| เผยแพร่ |
|---|
อายุมากขึ้น หนทางเดินในชีวิตก็ดูเหมือนสั้นลง ขณะเดียวกัน เพื่อน พี่ น้อง ที่ยังอยู่ก็ดูเหมือนเป็นห่วงเป็นใยกันยิ่งขึ้น ขอกราบขอบพระคุณที่เรามีใจระลึกถึงต่อกัน โลกยังเป็นโลก ยังน่าอยู่อาศัยอีกชั่วระยะเวลาหนึ่ง ก็ตรงนี้นี่แหละ, เป็นห่วงก็แต่พี่น้องลูกหลาน ที่โลกในยุคสมัยของเขาจะมีแต่ความรีบร้อน เร่าร้อนและร้อน
มีกัลยาณมิตร 2 ท่านใน 100 ใน 1,000 ท่าน ส่งหนังสือมาให้อ่านประดับความรู้ อ่านรวดเดียวจบ ราวฝ่าทะเลทรายกำลังกระหายน้ำ ไม่มีเกิด ไม่มีตาย บทสนทนาระหว่างท่านติช นัท ฮันห์ กับ สุทธิชัย หยุ่น เล่ม 1, แวดวงเพื่อนร่วมงานพูดถึงวัตรปฏิบัติของคุณกานต์ ตระกูลฮุนอีกเล่ม 1, อ่านแล้วสดชื่นเหมือนยืนอยู่บนเนินเขา มองไปทางไหนก็เห็นแต่ความสวยสดงดงาม สงบและมีความหวัง
ใครเจอหนังสือ 2 เล่มนี้โดยบังเอิญ กระโดดงับอ่านได้เลยครับ
ความคิดและการกระทำของคุณกานต์นั้น เห็นตน เห็นปัญหา เห็นงาน มีทางออกแต่ในแง่ดี ไม่มีอคติ ไม่มีจริตมรรยา จริงใจ แจ่มชัด ชัดเจน เหมือนชาวสวนเพาะปลูกผลได้ด้วยความเมตตา เอื้อเฟื้อ เกื้อกูล สุจริต เปิดเผย ผลที่ได้รับคือไม้ผลอันอนรรฆค่า ใครไม่เชื่อ ก็ลองไปค้นหาผลงานปูนซิเมนต์ไทยในรอบ 8 ปีเศษเอาเถิด
ส่วนหลวงปู่ติช นัท ฮันห์กับหลวงพี่สุทธิชัย หยุ่น (เจ้าของนามปากกาเดิม เคยดก ของผม) เก็บความได้ด้วยซื่อว่า ระหว่างนี้ เราทุกคนกำลังเดินทางกลับบ้าน มีบ้านคือความตายคอยอยู่ ถ้าบ้านสะอาดด้วยกาย วาจา ใจ สงบด้วยความนิ่ง สุขุม ลุ่มลึก ความไม่มีเกิด ไม่มีตาย ก็ไม่มีอีกต่อไป แต่โดยทั่วไปของคนเรา ในภาวะนามะ รูปัง อนิจจัง,นามะ รูปัง ทุกขัง, นามะ รูปัง อนัตตา มักสะอาดไม่ค่อยจริง บ้านเรือนของเราค่อนข้างสกปรกอยู่ เผลอๆ ก็ลืมทำความสะอาดเข้าเสียอีก
อีหรอบนี้ อธิษฐานจิต จิตตภาวนา จิตแจ่มใส ใจเบิกบานจะเล็ดลอดเข้ามาได้ไฉน?
ขึ้นไว้แต่ต้นว่า เป็นห่วงน้องนุ่งลูกหลานที่จะเจอะกับความร้อนในโลกยุคต่อไปด้วยเหตุผล ง่ายๆ สั้นๆ ขณะนี้ว่า เศรษฐกิจ การเมือง สังคมมันฟ้อง
น้ำจะเป็นปัญหาใหญ่ในโลก
ปัญหาการศึกษาที่ไม่ตรงจุด ตรงเป้า ไม่เป็นไปตามข้อเท็จจริง จะเป็นตัวความเหลื่อมล้ำมหึมา แก้ไขได้ยาก
บวกด้วย ความเห็นแก่ตัวของคนปัจจุบัน
เหล่านี้เป็นเหตุแห่งปัญหา ปัจจุบันและอนาคตทั้งสิ้น แก้ด้วยปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างเดียวคือ ประหยัดกิเลสตัณหาทุกอย่างให้สั้นลง มองเห็นจักรวาลกว้างขวางมากขึ้น
ใช้วิชาพล่าม โว โม้ บ้า แก้ไม่ได้
เราผ่านการเปลี่ยนผ่านมาโดยตลอด ตั้งแต่เด็กจนโต แล้วก็ตายจากไปโดยไม่มีใครปลูกดอกไม้บนหลุมฝังศพให้
ขณะเดียวกัน เราก็ยังเปลี่ยนผ่านกันต่อไป โดยหลุมศพเพิ่มจำนวนขึ้น
เมื่อไรจะเริ่มการละเล่นเปลี่ยนแล้วไม่ผ่านกันบ้าง?
สวัสดีปีใหม่ครับ
