เมื่อไหร่จะจบเสียที
เมษาฯสุดเจ็บปวด 2 ป้าเสื้อแดง ท้าลงนาม
ผ่าน พ.ร.บ.นิรโทษประชาชน
เป็นมวลอารมณ์ที่เดือดดาลยิ่งกว่าแดดเดือนเมษาฯ
ไม่ทันไร หวนกลับมาเป็นหนที่ 14
วันที่ทั้งคนรุ่นใหม่-เก่า ซึ่งล้วนผ่านการต่อสู้บนถนนราชดำเนิน ย่ำเท้าออกจากบ้านมาบรรจบที่อนุสรณ์สถาน 14 ตุลาฯ สี่แยกคอกวัว เพี่อรำลึก 14 ปีที่วีรชน ‘คนเสื้อแดง’ ถูกสังหารหมู่ด้วยอาวุธสงครามใจกลางเมืองหลวง เมื่อปี 2553
ทหารขอ ‘คืนพื้นที่’ จากแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) ที่มีแก่นของขบวน มวลชนพื้นฐานเป็นประชาชนรากหญ้าในนามของ ‘ไพร่’ ทั้งในชนบทและเมืองใหญ่ ซึ่งไม่พอใจการยุบพรรคพลังประชาชน (2551) และจัดตั้งรัฐบาลผสม จึงปักหลักเรียกร้องให้ นายกฯ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ประกาศยุบสภา
แต่ได้กลับมาคือ ดับ 25 ชีวิต เกือบสู่ขิตอีก 863 ราย
ไล่ต้อนมาจากสะพานผ่านฟ้าลีลาศ หน้าโรงเรียนสตรีวิทยา ลากยาวไปถึงพฤษภาคม หลั่งเลือดสูญเสียมากที่สุดในหน้าประวัติศาสตร์ ตามมาด้วยการจับกุมคุมขังคนนับพัน เป็นสิ่งที่คณะประชาชนทวงความยุติธรรม 2553 (คปช.53) ทนเฉยไม่ได้ ที่ผ่านมาทั้งเคยยื่นข้อเสนอทั้ง 8 หั่นให้เหลือ 3 จนวันนี้ ถึงกับบอกว่าขอ 1 ข้อก็ยังดี
เมื่อ ‘เงิน’ ไม่ใช่พลาสเตอร์ แต่ ‘เอาคนผิดมารับโทษ’ เท่านั้นที่จะเยียวยารักษาใจเหยื่อ
“บางคนก็บอกว่า ‘จ่ายเงินไปแล้วก็จบสิ’ ขอโทษ นั่นเป็นเรื่องส่วนตัว เป็นคดีแพ่ง เอาเงินฟาดหัวแล้วจบ แต่นี่คือการต่อสู้ของประชาชนไทย ไม่ใช่เพื่อคนใดแต่เพื่อประเทศชาติ”
เสียงของ ธิดา ถาวรเศรษฐ อดีตประธาน นปช. ที่วันนี้ผันมาเป็นแกนนำ ‘คปช.53’ ส่งเสียงรำลึก ทวงนิรโทษกรรมคนเป็น คืนยุติธรรมคนตาย หยุดวงจรยิงกลางเมืองฟรีๆ
ท่ามกลางเพื่อนพ้อง ญาติวีรชน อดีตแกนนำ นปช. ตลอดจนคนรุ่นใหม่ ทั้งจากจุฬาฯ ธรรมศาสตร์ ทะลุแก๊ซ ทะลุฟ้า ทะลุวัง ฯลฯ ตัวแทนพรรคการเมืองพร้อมหน้า ทั้งเพื่อไทย ก้าวไกล ส่งพวงหรีดร่วมรำลึก ซึ่งล้วนเป็นคนรุ่นใหม่ในวันนั้น ที่ร่วมชะตากรรม ก่อนผลัดใบมาเป็นผู้แทนราษฎร ต่อกรแก้ระบบสู้รบกันในสภา
“บางคนมองว่าคนรุ่นใหม่อาจจะไม่ใช่คนเสื้อแดง แต่เราบอก ‘ไม่ใช่’ นี่คือคนเสื้อแดงตัวจริง ที่สืบทอดเจตนารมณ์ของคนเสื้อแดงในอดีต พวงหรีดเหล่านี้ การให้เกียรติมาคารวะ คือสิ่งยืนยันว่าการต่อสู้ได้สืบทอดมา” เป็นความเชื่ออย่างหนักแน่นของ อ.ธิดา
