‘หนุ่มตัดยูคา’ เผยวิธีเอาตัวรอดในป่าหลังหนีโขลงช้างป่าอยู่ 21 วัน อาศัยกินใบไม้-น้ำประทังชีวิต ชาวบ้านมาผูกข้อมือเรียกขวัญ
จากกรณีนายทองสา วันทุมมา อายุ 43 ปี อยู่บ้านเลขที่ 19 หมู่ 22 ต.วังท่าช้าง อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี หนุ่มรับจ้างตัดไม้ยูคาลิปตัสได้หายตัวกลางป่า 21 วัน เจ้าตัวเผยวันเกิดเหตุขับขี่รถจักรยานยนต์กำลังจะกลับบ้านจากฝั่ง อ.สนามชัยเขต จ.ฉะเชิงเทรา เพื่อข้ามมารอยตะเข็บติดต่อกับ จ.ปราจีนบุรี บ้านวังทอง หมู่ 22 ต.วังท่าช้าง อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี ระหว่างทางเจอโขลงช้างป่าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาอ่างฤาไน จ.ฉะเชิงเทรา โขลงใหญ่ ที่พากันออกนอกเขตที่อยู่ประจำ ในป่าราบต่ำผืนสุดท้ายเขตพื้นที่รอยต่อ 5 จังหวัดภาคตะวันออก (ฉะเชิงเทรา, สระแก้ว, ชลบุรี, ระยอง และจันทบุรี) ข้ามฝั่งไป-มา เข้ามาหากินในเขตพื้นที่ อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี อย่างต่อเนื่องจนเกือบกลายเป็นถิ่นที่อยู่ประจำไปแล้ว
จึงหนีช้างป่าเอาชีวิตรอด ด้วยความตกใจกลัวจึงวิ่งหนี และหาทางออกจากป่ายางพาราและป่ายูคาลิปตัสของเอกชน ที่มีพื้นที่มากกว่าสองหมื่นไร่ จึงใช้ชีวิตอยู่ในป่าที่เต็มไปด้วยโขลงช้างป่า ในแต่ละวันได้พบและหนีช้างป่าเพราะฝูงช้างป่าเป็นฝูงใหญ่ ซึ่งหากินอยู่ในป่ายางพาราและป่ายูคาลิปตัส เพื่อเอาชีวิตรอดทุกวัน ท่ามกลางการติดตามหาของผู้นำท้องถิ่น ทั้งกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน มารดา ญาติ เพื่อนบ้าน และจิตอาสาช่วยตามหาตัวในป่าอย่างต่อเนื่อง
ตลอดจนความเชื่อในการบนบานสานกล่าวกับศาลปู่ตาประจำหมู่ตา, เจ้าที่เจ้าทาง เจ้าป่าเจ้าเขา ทำพิธีทางสงฆ์เพื่อขอเปิดป่า รวมถึงระดมผู้คนค้นหาออกติดตามกันตลอดทุกวันแต่ไม่พบตัว พบเพียงแต่ร่องรอยโขลงช้าง และรถจักรยานยนต์ของนายทองสาที่จอดทิ้งไว้ และกระท่อม (ขนำ) ที่พักที่ถูกโขลงช้างป่าพังจนราบเรียบนั้น ต่อมาเมื่อวันที่ 11 ม.ค. นายทองสาหนีออกจากป่าได้สำเร็จ และได้มาขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน ให้ไปส่งบ้านญาติและนำตัวไปพบพนักงานสอบสวน สภ.วังคู อ.สนามชัยเขต จ.ฉะเชิงเทรา และทางญาติได้นำตัวกลับบ้านพร้อมจัดพิธีสู่ขวัญ นำด้ายสายสิญจน์มาผูกข้อมือเรียกขวัญนายทองสาที่เอาชีวิตรอดจากป่ามาได้อย่างปลอดภัย
สำหรับความคืบหน้าล่าสุดวันนี้ (12 ม.ค.) นายทองสานอนอยู่บ้านไม้ยกพื้นสูงกับแม่ 2 คน ซึ่งนายทองสายังอยู่ในสภาพที่อิดโรย ใช้ไม้เท้าพยุงตัวในการเดิน ขาอ่อนแรง เนื่องจากเดินและวิ่งหนีช้างตลอด 20 วันที่ผ่านมา
นายทองสาเล่าถึงการดำรงชีวิตในป่าในช่วงที่ผ่านมา ตลอดเวลาที่อยู่ในป่านั้นไม่ได้กินข้าว อาศัยกินใบไม้ที่มีรสเปรี้ยว (ใบส้มเสี้ยว) และหากินน้ำตามหนอง คลองบึงที่พอมีน้ำอยู่ ตกกลางคืนนอนอยู่ในป่ากวาดใบไม้มารองนอนเพิ่มความอบอุ่นให้กับร่างกาย
หลังจากตื่นนอนก็ออกเดินเพื่อหาทางออกจากป่า แต่ก็หาทางออกไม่พบ ในใจคิดว่าอย่างไรตัวเองก็ไม่มีชีวิตรอดจากป่านี้แน่นอน และนึกถึงคุณพระและนึกถึงพระคุณพ่อ-แม่ รวมถึงบอกกล่าวเจ้าที่ เจ้าป่าขอให้ออกจากป่านี้พ้นด้วยเถิด
กระทั่งเมื่อวานนี้ (11 ม.ค.) เดินระหกระเหินออกมาจากป่าสำเร็จและขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านให้ไปส่งบ้านญาติ ซึ่งห่างจากป่ายางและป่ายูคา 3 กิโลเมตร
และวันนี้ (12 ม.ค.) ตั้งแต่เช้ามีผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านและใกล้เคียง ที่ทราบข่าวว่านายทองสายังมีชีวิตอยู่ออกมาจากป่าได้แล้ว ต่างพากันมาผูกข้อไม้ข้อมือเรียกขวัญให้กับนายทองสาอีกด้วย
