ผู้เขียน | พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร |
---|
โอวาท คติธรรม สงกรานต์ 67 เจ้าคุณพิพิธ
‘ขอแสดงความเห็นดังๆ ในสิ่งที่อัดอั้นมานาน’
เนื่องในโอกาส ‘สงกรานต์’ พุทธศักราช 2567
พระเทพปฏิภาณวาที หรือ ‘เจ้าคุณพิพิธ’ วัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร กรุงเทพฯ เมตตาให้โอวาท คติธรรม แก่ หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน พร้อมสิ่งที่อัดอั้นตันใจมานาน
ความดังนี้
“สงกรานต์ เราก็รู้ประเพณีกันอยู่แล้ว
วันหนึ่งไปทำบุญกระดูกให้บรรพชน
คนเป็น รอน้ำอาบ คนตาย รอน้ำกรวด รอบุญกุศล
ถือเป็นประเพณีของชาวไทย
เมื่อเป็นประเพณีเช่นนี้ การปฏิบัติตามประเพณี เป็นซอฟต์พาวเวอร์แบบไทยๆ แบบเมืองร้อนได้
ในยุโรป คนไทยจัดทำบุญสงกรานต์ แต่ไม่มีการรดน้ำ เพราะอากาศหนาว
ท่านทั้งหลายที่ตั้งใจประสงค์ไปงานสงกรานต์ ตั้งใจกันจริงหรือไม่ สำหรับผู้ชายทั้งหลาย ตั้งใจไปเมาหรือไม่ งดเมาเสียได้หรือไม่ พ่อแม่ วิญญาณบรรพชนไม่ได้อะไรเลย ที่เห็นก็ไปเมากันมาก เงินทองที่ใช้ไป ตั้งแต่ค่ารถ ค่ากิน 3-4 วัน ควรให้พ่อแม่แทน
สงกรานต์เป็นวันกตัญญู กลับไปหาพ่อ หาแม่ สมัยก่อน การเดินทางมันไม่ดี สมัยนี้การเดินทางดี แต่จราจรแออัด ควรแบ่งเวลา
เดี๋ยวนี้ ต้องระวัง ยาบ้าซื้อ 5 แถม 1 อันตรายเยอะ ยังมีน้ำกระท่อม กัญชา ผลที่สุดตัดคอแม่เดินหิ้วหัว
เราควรปรับทัศนคติให้สอดคล้องกับวัฒนธรรม จะเป็นการกตัญญูต่อบรรพชน ต่อผู้หลักผู้ใหญ่ ไปรดน้ำ ใครเป็นคนสอนหนังสือเราคนแรก ครูบาอาจารย์ตั้งแต่อนุบาล ป.1-ป.6 ม.1-ม.6 เตรียมอะไรไปมอบให้ท่านบ้าง
น้ำตาพ่อแม่ที่ปลื้มปีติยินดี น้ำตาครูที่ลูกศิษย์นำน้ำไปรด หรืออันที่จริงไม่ต้องใช้น้ำก็ได้ เดี๋ยวนี้มีกระดาษหอม เปียกๆ เอาไปเข็ดมือ 2 ข้าง
อาตมาเป็นคนไกลจากพ่อแม่ตั้งแต่ 5 ขวบเศษ มาอยู่วัด อยากทำ แต่โยมพ่อตายตั้งแต่อายุ 16 ลุงใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนเล็ก เอาขมิ้นทาหน้าพ่อแล้วซับไว้ บอกให้พกติดตัว อาตมาประสบอุบัติเหตุใหญ่ๆ 3 ครั้ง ไม่เป็นอะไร
ท่านทั้งหลายหากระดาษเปียกแผ่นใหญ่ๆ เช็ดหน้าพ่อแม่ เช็ดมือและเท้า 2 ข้างให้สะอาด แล้วเอากระดาษเปียกนั้นไปผึ่งแดด หรือเป่าให้แห้ง พับ รีด เคลือบพลาสติก พกติดตัวดีกว่าผ้ายันต์
ผ้ายันต์ในปัจจุบันที่สร้างกันสารพัด สู้ผ้าเช็ดหน้าที่เช็ดมือเช็ดเท้าพ่อแม่ไม่ได้
ถ้าไม่เคยประสบอุบัติเหตุมา คงไม่รู้คุณค่า ในกระเป๋าสตางค์มีรูปลูก สามี ภรรยา คนรัก เปิดหน้าจอมา ให้มีรูปพ่อแม่ได้หรือไม่
เราลืมไปแล้วหรือ?
