ยิ่งกว่าละคร! ชายพิการถูกเมียบังคับให้ขอทาน จะโดดน้ำฆ่าตัวตาย แต่มีคนช่วยไว้ กลับ ตจว.อนาถาหนักกว่าเดิม
เมื่อเวลา 20.00 น. วันที่ 10 เมษายน เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี และอาสาสมัครมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง เดินทางเข้าตรวจสอบหลังจากได้รับแจ้งมีชายพิการถอดขาเทียมและกระโดดจากสะพานพระราม 4 ลงแม่น้ำเจ้าพระยา อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี เมื่อถึงพบว่ามีพลเมืองดีที่พบเห็นช่วยเหลือขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย จึงสอบถามชายดังกล่าว
นายจักรพงศ์ สุพรรณคง อายุ 39 ปี ชาว จ.สุพรรณบุรี ร่างกายไม่สมบูรณ์พิการขาขวาและมือซ้าย กล่าวว่า พยายามก่อเหตุลักษณะนี้มาแล้ว 2 ครั้ง ครั้งแรกพยายามกระโดดแต่มีพลเมืองดีมาช่วยเหลือไว้ทัน ยังไม่ได้กระโดดลงมา แต่ครั้งนี้ตัดสินใจก่อเหตุอีกครั้งโดยถอดขาเทียมไว้ด้านบนสะพาน และกระโดดลงมาในแม่น้ำเจ้าพระยา แต่มีพลเมืองดีไปช่วยเหลือขึ้นมาได้
นายจักรพงศ์กล่าวว่า สาเหตุนั้นเกิดจากที่ถูกภรรยาวัย 58 ปี ทำร้ายบ่อยครั้ง โดยตนมีรายได้จากการร้องเพลงเปิดหมวกและนั่งขอทานย่านปากเกร็ด ทุกครั้งที่ออกไปนั่งขอทานหรือร้องเพลงจะมีภรรยาคอยไปนั่งเฝ้าอยู่ห่างๆ พอมีคนใจบุญให้เงินมา ภรรยาก็จะเดินมาเก็บไปจะทำแบบนี้ทุกวันตั้งแต่เช้ายันมืด หลังกลับเข้าห้องภรรยาจะแบ่งเงินที่ได้มาคนละครึ่ง และจะให้ตนอยู่แต่ในห้อง ส่วนภรรยาจะออกไปกินเหล้าหรือไปหาชายอื่น โดยทุกครั้งจะล็อกห้องไว้หรือนำขาเทียมตนไปด้วย เพราะกลัวตนจะหลบหนี และบางครั้งหารายได้ไม่เพียงพอ จะมีการโต้เถียงกันภรรยาจะทำร้ายร่างกายตน บางครั้งจะนำชายอื่นมาทำร้ายร่างกายตนด้วย ตนอยู่ในสภาพนี้มา 3 ปี อึดอัด อีกทั้งภรรยายังไม่ให้มีการติดต่อกับครอบครัวของตนที่อยู่ใน จ.สุพรรณบุรี วันนี้จึงตัดสินใจหนีปัญหาและความทุกข์ทรมานโดยมาที่สะพานพระราม 4 อีกครั้งตั้งใจกระโดดสะพานเพื่อฆ่าตัวตาย แต่ก็มีคนช่วยเหลือไว้ได้
หลังจากมีการพูดคุยเรื่องราวปัญหาที่เกิดเหตุขึ้นอาสาสมัครมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง เห็นใจนายจักรพงศ์ จึงสอบถามไปว่าอยากกลับไปอยู่บ้านกับครอบครัวในพื้นที่ จ.สุพรรณบุรี หรือไม่ นายจักรพงศ์ตอบอย่างไม่คิดว่า อยากกลับบ้านมากมานานแล้ว แต่ไม่รู้จะไปขอความช่วยเหลือจากใคร หลังจากพูดจบอาสาสมัครมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง จึงนำนายจักรพงศ์ขึ้นรถไปส่งยังบ้านในพื้นที่ ต.สนามคลี อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี ทันที
หลังจากที่ทางทีมกู้ภัยพานายจักรพงศ์ถึงบ้านก็ต้องอึ้งด้วยความสงสารมากไปกว่าเดิม เพราะบ้านถูกตัดไฟฟ้ามานานกว่า 3 เดือน มีพ่อของนายจักรพงศ์ เป็นผู้ป่วยติดเตียง มีเด็กและผู้ใหญ่ในบ้านรวม 6 ชีวิต มีความเป็นอยู่อย่างยากลำบากแม้ข้าวสารกรอกหม้อแทบยังไม่มี
