| ที่มา | อาทิตย์สุขสรรค์ มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | จันทร์รอน [email protected] |
| เผยแพร่ |
คล้ายกับว่าความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับจิตใจมนุษย์เรานั้นเกิดจาก “ความคาดหวังที่ไม่เป็นจริง”
ไม่สมหวัง
แต่หากมองให้ทะลุปรุโปร่งยิ่งขึ้น จะพบว่าแท้จริงแล้วที่เจ็บปวดมากกว่าคือกระทั่งรู้ว่า “ความเป็นจริง” ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง แต่เรายังเพียรพยายามจะอยู่กับ “ความเป็นจริง” นั้น
ชายวัยกลางคนที่ประสบความสำเร็จในด้านธุรกิจ สร้างกิจการใหญ่โตมั่นคง สร้างกำไรทำให้มีรายได้สูง เขาเพียรพยายามที่จะบอกกับเพื่อนฝูง กับคนในสังคมว่า “ความสำเร็จทำให้เขามีเสน่ห์” มีสาวๆ รายล้อม มีเพื่อนฝูงมาคอยเอาอกเอาใจ เดินเข้าไปในสังคมใด สังคมนั้นจะรู้สึกมีคึกคักมีความสุขขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเขา
แต่กับคนใกล้ชิด จะได้ยินเสียงบ่นของเขาอยู่บ่อยๆ ว่า “คนที่แวดล้อมเขาอยู่นั้นไม่จริงใจ”
เรื่องนี้หากพิจารณาให้ละเอียดลงไป
ความจริงในมิติหนึ่งก็เป็นเช่นนั้น ใครที่เห็นเขาแล้วจะไม่มีความสุขได้อย่างไร เมื่อเขาคือคนที่ทำให้คนอื่นสมหวัง แจกเงินให้สาวๆ อย่างถึงอกถึงใจ เปิดเหล้า ไวน์ดีๆ กินกับเพื่อนฝูง สั่งอาหารดีๆ แพงๆ ที่คนทั่วไปบางครั้งได้แต่มอง
เด็กเสิร์ฟ คนรับรถ จนถึงพนักงานดูแลห้องน้ำล้วนรู้สึกโชคดีทั้งนั้นที่ได้เป็นคนดูแลเขา
ชีวิตของเขาจึงมีแต่คนรายล้อม เอาอกเอาใจ เพราะรู้สึกโชคดีที่ได้รับความสนใจจากเขา
มันก็เหมือนกับ คนที่ทำมากินกับการใบ้หวย ที่มีชื่อเสียงว่าให้หวยถูก หรือหวยออกตามที่เขาบอก หรือคนที่ตั้งตัวเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านอื่นๆ ที่คนทั่วไปมักเรียกว่าอาจารย์ หากมีชื่อเสียงได้รับความน่าเชื่อถือ คนจะมารายล้อม ให้ความเคารพ เพราะเห็นว่าเขาเอื้อประโยชน์ให้กับพวกตัวได้ ใครยิ่งเป็นผู้ที่อาจารย์ชื่นชอบยิ่งมีความสุข เพราะมีความหวังว่าจะได้โชคได้ลาภ ได้เกียรติยศ ชื่อเสียง อันเป็นเครื่องบำรุงใจให้เบิกบานของมนุษย์ปุถุชนทั่วไป
ในความสัมพันธ์ที่ต่างคนต่างสมหวัง ย่อมมีแต่ความเบิกบาน ต่างคนต่างรู้สึกว่าตัวเองมีเสน่ห์ที่คนจะให้ความสนใจอยากใกล้ชิด
“เสน่ห์ของตัว” นั้นเป็นความคิด เป็นความหวัง
ความจริงแล้วที่ผู้คนมารายล้อมเพราะคิดว่าจะ “สมประโยชน์ที่ใจเขาปรารถนา” หรือที่เรียกง่ายๆ ว่า “สมปรารถนา”
เสน่ห์ในความหมายของความชื่นชมยินดีไม่ได้อยู่ที่ตัวเขา แต่อยู่ที่ “ความคาดหวังว่าจะได้ประโยชน์บางสิ่งบางอย่างจากเขาของคนที่มารายล้อม”
นี่คือความเป็นจริง
ประเด็นจึงอยู่ที่ว่า “หากยอมรับความเป็นจริงนี้ได้” เปิดใจให้เต็มที่ในที่จะยอมรับว่า “เสน่ห์จริงของเขาที่ทำให้สาวๆ เอาอกเอาใจ แย่งกันหมายปองคือข้าวของเงินทองที่เขาแจกจ่ายให้เธอ”
ในกลุ่มเพื่อนฝูง หรือคนอื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน ต้องมีอะไรสักอย่างที่เขาคาดหวังว่าจะได้ยากเรา
มันไม่ใช่ความเห็นแก่ตัวของเธอและเขา แต่หากมองมาที่เราจะเห็นว่า ก็ต้องการอะไรสักอย่างจากเขาและเธอด้วย อาจจะแค่ทำให้ชีวิตไม่เงียบเหงาเกินไป
มนุษย์เราอยู่กันอย่างนี้ อยู่อย่างต่างแลกเปลี่ยนกันและกัน เราให้อะไรเขา เขาให้อะไรเรา
ถ้าเข้าใจตรงนี้ได้ ความเจ็บปวดจาก “ความไม่สมหวัง” จะลดลง
เสียงบ่นในเรื่อง “คนโน้นไม่จริงใจ คนนี้หลอกลวง” จะไม่เกิดขึ้น
ที่เราไม่บ่นเพราะเรื่องต่างๆ ล้วนดำเนินไปโดยที่เราเข้าใจเป็นอย่างดีว่า “มันเป็นเช่นนั้นเอง”
เป็นไปตามความเป็นจริง ไม่เป็นไปตามความหวัง
คิดอยากจะให้เกิดอะไรขึ้น เราต้องสร้างปัจจัยให้เกิดสิ่งนั้นขึ้นมา
จะเป็นคนมีเสน่ห์ จะต้องรู้จักวิธีทำให้คนที่มาแวดล้อมเรา “มีความสุข”
คนเราจะมีความสุขเพราะเขา “สมหวัง” ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
