เจอแล้ว ชาวบ้าน 3 ราย เก็บเห็ดหลงป่าทับลาน ลั่น เข็ด จะไม่เก็บไม่กินเห็ดป่าอีก
นครราชสีมา –ความคืบหน้า จากกรณีที่ทางเจ้าหน้าที่กู้ภัยฮุก 31 จุดอำเภอเสิงสาง ได้รับแจ้งจากผู้นำชุมชนบ้านสันติสุข อำเภอเสิงสาง จังหวัดนครราชสีมาว่า มีลูกบ้าน 3 คน คือนายจารุพงษ์ มูลประถม อายุ 57 ปี, นางสมคิด มูลประถม อายุ 48 ปี และ น.ส กัญญามาศ คุตรสูตร อายุ 25 ปี ได้ไปหาเห็ดบริเวณป่าใกล้เคียงกับเขตอุทยานแห่งชาติทับลาน เมื่อช่วงเช้าของวันที่ 11 มิถุนายน 2566 จนถึงวันนี้ เวลา 16.00 น. ของวันที่ 12 มิถุนายน 2566 ยังไม่กลับออกมา คาดว่าจะหลงเข้าไปในป่านั้น
วันที่ 13 มิถุนายน ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ล่าสุด ทีมค้นหาได้พบเจอผู้สูญหายทั้ง 3 คนแล้ว โดยทั้ง 3 ราย ได้พากันเดินออกจากเขตอุทยานแห่งชาติทับลาน มาในสภาพอิดโรย ห่างจากจุดที่จอดรถยนต์ไว้ประมาณ 1.5 กิโลเมตร ทางเจ้าหน้าที่ฯ จึงได้ปฐมพยาบาล ก่อนส่งตัวไปตรวจรักษาที่โรงพยาบาลเสิงสาง เบื้องต้นไม่พบความผิดปกติร้ายแรง มีเพียงอาการอ่อนเพลียและความดันสูงเล็กน้อยเพียงเท่านั้น
โดยนายจารุพงษ์ เล่าว่า เข้าไปหาเก็บเห็ดโคนหรือเห็ดปลวกภายในป่าท้ายหมู่บ้าน ที่เคยเข้าไปหาเก็บเป็นประจำอยู่แล้ว แต่วันนั้นเห็ดออกเยอะจึงพากันเก็บกันเพลินจนลืมมองทิศทาง ได้เห็ดเกือบเต็มสองตะกร้าใส่ผ้า พอเงยหน้าขึ้นมาอีกที ก็เพิ่งมารู้ว่า หลงป่าเข้าแล้ว จึงพยายามรวมกลุ่มกันเพื่อหาทางออกจากป่า ตอนนั้นเป็นช่วงบ่ายวันที่ 11 มิถุนายน 2566 ปกติเวลาประมาณ 5 โมงเช้า หรือตอนเที่ยงจะออกจากป่ามากินข้าวกัน แต่เดินวนไม่รู้ทิศทาง พยายามหาทางออกอยู่นาน ตั้งแต่บ่าย 2 จน 4 โมงเย็น ก็หาทางออกไม่เจอ ตอนนั้นไม่มีน้ำกินแก้เหนื่อยด้วย ต้องอาศัยกินน้ำตามรอยช้าง เพราะตอนเข้าป่าเก็บเห็ด พกแค่ไฟแช็กกับน้ำขวดเล็กๆ คนละขวดเท่านั้น ส่วนแฟนจะขาดน้ำไม่ได้จึงพกมาด้วย 2 ขวด ไม่คาดคิดว่าจะพากันหลงป่า พยายามเกาะกลุ่มกัน 3 คน เดินหาทางออก สุดท้ายต้องก่อไฟ และอาศัยนอนบนจอมปลวก ไม่เดินต่อ ซึ่งจุดที่เจ้าหน้าที่ฯ ไปเจออยู่คนละฟากของเขา ไกลจากจุดที่หาเห็ดเป็นประจำค่อนข้างมาก ผ่านภูเขาออกไปประมาณ 3 ลูก เมื่อคืนได้ยินเสียงเจ้าหน้าที่อยู่ไกลๆ แต่ไม่กล้าเดินไปหา