ในความทรงจำของ ศศินันท์ ธรรมนิฐินันท์ หรือ ทนายแจม ส.ส.พรรคก้าวไกล ที่ว่าความให้ป้าๆ เสื้อแดง ยาวมาจนถึงคนรุ่นปัจจุบัน ยอมรับว่าเจ็บปวดเหมือนกัน เพราะจำได้แม่นทุกสิ่ง จากบ้านมาเรียนต่อ แจ๊กพ็อตม็อบแรก ‘กระสุนจริง’ แต่หลังพูดคุยในชั้น กรรมาธิการ (กมธ.) ของสภา ท่าทีของพรรคต่างๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไป
ด้านพรรคเพื่อไทย ส่ง ส.ส. ชนินทร์ รุ่งธนเกียรติ ลูกหลานคนเสื้อแดง มาเป็นตัวแทนในปีนี้ ประกาศกร้าวว่าจะ ‘ถือธงนำ ให้กำเนิด พ.ร.บ.นิรโทษกรรม ท่ามกลางอารมณ์ที่เดือดปุดๆ ของเหล่าป้าๆ ขณะที่ ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ อดีตแกนนำ นปช.และผู้อำนวยการครอบครัวเพื่อไทย ยืนยันต่อหน้ารูปวีรชนว่า ‘ไม่เคยลืม แต่มันยาก’ ขอเดินหน้าด้วยการขุดคดีที่ ป.ป.ช.ตีตก เพื่อฟื้นความเป็นธรรม
ในสายตาของคนรุ่นใหม่ ‘26 เครือข่าย’ แถลงก้องอนุสรณ์วีรชน ว่าจะไม่ยอมให้เกิดการยิงประชาชนกลางเมืองหลวงอีกต่อไป
“การขอคืนพื้นที่ของรัฐไทยในเวลานั้น สะท้อนความอำมหิต จนตอนนี้ยังไม่มีการลงโทษผู้ล้อมปราบประชาชน ความโหดร้าย จาก 10 เมษายน จึงเป็นการยืนยันว่า ความอยุติธรรมยังไม่เคยหายไป ปัจจุบันมีคนอดข้าวเรียกร้อง จนถึงขั้นวิกฤต
“สิ่งที่ไม่อาจเรียกได้ว่าปกติคือ ทหาร ล้อมปราบประชาชน ศพนอนตายกลางเมืองหลวง คือภาพที่คนรุ่นใหม่เห็นตลอดการเติบโตในประเทศนี้ จึงนำมาสู่การใฝ่ฝันไม่ให้เกิดสิ่งนี้อีก และจะทวงความยุติธรรมให้คนเสื้อแดงต่อไป”
เสียงโห่และปรบมือ คือสัญญาณของความไม่พอใจและปลื้มใจไปในขณะเดียวกัน แต่สิ่งที่หลายเสียงเห็นตรงกันว่าพอจะลดทอนอุณหภูมิการเมืองไทยในเวลานี้ได้ คือการคืนสิทธิพื้นฐาน ‘ปล่อยตัวชั่วคราว’ ให้ผู้ต้องหาการเมือง คืนลูกหลานของชาติกลับบ้านไปหาครอบครัว-คนรักในเทศกาลสำคัญ คืนความยุติธรรมให้คนตาย
เมื่อรัฐบาลอยู่ในสถานะที่ทำได้ ลงนามให้ศาลโลกช่วยไขคดี รับรองเขตอำนาจศาลอาญาระหว่างประเทศ (ICC) เฉพาะกรณีเหตุการณ์ปี 2553 เป็นสิ่งที่ 2 หญิงเสื้อแดงฝากส่งเสียงทวง
———————————-
บุตรีรัตน์ (สงวนนามสกุล)
อายุ 64 ปี
นักเคลื่อนไหวอิสระ ชาว จ.เชียงใหม่
⦁ สู้ร่วมกับคนเสื้อแดงมาตั้งแต่ตอนไหน ทำไมถึงตั้งใจเดินทางจากเชียงใหม่ มาร่วมรำลึก 14 ปีวีรชน 10 เมษา?