ใครหนอ อยู่ในท้องเขา 9 เดือน นึกถึงเหตุการณ์ชีวิตของเรา นึกถึงเรื่องที่พ่อแม่เคยเล่าบ้าง นั่นคือพระธรรมล้ำเลิศ
จะกินข้าวก็นึกถึง นม น้ำ ข้าว ที่พ่อแม่เคยป้อน ก่อนจะนอนกราบหมอน 5 ครั้ง ลูบหมอน นึกถึงที่หลับที่นอนที่พ่อแม่เคยปู
ลูกจะกลับบ้าน พ่อแม่จัดแจงเก็บกวาด ถูบ้านสะอาด ยิ่งกว่าโรงแรม ยิ่งกว่ารีสอร์ต
แต่พ่อแม่มา เราไม่เคยทำแบบนั้น
กราบหมอนเสีย ลูบที่นอนที่พ่อแม่เคยปู เห็นบ้านแล้วนึกถึงที่อยู่ที่พ่อแม่จัดหา
ยามที่เราได้รับเกียรติยศ นึกถึงการศึกษาที่พ่อแม่สนับสนุน
เวลาใช้เงิน นึกถึงเงินที่พ่อแม่ให้เรา
ส่องกระจก ยังหายใจอยู่ นึกถึงชีวิตที่พ่อแม่ให้เรามา
อาตมาคิดไม่เหมือนคนอื่น สมัยเด็กเห็นคนถวายเทียนพรรษา ก็มาดูๆ ไหม้วัด ไหม้วา ลำบาก เปลี่ยนเป็นหลอดฟลูออเรสเซนต์ ปรึกษากับบริษัทแห่งหนึ่ง ต่อมา เป็นหลอดกลม อาตมาคิดแบบนี้
ตอนคิดถึงพ่อแม่ก็เหมือนกัน คิดให้มันถูกต้อง ทำให้มันถูกต้อง
ยุคนี้เงินหายาก เศรษฐกิจไม่ดีทั่วโลก การทำบุญกับพระประจำบ้าน คือสิ่งสำคัญ
สงกรานต์ พาพ่อแม่ไปเลี้ยงอาหารญี่ปุ่นบ้างได้ไหม อย่าไปนั่งตั้งวงเหล้าเฮฮา กินเหล้าเมาแล้วทะเลาะกันเอง พ่อแม่นั่งดู ลูกเรามา เราได้เท่านี้เหรอ
ต้องคิดให้เป็น ถ้าคิดไม่เป็นก็ทำแบบมั่วๆ มีอบายมุขเข้ามาเกี่ยวข้อง อุบัติเหตุมากมายมหาศาล ลูกไปไม่ถึงบ้าน ตายระหว่างทาง เกิดเรื่องกัน รถติดก็อารมณ์ร้อน กินเหล้าในรถ เฮฮากันท้ายรถ คว่ำทีหนึ่ง ตายกันเป็นพวง
ขอให้ไปคิดกันใหม่
ส่วนสงกรานต์ในกรุงเทพฯ เดี๋ยวนี้ก็อันตราย เพราะคนอารมณ์ร้อน ถ้าไปฉีดน้ำเขา บางทีเป็นการล่วงเกินสิทธิส่วนบุคคล ซึ่งบางคนเขาถือ เขาโมโห
ขอแสดงความคิดเห็นดังๆ ในสิ่งที่อัดอั้นมานานแล้ว
เพราะฉะนั้น จึงขอฝากเป็นคติเตือนใจต่อท่านทั้งหลาย ขอให้กลับไปคิดใหม่
อำเภอหรือจังหวัดต่างๆ ควรคิดถึงวัฒนธรรมดั้งเดิมก่อน ว่าเขาทำเพื่ออะไร
รัฐบาลก็ต้องทำความเข้าใจกับประชาชน
กลับมาสู่วัฒนธรรมที่มีคุณค่าดั้งเดิม วัฒนธรรมเหล่านี้ ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ มันเป็นความกตัญญูต่อพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย พี่ป้าน้าอา เทวดา ผี และครูบาอาจารย์
พระสงฆ์นั้น ท้ายสุด
ถ้าเราคิดกันได้อย่างนี้ จะปรับวัฒนธรรมงานสงกรานต์ให้มันถูกต้อง
รากฐานเดิม ก็หาคนไปรำอวยพร โปรยดอกไม้ ประสิทธิประสาทพร แต่ละภูมิภาคเขาก็มีการรำอยู่ ไม่ใช่ว่าดนตรีไม่ทันเล่นก็ตีกันแล้ว
ขออนุโมทนา
อานุภาพพระไตรรัตน์ วัดสุทัศน์บรรดามี พระศรีศากยมุนี พระตรีโลกเชษฐ์วิเศษสรรค์ พระเสรฏฐมุนี พระสุนทรีวาณีนั้น 84,000 ธรรมขันธ์ อีกเลขยันต์อันทรงฤทธิ์
80 อรหันต์ทรงศีลธรรม์อันศักดิ์สิทธิ์ อริยสงฆ์ทั่วถิ่นทิศ โปรดประสิทธิ์ชัยมงคล
ขอให้ท่านปราศทุกข์ ประสบสุขสถาผล ลาภหลั่งดั่งสายชล ให้เลิศล้นพ้นคณนา
เกียรติคุณเกริกปรากฏ เกียรติยศทั่วทิศา ปลอดภัยไร้โรคา ชนมากว่าร้อยปี
อุปสรรคทั้งหลาย ทั้งเภทภัยแผ่พ่ายหนี สุขเสริมเพิ่มทวี บารมียิ่งยิ่งเทอญ
ขออำนวยพร”
พันธุ์ทิพย์ ธีระเนตร – เรื่อง
วรพงษ์ เจริญผล – ภาพ