สองปู่-ย่า ต้องหาเก็บมะม่วงที่หล่นลงพื้น มาให้หลานสาว 14 ปี และ 15 ปี มากินกับข้าวเปล่าแทนกับข้าว หลังจุดรับซื้อของเก่าปิด ไม่มีใครจ้างไปทำงาน บ้านต้องเช่า ไม่มีเงินแม้ซื้อผ้าอนามัยให้หลาน ยื่นรับเงินเยียวยาก็พลาดเพราะใช้เลขที่บ้านเจ้าของบ้านที่เช่าอยู่ ซึ่งระบุเป็นเกษตรกร
วันที่ 22 เม.ย.63 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ผลกระทบจากโรคโควิด 19 ที่จังหวัดบุรีรัมย์ ยังได้รับรายงานว่ามีชาวบ้านที่มีอาชีพอิสระ ได้รับความเดือดร้อนมาอย่างต่อเนื่อง ส่วนใหญ่จะตกงานและไม่ได้รับเงินเยียวยา
ล่าสุดได้รับการร้องเรียนจากผู้ใหญ่บ้าน บ้านหินลาด หมู่ 4 ต.หินลาด อ.บ้านกรวด จ.บุรีรัมย์ ว่ามีครอบครัวของลูกบ้านรวม 4 คน กำลังได้รับความเดือดร้อนอย่างหนัก ไม่มีข้าวกิน เพราะตกงาน
จากการตรวจสอบที่บ้านเลขที่ 202 หมู่ 4 ต.หินลาด ซึ่งเป็นบ้านของนายวินัย เทพไทย อายุ 57 ปี และนางบัวลา เทพไทย อายุ 57 ปี สองสามีภรรยา พร้อมกับ ด.ญ.กิตติยา (น้ำ)ไชยสงเคราะห์ อายุ 14 ปี และ ด.ญ.ปิยฉัตร (นุ่น) ไชยสงเคราะห์ อายุ 13 ปี สองพี่น้อง
โดยนางบัวลาเล่าว่า ตนกับสามีเลี้ยงน้องน้ำกับน้องนุ่น หลานสองคนมาตั้งแต่เล็กๆ เพราะพ่อแม่แยกทางกันหายสาบสูญไป ก่อนหน้านี้ชีวิตอยู่ได้ เพราะมีอาชีพรับจ้างทั่วไป และหาของเก่าขาย
หลังจากมีโรคโควิด 19 ระบาด ร้านรับซื้อของเก่าได้หยุดรับซื้อ จึงหาของเก่าไม่ได้ เมื่อจะหารับจ้างทั่วไปก็ไม่มีคนมาจ้าง เพราะงานทุกอย่างได้หยุดทำการทั้งหมด ทำให้เงินที่พอเหลือบ้าง ก็ร่อยหรอ จนหมดเนื่องจากไม่มีเงินเข้ามา
นางบัวลาเล่าด้วยว่า บ้านที่อยู่ก็เป็นบ้านเช่า ต้องจ่ายค่าเช่าเดือนละ 1,000 ตอนนี้ไม่ได้จ่ายแล้ว จนครอบครัวไม่มีเงินไปซื้ออาหารรับเลี้ยงหลาน 2 คน จึงตัดสินใจพาหลานไปหาเก็บมะม่วงป่าที่ร่วงลงพื้น หรือขอเก็บกับต้นมะม่วงของชาวบ้าน เอามากินแทนกับข้าว
ช่วงที่รัฐบาลจะช่วยเหลือเยียวยาเดือนละ 5,000 ตนก็ให้หลานลงตามขั้นตอนอย่างดี แต่ปรากฏได้รับคำยืนยันกลับมาว่าเป็นเกษตรกร มารู้ภายหลังว่า ใช้บ้านเลขที่ของเจ้าของบ้านที่ตนเช่าอยู่ส่งไป ซึ่งในข้อมูลบ้านเลขที่นี้เป็นเกษตรกร กำลังให้ผู้ใหญ่บ้านช่วยเหลืออยู่ ตอนนี้ถือว่าลำบากที่สุดเพราะไม่มีแม้กระทั่งจะหาเงินไปซื้อผ้าอนามัยให้หลานทั้งสองคน
ขณะที่ ด.ญ.น้ำ กับ ด.ญ.นุ่น บอกว่า ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะช่วยเหลือปู่กับย่าได้อย่างไร ทำได้เพียงช่วยดูแลบ้าน งานบ้านที่ทำได้ ส่วนมะม่วงที่ย่าหามาให้กินแทนกับข้าว น้องน้ำกับน้องนุ่นบอกว่า กินไปกินมาก็อร่อยดี แต่ก็รับได้ เพราะเราไม่มี