จริงๆ แล้วเราเป็นสมาชิกพรรคไทยรักไทยด้วย มีบัตรตั้งแต่ปี 2542 ช่วงพรรคไทยรักไทยเริ่มก่อตั้งและหาสมาชิก ป้าอยู่ จ.เชียงใหม่ พอดีมีคนจากพรรคมาตั้งเต็นท์เราเลยก็ไปสมัคร จำได้แม่นเลย ก็สู้ตั้งแต่นั้นมา จนพรรคไทยรักไทยโดนยุบไปกลายเป็น ‘พลังประชาชน’ เราก็ยังเลือก จนกระทั่งมาเป็น ‘พรรคเพื่อไทย’ เราก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม เรารักความเป็นเพื่อไทย ที่มีฐานของคนเสื้อแดงอยู่
⦁ ย้อนกลับไปมองสถานการณ์ช่วงนั้น ในฐานะคนเสื้อแดง ตอนนี้รู้สึกอย่างไรบ้าง ยังจำเรื่องราวได้แม่นอยู่ไหม?
เราร่วมกันต่อสู้เคลื่อนไหวกันมา จนกระทั่ง เราเห็นว่า พรรคเพื่อไทย ตั้งแต่รากเหง้าเข้ามา โดนยุบไป 3 พรรค โดนยึดอำนาจไป 2 ครั้ง จนเจ้าของพรรคโดนสั่งเก็บไป 5 ครั้งจำได้หมด เพราะทุกอย่างมันถูกบันทึกไว้ในสมองหมดแล้ว เรารู้สึกว่าเขาไม่ได้รับความยุติธรรม เราก็เลยต่อสู้เคลื่อนไหวมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง คุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ได้ขึ้นมาเป็นนายกฯ ป้าก็เป็นหนึ่งเสียงที่ช่วยกา และช่วยพูดกับเพื่อนๆ แทนเพื่อไทย ว่าเราต้องเลือกเพราะไม่มีใครดีกว่านี้แล้ว จนคุณยิ่งลักษณ์ได้เป็นนายกฯ
ในฐานะที่ป้าเป็นคนเชียงใหม่ ต่อสู้กับคนเสื้อแดงที่เชียงใหม่มาตลอด พอปี 2555 ดีใจที่ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ เป็นตัวนำ ในการที่จะผลักดันเรื่องขึ้นศาลอาญาระหว่างประเทศ (ICC) ไปที่ประเทศเนเธอร์แลนด์ ไปปรึกษากับอัยการศาลโลก ว่าเราจะทำอย่างไรได้บ้าง ในการนำตัวคนที่สั่งฆ่าประชาชน มาลงโทษ มาขึ้นศาลโลก
⦁ ส่วนตัวก็อยากให้ขุดคดีขึ้นมาสาง?
เราอยากให้ขึ้นศาลโลก เพราะเรารู้ว่าทั้งคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ทั้งกระบวนการยุติธรรม องค์กรอิสระทุกอย่างในไทย เราผ่านมาหมดแล้ว เราเป็นหนึ่งคนที่ไปร่วมยื่นหนังสือ หรือเรียกร้องมาตลอดในช่วงที่ผ่านมา
⦁ จนถึงตอนนี้ คาดหวังกับผู้มีอำนาจในส่วนที่เกี่ยวข้องอย่างไร?
