| ที่มา | หน้าประชาชื่น มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | บางกอกเกี้ยน |
| เผยแพร่ |
วันนี้ สิ้นเดือนตุลาคม 2560 อีก 2 เดือน พฤศจิกายน ธันวาคม ขึ้นปีใหม่ 2561 งานพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2560 มีมหรสพแสดงหน้าพระบรมศพหลายประเภท อาทิ โขน ดนตรี บัลเลต์ ฯลฯ
การแสดงโขนหรือรามเกียรติ์ตอนหนึ่ง คือ “ท้าวมาลีวราชว่าความ”
เมื่อข้าพเจ้า (ผู้เขียน) ยังเรียนในชั้นมัธยมศึกษา มีบทอาขยานให้ท่องจำแล้วนำไปสอบแต่ละปีแต่ละเรื่อง เรื่องหนึ่งคือรามเกียรติ์ ตอนท้าวมลีวราชว่าความ ส่วนที่เป็นบทอาขยาน
ค้นคว้ามาได้ตอนที่ขึ้นต้นว่า
เมื่อนั้น ท้าวมาลีวราชเรืองศรี
ได้ฟังคั่งแค้นแสนทวี ดังหนึ่งเอาตรีมาเสียบกัณฑ์
จึงว่าเป็นไฉนทศพักตร์ จึงฮึกฮักดื้อดึงด้วยโมหันต์
มาติดใจฝูงเทพเทวัญ ผูกพันว่านี้ก็ผิดไป
ทำไมกับท้าวโกสีย์ รถของเขามีเขาก็ให้
ว่าเลือกที่รักมักที่ชังด้วยอันใด ซ้ำติดใจคนกลางนางสีดา
……………
ข้าพเจ้า (ผู้เขียน) เรียนมา ท่องจำมา แต่ไม่เคยค้นหาว่า ท้าวมาลีวราชคั่งแค้นทศกัณฐ์ ซึ่งเป็นหลาน ที่เชิญมาให้ว่าความเรื่องที่ทศกัณฐ์ชิงตัวนางสีดาไป แล้วต้องนำมาส่งคืนให้พระรามด้วยเหตุใด
วันก่อน พบกับ อาจารย์ธงทอง จันทรางศุ จึงถามว่า บทรามเกียรติ์ที่ว่า “รถของเขามีเขาก็ให้” เป็นรถอะไร และมีความเป็นมาอย่างไร อาจารย์ธงทองร้องอ๋อ แล้วตอบว่า ทศกัณฐ์หาว่าพระอินทร์ลำเอียง เข้าข้างพระราม ในคดีที่ต้องนำสีดาคืน ทำนองนี้ ทำให้ท่าวมาลีวราชเคือง บอกกับทศกัณฐ์ว่า ทำไมกับพระอินทร์ ก็รถของเขา เขาจะให้พระราม มันลำเอียงตรงไหน ได้ฟังเท่านั้น ข้าพเจ้า (ผู้เขียน) ร้องอ้อ แต่ยังติดใจว่า แล้วคือรถอะไร
สุพจน์ แจ้งเร็ว บรรณาธิการนิตยสารศิลปวัฒนธรรม ฟังอยู่ด้วย กลับมาถึงกองบรรณาธิการรีบแจ้งให้เจ้าหน้าที่ค้นหาหนังสือของ ส.พลายน้อย เรื่อง “รามเกียรติ์ ฉบับมหาชน” เป็นบทร้อยแก้วมาให้อ่าน
ได้ความว่า เมื่อทศกัณฐ์ทราบว่าสัทธาสูรและวิรุญจำบังเสียทีกับพระราม ถึงเสียชีวิต จึงคิดหาผู้มาทำสงครามแทน คิดถึงท้าวมาลีวราชซึ่งเป็นพี่ของท้าวจตุรพักตร์ ปู่ของทศกัณฐ์ เป็นผู้ตั้งอยู่ในความยุติธรรม น่าจะช่วยเหลือคดีความและช่วยทำสงครามกับพระรามได้
ท้าวมาลีวราชให้ทศกัณฐ์เล่าเรื่องที่ผิดใจกับพระราม ได้ความว่าพบนางสีดาจึงพามาอยู่ด้วย แต่พระรามอ้างว่าเป็น “ผัว” นางสีดาจึงยกพวกมาแย่งชิง ท้าวมาลีวราชฟังแล้วเห็นว่าต้องฟังความสองข้างและตัวสีดา ได้ความจากพระรามกับสีดาตรงกัน จึงให้ทศกัณฐ์ส่งคืนนางสีดาแก่พระราม
ทศกัณฐ์น้อยใจหาว่าไม่มีใครรักตน หาว่าแม้แต่องค์พระอินทร์ยังลำเอียง จึงเอ่ยต่อว่า
แต่องค์เทเวศมัฆวาน ยังเอารถวิมานลงมาให้
ทั้งพระมาตุลีก็เป็นใจ ไปขับรถชัยพระรามา
นั่นแหละ ข้าพเจ้า (ผู้เขียน) จึงรู้ว่ารถคันนั้นที่พระรามใช้ พระอินทร์ยกให้ด้วยเสน่หา มิหนำซ้ำ “พระมาตุลี” เป็นใจไปขับรถให้พระรามอีกด้วย
เพราะอย่างนี้เอง ทศกัณฐ์จึงต่อว่าท้าวมาลีวราช หาว่าลำเอียงในการตัดสินคดี เข้าข้างพระรามด้วยการตัดสินคดียกสีดาคืน เพราะแม้แต่พระอินทร์เองยังลำเอียง ยกรถให้พระราม เห็นว่าเสน่หาคือไม่ยุติธรรม
เป็นอย่างนี้นี่เอง น้องหนูคนไหนที่ติดใจเรื่องไหน ต้องกลับไปอ่านหนังสือให้แตก จะได้ไม่ติดใจตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็กอยู่ถึงวันนี้เหมือนข้าพเจ้า (ผู้เขียน) ที่อายุคือตัวเลข แต่สังขารคือสังขารย่อมร่วงโรยไปตามวัย
