจ้าเมือง
ส่วนนางกดตะราชเมื่อถูกพระขรรค์จนตาบอด ตกลงมานอนอยู่ใต้ต้นมะเดื่อไม่ทราบเรื่อง เผอิญมีลูกสาวพญาคนธรรพ์นางหนึ่งมาพบเข้า จึงบอกข่าวที่ท้าวสังคีพถูกพญาลามราชฆ่าให้นางทราบ นางกดตะราชรู้ว่าผัวตายก็ร้องไห้ด้วยเสียงอันดังพญาลามราชได้ยินก็เดินตามเสียงมา ได้ซักถามเรื่องดูจึงรู้ว่าเป็นมเหสีของท้าวสังคีพ มีความสงสารจึงถามว่าจะให้ช่วยอะไรได้บ้าง นางกดตะราชก็อ้อนวอนขอให้ช่วยรักษาตาให้ พญาลามราชก็เสกเป่าที่ดวงตาทั้งสองข้าง ดวงตาของนางก็กลับดีดังเดิม นางกดตะราชเห็นพญาลามราชมีฤทธิ์เดชมาก ก็อยากมีลูกไว้สืบพันธุ์ พญาลามราชก็ยินยอม ต่อมานางกดตะราชก็คลอดลูกเป็นชาย ให้ชื่อว่า ท้าวขวัญเท่าฟ้า
พญาลามราช ท้าวพระลัก ท้าวพลีจันทร์ หุนละมาน และนางแพงสี เมื่อเสร็จงานท้าวสังคีพแล้วก็ออกเดินทางไปเมืองกาสี ท้าวพลีจันทร์ได้มอบราชสมบัติให้พญาลามราชเป็นการตอบแทน แต่พญาลามราชอยู่ในเมืองกาสีเพียงสามเดือนก็คิดถึงนางสีดา จึงสั่งให้ท้าวพลีจันทร์จัดทัพยกไปสมทบกับกองทัพใหญ่ที่เมืองอินทปัตถ์ เพื่อรวมกำลังยกไปตีเมืองลงกา เมื่อระดมพลได้แล้วทั้งหมดก็ลงเรือสำเภาใหญ่มุ่งหน้าไปเมืองอินทปัตถ์
เมื่อถึงเมืองอินทปัตถ์แล้ว ได้ประชุมปรึกษาหารือกันว่า ควรจะให้ใครไปสืบดูลาดเลาที่เมืองลงกาก่อน ว่านางสีดายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว แต่มีปัญหาว่าจะได้ใครที่มีพละกำลังเหาะได้ไกลไปถึงเมืองลงกาได้ เมื่อตรวจดูแล้วก็ไม่เห็นใคร ในที่สุดท้าวพลีจันทร์ก็ขอรับอาสาไปประกาศหาผู้เชี่ยวชาญในการเหาะเหินเดินอากาศ แต่จะได้หรือไม่ต้องรอดูต่อไป