เราอยากให้เขาช่วยทวงความยุติธรรมให้กับพี่น้องเสื้อแดง เพราะผ่านไป 14 ปีแล้ว เรารู้คนสั่งฆ่า เรารู้คนยิง ไม่ว่าจะอยู่บนรางรถไฟฟ้า ไม่ว่าจะอยู่บนตึก หรืออยู่ตรงไหน มันมีภาพให้เห็นหมด ยิ่งคนสั่งการ เราเอาเฉพาะคนสั่งการที่เป็นรัฐบาลในตอนนั้น ก็คือรัฐบาลของ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกฯ และเลขาพรรคประชาธิปัตย์ สุเทพ เทือกสุบรรณ ซึ่งเป็นผู้อำนวยการศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน (ศอฉ.) ในตอนนั้น
เรารู้หมดเลยว่าใครที่มันเป็นคนสั่ง แล้วทำไมพรรคเพื่อไทยเมื่อมีอำนาจในปี 2554 ในปี 2555 จึงไม่ลงนาม รับรองเขตอำนาจศาลอาญาระหว่างประเทศ (ICC) เฉพาะกรณีเหตุการณ์ปี 2553 แค่จุดนี้ ป้าก็เอ๊ะแล้วนะ ทำไมไม่ลง เขามีอำนาจเต็มแล้ว เป็นรัฐบาลเสียงข้างมากแล้ว ทำไมไม่ทำ
⦁ ตอนนี้มีการรณรงค์ให้รับร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรมประชาชนกันอยู่ เชื่อว่า พ.ร.บ.นี้จะผ่านหรือไม่ คาดหวังไหม?
เราก็อยากให้ พ.ร.บ.นิรโทษกรรมประชาชน ฉบับนี้ผ่าน ฝั่งที่ยื่นมีทั้งประชาชนและก้าวไกล ยื่นให้นิรโทษทุกหมวดมาตรา ที่เกี่ยวข้องกับการใช้สิทธิเสรีภาพ โดยไม่มีการยกเว้น และป้าเองก็เป็นคนนึงที่เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา เอารายชื่อประชาชนจาก จ.เชียงใหม่ ไปยื่นที่รัฐสภา เพื่อสนับสนุน พ.ร.บ.นิรโทษกรรมประชาชน ถามว่าคาดหวังไหม เราก็เห็นแล้วว่า เราจะคาดหวังได้ไหม? ก็เลยเขียนป้าย ไม่รักษาคำมั่นสัญญา
⦁ คนรุ่นใหม่ในตอนนี้ หันมารื้อฟื้นและสดุดีการต่อสู้ของคนเสื้อแดง ส่วนตัวมองเห็นจุดเชื่อมโยงไหนในขบวนการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย?
ดีใจที่คนรุ่นใหม่หันมาสนใจ เรามองว่าจุดเชื่อมโยงจริงๆ ยังมีอยู่ ช่วงหลังยุบพรรคอนาคตใหม่ คนเสื้อแดงเราเสียใจที่มีการออกคลิปว่าจะไม่มีการลงนามใน ICC จนกระทั่งปล่อยให้ฆาตกรลอยนวล แล้วมาเป่านกหวีดเรียก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เข้ามายึดอำนาจในปี 2557 อีกครั้ง ตอนนั้น ‘เราจบกัน’