จนวันนี้มาได้ยินอีก จึงรีบเดินลัดป่าออกมาทันที ช่วงที่ติดอยู่ในป่าอาศัยดื่มน้ำจากรอยช้างเพียงอย่างเดียว พยายามช่วยกันคิด ดูเส้นทาง และคิดว่า คนที่มาตามหา คงจะหาไม่เจอ เพราะเดินหลงทางออกมาไกล เพราะตอนเข้าไปหาเห็ดจะเข้าป่าทางซอย 10 แต่ไปโผล่ซอย 9 แล้วก็วนกลับมาคืนอีก หาทางออกไม่เจอ บนบานบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าป่า ถ้าออกไปได้จะถวายหัวหมู 1 หัว ไก่ 1 ตัว และเหล้า 1 ขวด ส่วนอาการป่วยของนางสมคิด ภรรยา ระหว่างที่เดินหาทางออกจากป่า อาการกำเริบ เพราะมีโรคประจำตัว เป็นมือจีบ และมีอาการชาที่มือ ขาและใบหน้า แทบจะไม่ไหว จึงให้นั่งพัก 10-20 นาที และหาน้ำมาให้จิบ พยายามอยู่กับที่ และไม่ได้เจอสัตว์ป่าใดๆ น่าจะเพราะบอกกล่าว ขอเจ้าที่เจ้าทางว่า ขออย่าให้เจอสัตว์ป่า จึงทำให้แคล้วคลาดปลอดภัย และออกจากป่ามาได้คราวนี้ รู้สึกดีใจ และขอขอบคุณพี่ๆน้องๆ ที่เป็นห่วง รวมถึงทุกๆ ฝ่ายที่พยายามช่วยกันตามหา ต่อไปจะไม่กินเห็ด และจะไม่ออกมาหาเก็บเห็ดป่ากันอีกแล้ว เข็ดจริงๆ และอีก
ด้านนางสาวปนัดดา ลูกสาวของนายจารุพงษ์และนางสมคิด บอกว่า เห็นเจ้าหน้าที่พาพ่อขึ้นรถมา รู้สึกดีใจอย่างมาก รีบวิ่งไปกอด อยากขอบคุณชาวบ้าน และพี่ๆทีมงานทุกคนที่ช่วยกันตามหา รวมถึง อีกหลายคนที่ซื้อของซื้ออาหารมาสนับสนุนเป็นกำลังให้
นายสุธินัน มูลประถม อายุ 19 ปี ลูกชายของนายจารุพงษ์ฯ บอกว่า ดีใจอย่างมากเพราะพยายามออกตามหาพ่อแม่ทั้งวันทั้งคืน ตลอดทั้ง 3 คืน ยังไม่ได้พักเลย พอได้เจอพ่อดีใจอย่างมาก ก่อนจะเจอได้ไปบนบานขอให้เจ้าป่าเปิดทางให้ โดยนิมนต์พระมาทำพิธีและนำหัวหมูเครื่องเซ่นมาไหว้
ในขณะที่ น.ส กัญญามาศ คุตรสูตร อายุ 25 ปี ผู้หลงป่าอีกราย เล่าว่า ตอนที่หลงป่ารู้สึกกลัวอย่างมาก กลัวไม่ได้กลับบ้าน กลัวไม่มีคนออกมาตามหา คิดถึงลูกและคิดถึงครอบครัวอย่างเดียว อยากจะกลับบ้าน ตอนนั้นไม่มีอะไรกิน ต้องอาศัยนำน้ำที่ขังในแอ่งน้ำมาต้มกิน ไม่ได้กินข้าว ต้องนอนบนดินปลวกสลับกับบนต้นไม้ ตอนที่เจอเจ้าหน้าที่ฯ ดีใจมากจนร้องไห้ ต่อไปจะไม่ออกมาหาเห็ดอีกแล้ว ซื้อกินดีกว่า เข็ดจริงๆ
ส่วนนายณัฐพงษ์ เอี่ยมทิพย์พันธ์ หัวหน้าทีมกู้ภัยฮุก 31 โคราช จุดเสิงสาง บอกว่า ได้รับแจ้งจาก สภ.เสิงสางว่าทีบุคคลสูญหาย ได้ออกประชุมทีมตั้งแต่ช่วงเช้า และตั้งกองกำลังส่วนหน้าที่บริเวณ สามแยกซอย 10 ใช้โดรนบินค้นหา ใช้รถเอ็นดูโร่ช่วยค้นหาตลอดทั้งวัน แต่ในจังหวัดที่ค้นพบผู้สูญหาย จะเป็นกลุ่มชาวบ้านที่ขับรถค้นหาแล้วไปเจอ เป็นบริเวณท้ายซอย 9 เขาน้อยฝั่งทิศตะวันตก ซึ่งทีมๆได้ทำการค้นหามาก่อนแล้วแต่ไม่เจอ ลักษณะป่าที่ไปค้นหา จะเป็นป่าดงดิบ สลับกับป่าหญ้า โดรนไม่สามารถจะมองทะลุผ่าน หรือจับความร้อนป่านป่าแถบนั้นได้เลย นอกจากนี้ในช่วงกลางคืน ยังมีอุปสรรคในเรื่องของเครื่องปั่นไฟแสงสว่าง กับมีสัตว์ออกหากินกลางคืนจำนวนมาก ซึ่งหลังพบตัวผู้สูญหาย ทุกคนทุกทีมต่างปลาบปลื้มดีใจอย่างมากที่ค้นหาและช่วยเหลือได้สำเร็จ
