Old and Wise
ในวัน Culture Shock
สถานการณ์การเมืองและการชุมนุมในช่วงที่ผ่านมา
อยู่ในความสนใจของทุกคนทุกฝ่าย
ยกผู้ประท้วงเอาไว้ก่อน
เอาเฉพาะที่จับต้องอยู่ข้างเวที
มีทั้งกองเชียร์ กองหนุนอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการ
ที่เอาใจช่วยอย่างเงียบๆ ไม่อยากเปิดหน้าเปิดตา
ไปจนกระทั่งถึงกองแช่ง ฝ่ายต่อต้าน
หรือแม้กระทั่งกลุ่มที่ออกตัวว่าติดตามเหตุการณ์แบบ “เป็นกลาง” ด้วยความกังวลใจ
ซึ่งดูเหมือนจะมีอยู่เป็นจำนวนไม่น้อย
แต่ทั้งหมดนี้อาจสรุปรวมได้ว่าเป็น Culture shock
เป็นการพลิกผันทางวัฒนธรรมที่คนจำนวนหนึ่งไม่ตั้งตัวเตรียมใจตั้งรับมาก่อน
อาการ shock เช่นนี้จะพาสังคมเดินไปสู่จุดไหน คงยังไม่มีใครตอบได้
ได้แต่ติดตาม และมีส่วนร่วมต่อไป
ไม่มากก็น้อย
แต่ที่ไม่เกี่ยวข้องเห็นจะไม่มี
ระหว่างที่ติดตามสถานการณ์อยู่ข้างเวที
ก็ทำนั่นทำนี่ไปเรื่อยๆ
ตามประสามนุษย์มัลติฟังก์ชั่นในโลกปัจจุบัน เปิดเครื่องทำงานไปก็เปิดเพลงคลอไปด้วย
แล้วเพลงนี้ก็เด้งขึ้นมา
Old and Wise ของ The Alan Parson Project
คุณอลันนั้นเป็นทั้งวิศวกรเสียง นักดนตรี และโพรดิวเซอร์ ที่ผ่านการร่วมงานกับนักร้อง นักดนตรี และวงมีชื่อมาหลายวง
ตั้งแต่อยู่ในห้องอัดในฐานะผู้ช่วยวิศวกรเสียงกับอัลบั้ม Abbey Road และ Let it be สองอัลบั้มสุดท้ายของ The Beatles
และเข้าไปเกี่ยวพันตั้งแต่อัลบั้มแรกของ Ambrosia
และมีบทบาทสำคัญในการบันทึกเสียงสุดยอดอัลบั้ม Dark side of moon ของ Pink Floyd
ร่วมบันทึกเสียง Year of tthe Cat ของ Al Stewart
ร่วมบันทึกเสียง He ain’t heavy, he’s my brother และ The air that I breathe ของ The Hollies
เป็นโปรดิวเซอร์ให้อัลบั้ม 3 ขุดของ Pilot วงป๊อปร็อกจากสกอตแลนด์ ที่มีงานคุ้นหูในบ้านเราอย่าง Call me round, January, Just a smile และ Magic
Parson ปฏิเสธการชักชวนของ Pink Floyd ที่ให้ไปร่วมบันทึกเสียงอัลบั้ม Wish you were here
เพราะไปจับคู่กับนักร้อง-นักดนตรี Erick Woolfson ตั้งวง The Alan Parson Project ในปี 1975
วงออกอัลบั้มทั้งหมด 10 ชุดในข่วง 15 ปีที่รวมตัวกัน
Parson ถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Grammy 13 ครั้ง
และได้รับรางวัลอัลบั้มยอดเยี่ยมจาก Eye in the sky หนึ่งในอัลบั้มและผลงานเพลงที่โด่งดังที่สุดของเจ้าตัว
เพราะความที่เติบโตมาจากสายเอนจิเนียร์และห้องอัด
ฉากหลังในเพลงของ Parson ส่วนใหญ่จึงเป็นเสียงเครื่องดนตรีอิเล็กทรอนิกส์
ที่ถูกจริตก็จะชอบไปเลย
ที่ไม่ชอบก็จะขัดหู เพราะรู้สึกว่าเป็น “เสียงปลอม-เสียงสังเคราะห์” ไม่ใช่เสียงจากเครื่องดนตรีจริง
ก็แล้วแต่รสนิยมของผู้ฟังแต่ละท่านไป
ภาคดนตรีของ Old and Wise ก็ทำนองเดียวกันนี้
แต่เนื้อหาเพลงนั้น “กินใจ” คนที่ซาบซึ้งในมิตรภาพอยู่เอาการ
เพลงอยู่ในอัลบั้ม Eye in the sky ที่ออกวางจำหน่ายในปี 1982 และขึ้นไปสูงสุดบนบิลบอร์ดอันดับที่ 21
ใครที่ “อิน” กับการอยู่ร่วมและการจากลา
ฟังเพลงนี้ในเวลาและบรรยากาศเหมาะๆ
มีตารื้นๆ ได้เหมือนกัน
ที่สะกิดใจเพลงนี้ขึ้นมาก็อยู่ตรงชื่อเพลงนี่ละครับ
ในช่วงเวลาของ culture shock นี่ ที่ตามมาติดๆ เลยก็คือคำถาม
ทั้งถามถึงอนาคตที่ไม่มีใครรู้ว่าจะออกมาเป็นอย่างไร
ถามถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นด้วยความงงงวย สับสน ไม่แน่ใจ
ถามถึงที่มาที่ไปของความเปลี่ยนแปลง และปัจจัยแวดล้อม
ถามถึงแรงบันดาลใจของผู้ต้องการความเปลี่ยนแปลง
ถามถึงความอึดอัดขัดข้องใจของผู้ต้องการความเห็นสถานะดั้งเดิมดำรงอยู่
ถามถึงความกังวลของผู้ไม่ประสงค์จะเห็นเหตุการณ์อันไม่พึงประสงค์
แล้วก็ถามตัวเอง
ว่าจริงๆ เราคือใคร และยืนอยู่ตรงไหนในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
โดยเฉพาะคนที่เชื่อว่าตัวเอง old and wise
ยิ่งต้องตั้งคำถามกับตัวเองเอามากๆ ว่า
จริงหรือ?
เมื่อสิ่งที่เคยคุ้นชินกลายเป็นความแปลกใหม่
ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้พบเห็น ก็ได้เห็นกันประจักษ์อยู่กับตา
ต้องคิดใหม่หลายๆ รอบ
ทบทวนตัวเองเป็นอันดับแรก ก่อนจะไปเคี่ยวเข็ญคนอื่นให้คิดเหมือน หรือคล้ายกับตัว
นี่ไม่ได้บังอาจตั้งตนสั่งสอนผู้คนนะครับ
แต่กำลังรำพึงถึงประสบการณ์ของตัวเองในช่วงเวลาแห่งความเปลี่ยนแปลงนี้
อย่างที่เพลงเขาบอกไว้ละครับ
บางเรื่องก็รู้กันในวันสุดท้ายของชีวิต
เมื่อกำลังจะปิดเปลือกตา
As far as my eyes can see
There are shadows surrounding me
And to those I leave behind
I want you all to know
You’ve always shared my darkest hours
I’ll miss you when I go
And oh, when I’m old and wise
Heavy words that tossed and blew me
Like Autumn winds that will blow right through me
And someday in the mist of time
When they ask you if you knew me
Remember that you were a friend of mine
As the final curtain falls before my eyes
Oh when I’m Old and wise
…
Old and Wise
https://youtu.be/-4HI1_LTWIk