แล้วก็เกิดพรรคอนาคตใหม่ขึ้นมา ที่จริงเราเคลื่อนไหวใต้ดินอยู่ในตอนนั้นด้วย แล้วก็โดนรัฐบาล คณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) ใช้อำนาจ ม.44 นี่แหละ มาอุ้มป้าจากในบ้านเลย ไปเข้าค่ายทหาร 5 วัน 4 คืน ที่อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ แล้วก็บังคับให้เราลง MOU ตกลงว่าจะไม่เคลื่อนไหว จะไม่ทำอะไรอีก ตอนนั้นเราก็ต้องเซ็นเพื่อที่เขาจะได้พากลับบ้าน แล้วตำรวจในท้องที่ก็มาค้นบ้านป้า เจอ ‘เสื้อดำนกพิราบขาว’ ข้างหลังเป็นสัญลักษณ์สันติภาพ (Peace) ป้าทำขึ้นมาตั้งนานแล้ว ช่วงเดือนตุลาคม พ.ศ.2559 เพราะเรามีอาชีพขายของที่ถนนคนเดิน เราอยากจะมีเสรีภาพก็เลยทำเสื้อนี้ขายที่ถนนคนเดิน วันเสาร์-อาทิตย์ในเมือง เราก็ยังเคลื่อนไหวใต้ดินกันอยู่ ตอนนั้นอนาคตใหม่ยังไม่ได้ตั้ง พอเห็นพรรคอนาคตใหม่เกิดขึ้น ก็เลยเปลี่ยนมาสนับสนุน
จุดเชื่อมโยงคือ เมื่ออนาคตใหม่ถูกยุบ แล้วก็เกิดม็อบเยาวชนคนรุ่นใหม่ ม.เชียงใหม่ทำแฟลชม็อบก่อน ป้าก็ดีใจ เพราะก่อนหน้านั้นเรารู้สึกสลดหดหู่ จะซึมเศร้าหรือเปล่าเราก็ไม่รู้ แต่ว่าหดหู่มากกับบ้านเมืองในตอนนั้น มันมองหาแสงสว่างไม่มีเลย ขนาดเราต่อสู้ใต้ดิน ก็โดนกระทำต่างๆ นานา โดนคดีแค่เพราะมีเสื้อสีดำตัวนั้นนี่นะ (สีหน้าอึ้ง) โดน ม.116 แล้วก็ ม.209 แค่เสื้อดำ 4-5 ตัวนั้น เขายึดโทรศัพท์ที่ไม่มีซิมไปด้วยเครื่องนึง แล้วก็เอาเสื้อดำที่ค้นเจอไปขังไว้ในคุก
เมื่อเกิดแฟลชม็อบเราก็เชื่อมกัน คนรุ่นที่ต่อสู้มานาน กับเด็กรุ่นใหม่ นักเรียน นิสิต นักศึกษา ทำม็อบอยู่ด้วยกันมาเรื่อยๆ จนเราเลยกลายเป็นนักกิจกรรม ที่เข้าร่วมม็อบอยู่ตลอด เวลาเด็กๆ โดนคดี เราก็เป็นตัวแทนไปร่วม ‘ยืนหยุดขัง’ ด้วย ในมือถือเรามีรูปถ่ายไว้ตลอด แต่ป้าไม่ได้ยืนเฉยๆ นะ เราเป็นนักกิจกรรม ทำอะไรต่างๆ นานาไปแสดงด้วย คิดหากิจกรรมกันทุกวันสำคัญ วันยึดอำนาจ 19 กันยายน 2549, 24 มิถุนายน 2475 อภิวัฒน์สยาม, เราก็มีกิจกรรมเคลื่อนไหวที่ จ.เชียงใหม่ มาตลอด เป็นมวลชนอิสระ
⦁ ในช่วงเวลาที่ม็อบเริ่มซา ทำไมถึงยังเคลื่อนไหวอยู่จนถึงตอนนี้ อยากเห็นอะไรเกิดขึ้นในประเทศนี้ ?
ป้ายังเคลื่อนไหว เพราะว่า 9 ปีที่แสนทรมาน จากยุคของประยุทธ์ กับตอนนี้ มันไม่ต่างกัน เราเห็นไหมว่านักกิจกรรมคนไหนที่ได้รับการปลดปล่อย หรือนิรโทษกรรม เพราะว่าเป็นการกระทำจาก คสช. ก็ไม่มีให้เห็น แต่กลับยิ่งโดนหนักขึ้นๆ แต่ละคนโดนคดีที่มันเป็นไปตามหลักสิทธิมนุษยชนหรือไม่ ขนาดกฎหมายรัฐธรรมนูญ ปี 2560 ก็ยังมีมาตรานึงที่ว่า เป็นสิทธิของประชาชนที่จะออกมาชุมนุมเคลื่อนไหว เรียกร้องอะไรได้ แต่แล้วทำไมไม่ทำตามข้อนี้ล่ะ
ลัดดา แจ่มจ่าย หรือป้าดา
อายุ 56 ปี
อาชีพค้าขาย อดีตคนเสื้อแดง ชาวกรุงเทพมหานคร
⦁ จำได้ไหม มาร่วมงานรำลึกกี่รอบแล้ว?
