ยายวัย 71 อยากฉีดวัคซีน แต่ไม่มีสิทธิ เหตุไร้บัตร ปชช. เผยเคยติดต่ออำเภอ รอ 8 ปี ยังเงียบกริบ วอนช่วยเหลือ
เมื่อวันที่ 17 กันยายน ผู้สื่อข่าวหนองบัวลำภูรายงานว่า นางสาวสมัคร วงศ์ล่าม อาสาสมัครสาธารณสุข (อสม.) หมู่บ้าน โคกม่วย หมู่ 3 ตำบลบ้านพร้าว อำเภอเมือง จ.หนองบัวลำภู ได้แจ้งว่า มีชาวบ้านคนหนึ่งที่ไม่มีบัตรประชาชน ไม่สามารถที่จะขอฉีดวัคซีนได้ สภาพชีวิตยากจน ผู้สื่อข่าวจึงได้เดินทางไปยังบ้านของ นางบุญ ชามัด อายุ 71 ปี บ้านไม่มีเลขที่ ปลูกอยู่บนริมสระสาธารณะหมู่บ้าน ในบ้านโคกม่วย บ้านโคกม่วย ต.บ้านพร้าว อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู
นางบุญเล่าให้ฟังว่า เกิดที่จังหวัดอุบลราชธานี จำวันเกิดไม่ได้ จำได้แต่ว่าปี 2493 พ่อแม่พามาอยู่ที่บ้านดอนหัน ตำบลหัวนา อำเภอหนองบัวลำภู จังหวัดอุดรธานี ในสมัยนั้น ปัจจุบันเป็นอำเภอเมืองจังหวัดหนองบัวลำภู ตั้งแต่ยังเล็กๆ ต่อมาก็พาอพยพหาทำงานรับจ้างไปหลายที่จนอายุประมาณ 7 ขวบ พ่อแม่จึงพาไปเข้าเรียนที่ โรงเรียนบ้านบึงแก กลุ่มโรงเรียนโนนท่อน อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น เรียนไม่จบก็พาย้ายเร่ร่อนรับจ้างไปเรื่อยจนย้ายกลับมาที่บ้านดอนหันอีกครั้ง
นางบุญเผยอีกว่า ต่อมาเมื่อโตขึ้นมีสามีเป็นชาวอุบลราชธานี จึงพาไปอยู่ที่จังหวัดอุบลราชธานีอีกหลายปี แต่ไม่มีลูก หลังจากพ่อแม่เสียชีวิต สามีได้เลิกรากัน และพานางบุญมาส่งไว้ที่บ้านดอนหันให้อยู่กับพี่สาว ต่อมาพี่สาวเสียชีวิตไปจึงอยู่กับหลานลูกของพี่สาวและหลานเขยย้ายเร่ร่อนมาอยู่ที่บ้านโคกม่วย หมู่ 3 ตำบลบ้านพร้าว เมื่อประมาณ 10 ปีก่อน ชาวบ้านสงสารจึงให้ไปปลูกกระท่อมอยู่อาศัยที่ริมสระสาธารณะหมู่บ้าน ต่อมาทางหมู่บ้านขอความช่วยเหลือทางอำเภอจึงได้วัสดุอุปกรณ์มาปลูกสร้างบ้านพอคุ้มแดดคุ้มฝน แต่เนื่องจากไม่มีบัตรประชาชน จึงไม่ได้รับสิทธิสวัสดิการใดๆ ทั้งสิ้น
นางสาวสมัคร วงศ์ล่าม อสม. เล่าว่า ยายอาศัยกินอยู่กับหลานสาวหลานเขยซึ่งมีอาชีพรับจ้าง เช่นตัดอ้อย ดำนาเกี่ยวข้าว ขุดมัน สุดแต่จะมีคนจ้าง หากไม่มีงานไม่มีเงินก็อาศัยเพื่อนบ้านที่สงสารช่วยจุนเจือ หรือไปเซ็นข้าวสารมานึ่งกินก่อน ได้เงินแล้วก็ไปใช้หนี้ เมื่อก่อนหลานเขยทำงานก่อสร้างแต่เกิดอุบัติเหตุตกนั่งร้านหลังไม่ดีทำงานหนักไม่ได้ รับจ้างได้แต่งานที่ไม่หนักมาก 2 คน ผัวเมียมีรายได้ประมาณเดือนละ 3,000 บาท ก็พอเลี้ยงชีวิตไป
สำหรับ นางบุญ เนื่องจากมีเอกสารแค่สำเนาหลักฐานการรับเข้าเรียน และสำเนาบัตรของครูใหญ่เท่านั้นที่เก็บติดตัวมา ตนได้นำเอกสารเหล่านี้ไปหาอำเภอเพื่อขอความช่วยเหลือในการระบุตัวตนเพื่อทำบัตรประชาชนพอให้ได้รับสวัสดิการของรัฐพอได้เลี้ยงชีพไป แต่อำเภอบอกให้รอฟังข่าว ผ่านมา 8 ปีก็ไม่มีการติดต่อกลับมา ภายหลังตนเคยทำหนังสือไปที่จังหวัด และสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เพื่อขอความช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่แจ้งให้กลับไปติดต่อที่อำเภอใหม่ ตนจึงหมดหวัง
“ผ่านมาจนยาย อายุ 71 ปีแล้ว ยังไม่เคยได้รับความช่วยเหลือใดๆ อีก เนื่องจากไม่มีบัตรประชาชน ยิ่งตอนนี้ โรคโควิด-19 กำลังระบาด อยากให้ได้สิทธิฉีดวัคซีนด้วย จึงวอนผ่านทางสื่อมวลชน เผื่อจะมีหนทางช่วยเหลือให้ได้มีบัตรประชาชน ได้ฉีดวัคซีนป้องกันโรคโควิด-19 กับเขาบ้าง”
