เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม พ.ต.ท.มงคล คุปติศิริรัตน์ พนักงานสอบสวน สภ.โพธิ์กลาง อ.เมือง จ.นครราชสีมา รับแจ้งเหตุมีผู้เสียชีวิตที่ร้าน “ตี๋ไดนาโม” ตั้งอยู่ริมทางหลวง 304 ถนนราชสีมา-ปักธงชัย ฝั่งตรงข้ามสำนักทรัพยากรน้ำบาดาล เขต 5 เขตเทศบาลตำบล (ทต.) ปรุใหญ่ อ.เมือง จึงรุดไปตรวจสอบ
พ.ต.ท.มงคล กล่าวว่า ที่เกิดเหตุเป็นสิ่งปลูกสร้างชั้นเดียวอยู่ข้าง สภ.โพธิ์กลาง ไม่มีเลขที่ ดัดแปลงด้านหน้าเป็นจุดให้บริการประชาชนของอาสาสมัครหน่วยกู้ภัยฮุก.31 นครราชสีมา และเป็นสถานที่ติดต่อประสานธุรกิจ “สาครรถยก” บนโซฟาด้านในพบร่างชายไทยรูปร่างอ้วนท้วมนอนเสียชีวิตในสภาพห่มผ้านวม ทราบชื่อคือนายนิพนธ์ ลาภวิบูลย์สุข หรือ “เฮียตี๋ รถยก” อายุ 58 ปี เจ้าของกิจการดังกล่าว ข้างๆ ศพมีนางสาคร ลาภวิบูลย์สุข หัวหน้าอาสาสมัครฯ จุดข้าง สภ.โพธิ์กลาง นั่งกอดร่างนายวิบูลย์ ผู้เป็นสามี เจ้าหน้าที่จึงให้ญาติคอยติดตามดูแลอย่างใกล้ชิดเกรงการอาการเสียใจกะทันหันอาจทำให้เกิดอาการช็อก หมดสติและขอตรวจสอบตามกระบวนการนิติวิทยาศาสตร์ เบื้องต้นไม่พบร่องรอยใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตประกอบกับญาติไม่ติดใจสงสัยแต่อย่างใด จึงอนุญาตให้นำศพไปบำเพ็ญกุศลตามประเพณีต่อไป
พ.ต.ท.มงคลกล่าวว่า จากการสอบสวนทราบว่า นายนิพนธ์ หรือเฮียตี๋ ไดนาโม ผู้เสียชีวิตประกอบอาชีพเป็นช่างซ่อมไดนาโม และรับยกรถยนต์รวมทั้งใช้เวลาว่างเป็นจิตอาสาปฏิบัติหน้าที่เป็นอาสาสมัครหน่วยกู้ภัยฮุก.31 นานกว่า 20 ปี ด้วยความซื่อสัตย์และออกช่วยเหลือประชาชนอย่างสม่ำเสมอ ทำให้นายนิพนธ์เป็นที่รู้จักในกลุ่มอาสาสมัครกู้ภัยและเจ้าหน้าที่ส่วนราชการ จนได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าจุด ต่อมามีปัญหาเกี่ยวกับการเต้นของหัวใจ แพทย์ได้นัดเตรียมผ่าตัดรวมทั้งให้พักผ่อนมากๆ นายนิพนธ์ จึงให้นางสาครผู้เป็นภรรยาปฏิบัติหน้าที่เป็นหัวหน้าจุดข้าง สภ.โพธิ์กลางฯ แทน ด้วยภารกิจกู้ภัยที่ค่อนข้างมาก แม้ให้นางสาคร และนายวิบูลย์ ลูกชายทำหน้าที่แทน บางครั้งก็ไม่ทันต่อเหตุการณ์ หากมีการแจ้งทางวิทยุสื่อสารขอกำลังสนับสนุน นายนิพนธ์ก็ออกมาทำหน้าที่ทั้งๆ ยังมีอาการเจ็บป่วยอยู่ จนกระทั่งเมื่อช่วงเช้าตรู่ที่ผ่านมา หลังนางสาครกลับมาจากการส่งผู้ป่วยไปโรงพยาบาลเทพรัตน์ เห็นสามีนอนตื่นสายผิดปกติ จึงปลุกแต่ไม่ตื่น เมื่อตรวจสอบพบร่างไม่มีชีพจรแล้ว คาดสาเหตุเกิดจากสภาพอากาศหนาวเย็น อุณหภูมิลดต่ำกว่า 15 องศาเซลเซียส ส่งให้มีปัญหาต่อการเต้นของหัวใจจนหยุดเต้นแบบเฉียบพลัน สร้างความโศกเศร้าและเสียดายการเป็นจิตอาสาที่ทำหน้าที่โดยไม่หวังผลตอบแทน