โอ้โห อย่าให้พูด เยอะจนจำไม่ได้ ถ้าให้เราเป็นตัวแทนขึ้นไปปราศรัยแทนนักการเมืองทั้งหลาย เราพูดได้หมดแล้ว คือเราไม่ได้ต้องการคนพูด เราต้องการคนทำ ดำเนินเรื่องให้มันจบๆ สักที คุณจะเอาอย่างไรว่ามา ไม่ใช่มาปราศรัย เพื่อ? มารำลึกมันเสียเวลาประชาชน สิ่งที่ประชาชนต้องการ นพ.เหวง โตจิราการ ยื่นเรื่องไปที่พรรคเพื่อไทยและก้าวไกลแล้ว คุณเอาเข้าสภาเสียที
⦁ ตอนนี้ คปช.53 รวบรวมข้อมูลคดีและหลักฐาน ที่จะใช้ทวงความยุติธรรมไว้หมดแล้ว?
ใช่ และเราขอเรียกร้องเพิ่มเติมที่ยังไม่ได้มีการพิสูจน์ศพ อีกประมาณ 62 คน อยากให้ทำตรงนี้ด้วย คือเราไม่ได้ต้องการการปราศรัยหรืออธิบายอะไร เราอธิบายเองได้หมดแล้ว มันซ้ำซาก เราต้องการคนที่ทำ ในเมื่อพวกคุณบอกว่า ‘ปรองดองสมานฉันท์’ กับทุกคนกันแล้ว ลอยตัวกันหมดแล้ว แต่คนที่เป็นต้นเหตุหรือสารตั้งต้นของความขัดแย้ง พวกคุณก็ได้อภัยโทษไปหมดแล้วไม่ต้องติดคุก หรือแม้แต่คนที่ทำรัฐประหาร คุณก็ได้อภัยโทษตัวเองแล้ว ถูกไหม
มันไม่มีประชาชนคนไหนในประเทศ ที่อยู่ดีๆ มาทะเลาะกัน แต่ที่ประชาชนทะเลาะกัน เพราะพวกคุณสร้างเรื่องให้เกิดการทะเลาะกันขึ้นมา ในเมื่อพวกคุณบอกว่าปรองดองสมานฉันท์กันแล้ว เราต้องการให้ทุกอย่างมันจบ ด้วยการ ‘หาคนผิดมาลงโทษ’ ถ้าหาไม่ได้ ต้องมีกฎหมายอะไรก็ตามที่รับประกันตรงนี้ได้ว่าจะไม่มีการฆ่าประชาชนอีก
⦁ เรามองดูแล้ว ตอนนี้ไม่เห็นอะไรที่จะเป็นหลักประกันได้?
ใช่ ถ้าเราไม่มีกฎหมายเอาผิดคนทำรัฐประหาร คุณจะมาบอกว่าทำรัฐประหารแล้วเป็น ‘รัฏฐาธิปัตย์’ แล้วมานิรโทษกรรมให้ตัวเอง อันนี้มันไม่แฟร์กับประชาชน เพราะฉะนั้นคุณควรเปิดเผยตัวเองเลยว่า เราจะปกครองแบบใด ในเมื่อเราปกครองแบบประชาธิปไตย กฎหมายเราบังคับใช้ร่วมกันในสังคม มันต้องเท่าเทียมกัน
⦁ ถ้าเกิดว่าหลังจากนี้ยังไม่มีการเคลื่อนไหวหรือขับเคลื่อนด้านกฎหมาย มองภาพประเทศไทยในอนาคตจะเป็นแบบไหน?
คงยิ่งกว่าพม่า พม่าเขายังชัดเจน คือประเทศนี้ดีหมดทุกอย่างเลยนะ แต่ถ้ารับเอาความจริงมาพูดกัน กฎหมายบังคับใช้ให้เสมอภาค เท่าเทียมกันในสังคม ทุกอย่างมันถึงจะสามารถไปได้
ประชาชนเสื้อแดงที่ตาย ไม่มีอาวุธในมือ ทำไมไม่ตรวจเขม่าดินปืน ถ้าคุณกล่าวหาประชาชนที่เสียชีวิตไปว่ามีอาวุธอยู่ในมือ แต่ที่ได้รับเงินเยียวยาไปแล้ว ไม่มีเขม่าดินปืนในมือนะ คุณถึงให้เงินเยียวยาประชาชน ถูกไหม แต่มันยังหาคนผิดไม่ได้ไงในประเทศนี้
⦁ เงินเยียวยาที่ว่ากัน เพียงพอไหม?
มันไม่เพียงพอ สมมุติว่าเป็นครอบครัวของคุณ แล้วเราขอยิงปัง! ให้ตาย แล้วจ่าย 7 ล้าน คุณจะโอเคไหม อันนี้คือการเยียวยาเพื่อบรรเทา แต่เราขอยืนยันว่า ต้องเอาคนผิดมาลงโทษ เพื่อไม่ให้ประเทศนี้ฆ่าคนอีก เพราะประเทศนี้ไม่ได้ฆ่าคนครั้งแรก แต่ฆ่ามาหลายรอบแล้ว แต่ไม่มีใครเอาผิดได้ มันก็จะมีการฆ่าต่อ จริงๆ แล้วเราคิดว่าประเทศพม่ายังมีความชัดเจน ตรงไปตรงมากว่าประเทศเรานะ ถ้าประเทศเราชัดเจน ทำอะไรที่ตรงไปตรงมา ทำกฎหมายให้เท่าเทียมกันจริงๆ แต่ทำแบบนี้มันไม่ใช่
⦁ ส่วนตัวเคยโดนดำเนินคดีด้วยหรือไม่?
ส่วนตัวโดนกลั่นแกล้งนิดหน่อย ไม่ถึงกับคุกคาม เพราะตอนที่เป็นเสื้อแดง ในหมู่บ้านเรามีแต่เสื้อเหลือง ถ้าหากคุณคิดว่าตอนอยู่เมืองนอกโคตรลำบากเลย แต่พวกเราอยู่แบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน กับกลุ่มคนที่เกลียดพวกเรา แล้วใครจะอยู่ยากมากกว่ากัน พวกคุณอยู่เมืองนอก มีเงินมีทอง คุณสามารถทำมาค้าขายได้ แต่สำหรับคนไทยที่ออกมาต่อสู้เพื่อพวกคุณ ที่พวกคุณบอกว่ามันสองมาตรฐาน คุณไม่ได้รับความเป็นธรรม แล้วพวกเราที่ออกไปสูญเสียมันมากกว่าพวกคุณเยอะ อย่างในเรื่องการค้าขาย ถ้าเราไปประกาศตัวว่าเราเป็นเสื้อแดง เราก็โดนเลย ใครจะสั่งของเรา มันอยู่ยากนะ คนมองเราตั้งแต่ตีนจรดหัว พร้อมที่จะฟาดฟันเรา ตีกบาลเราได้
⦁ ตอนนี้ที่เรายังสู้ และร่วมเคลื่อนไหวอยู่เพราะอะไร?
เพราะต้องการให้ประเทศไทยเราดีขึ้น เราจะส่งต่อสังคมตอแหลแบบนี้ไม่ได้ เวลาออกไปหาเสียง พูดอีกอย่างหนึ่ง การกระทำอีกอย่างหนึ่ง แล้วยังมาพูดว่านี่คือเทคนิคในการหาเสียง ซึ่งเราจะเอาสังคมแบบนี้มาส่งต่อให้ลูกหลานเราเหรอ? เราไม่ยุ่งไม่ได้ เพราะอยู่ในสังคมเดียวกัน และไม่ต้องการให้คนขี้โกหกขึ้นมามีอำนาจ ก่อนที่เราจะตายไป
แค่ทุกวันนี้ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นยาบ้า น้ำกระท่อม กัญชาเต็มรอบมหาวิทยาลัย มันโอเคไหม เราก็ต้องส่งเสียงว่าไม่ถูกต้อง อย่างตอนโควิด-19 ก็เหมือนกัน รัฐมนตรีที่ลอยหน้าลอยตา บอกว่าให้คะแนนตัวเอง 10 เต็ม 10
บอกไว้ก่อน อย่าให้เจอ
อธิษฐาน จันทร์กลม
