เปิดชีวิต นักเรียนม.6 สุดกตัญญู ดูแลยายป่วยติดเตียงกว่า 2 เดือน จนติด 0 ถึง 15 วิชา ชาวบ้านสงสารช่วยหุงหาอาหารทุกวัน ครูเผยที่ผ่านมาเป็นเด็กเรียนค่อนข้างดี ความประพฤติดีแต่มีปัญหาทางครอบครัว ทางโรงเรียนหารือยกเว้นค่าเทอมให้ พร้อมให้เจ้าตัวสอบแก้ไขการเรียนที่ติดเกรดศูนย์ เกือบทุกวิชา
เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 8 กุมภาพันธ์ ผู้สื่อข่าวรายงาน จากกรณีที่เพจดัง “นางฟ้าซาลอน” ได้โพสต์เรื่องราวเด็กชายยอดกตัญญู ขาดเรียนเป็นเดือนเพื่อดูแลยายติดเตียง วันหยุด ก็ต้องไปรับจ้างแบกมันสำปะหลังเพื่อหารายได้ซื้อของที่จำเป็นให้ยาย ชีวิตน่าสงสารมาก และส่งผลให้ผลการเรียนต้องติด 0 หมดทุกวิชา
ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่เพื่อตรวจสอบ พบ นางทัศน์พรรณ แจ่มใส อายุ 65 ปี (ยาย) อยู่บ้านเลขที่ 364 หมู่ 2 บ้านเพชรนิยม ต.สักงาม อ.คลองลาน จ.กำแพงเพชร 62180 มีสภาพปัญหามีชีวิตเป็นอยู่อย่างยากลำบาก ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ นอนติดเตียง เนื่องจากสภาพร่างกายพิการทางการเคลื่อนไหว ทานอาหารเองไม่ได้ต้องทานอาหารเหลว
โดยคุณยาย อาศัยอยู่กับหลานชายชื่อ นายเอกวิทย์ ธรรมนิยาย หรือน้องพี อายุ 17 ปี เรียนชั้นมัธยมปีที่ 6 โรงเรียนคลองลานวิทยา ที่ต้องหยุดเรียนเป็นประจำ เพื่อกลับมาดูแลยายที่บ้าน บางครั้งขาดเรียนหลายสัปดาห์เพื่อต้องเฝ้ายายที่เจ็บป่วยที่โรงพยาบาลคลองลาน
สภาพความเป็นอยู่ยายทัศน์พรรณ มีรายได้เพียงเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุเดือนละ 600 บาท และเบี้ยยังชีพคนพิการเดือนละ 800 บาท รวมรายได้ต่อเดือน 1,400 บาท
หลานชายต้องทำงานหารายได้เสริมช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ หรือวันธรรมดา เพื่อมาใช้จ่ายในการเดินทางไปโรงเรียน โดยเฉพาะค่าใช้จ่ายที่จำเป็นต่อการดูแลยาย ทั้งแพมเพิสที่ต้องใช้วันละไม่ต่ำกว่า 3 ชิ้น การซื้ออาหารเพื่อมาทำอาหารเหลวป้อนให้ยายกิน วันละ 3 เวลา ทำให้เกิดปัญหาต่อการใช้ชีวิตเป็นอย่างยิ่ง
ถึงแม้ว่าทางองค์การบริหารส่วนตำบลสักงามได้ให้การช่วยเหลือในบางส่วนแล้วก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นการปรับสภาพแวดล้อมด้านที่อยู่อาศัย การมอบถุงยังชีพ การจัดซื้อเครื่องปั่นอาหารเหลว การซื้อแพมเพิสให้ ก็ยังไม่เพียงพอต่อการช่วยเหลือ
นอกจากนี้ ในส่วนชุมชน/หมู่บ้าน ก็เข้ามาดูแลด้านสุขลักษณะสิ่งแวดล้อมภายในบ้าน และการให้กำลังใจ ดูแลการป้อนอาหารในช่วงเวลาที่หลานชายไปเรียนหนังสือ แม้ว่าจะได้รับการดูแลจากหน่วยงาน ชุมชน แต่ก็เป็นเพียงการบรรเทาปัญหาในเบื้องต้นเท่านั้น ยังคงขาดงบประมาณ สิ่งของที่จำเป็นต่อการดำรงชีพเป็นอย่างยิ่งของใช้ที่จำเป็น เช่น ผ้าอ้อม Size L, แผ่นรองซับ, ข้าวสารอาหารแห้ง, น้ำดื่ม ก็ยังขาดแคลน
นางสาวทัศนีย์ คงไทย นายกองค์การบริหารส่วนตำบลสักงาม ผู้นำชุมชน พร้อมด้วย อสม.ในพื้นที่ พร้อมคณะครู รวมไปถึงเจ้าหน้าที่ พมจ.กำแพงเพชร กำลังพูดคุยให้กำลังใจ พร้อมทั้งแจ้งสิทธิความช่วยเหลือเบื้องต้นจากทางราชการ
น้องพีกล่าวว่า ผู้เป็นพ่อและแม่ของตนได้เลิกรากันไปนานกว่า 10 ปีแล้ว ผู้เป็นพ่อหลังเลิกรากับผู้เป็นแม่ก็ไม่ได้มาเยี่ยมเยียนแต่อย่างใด ส่วนผู้เป็นแม่มาหาบ้างแต่ก็นานมาแล้วเกือบ 7 ปี ปัจจุบันต้องอยู่กับผู้เป็นยายในบ้านหลังนี้เพียง 2 คนเท่านั้น และก่อนหน้านี้เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ผู้เป็นยายของตนได้ล้มป่วยลง และเดินทางเข้ารับการรักษาพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาลคลองลาน ซึ่งแพทย์ระบุว่ามีอาการป่วยเลือดออกในสมอง จนทำให้ร่างกายพิการทางการเคลื่อนไหว ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ จากนั้นแพทย์ให้มาพักพักฟื้นอยู่ที่บ้าน เมื่อปลายเดือนธันวาคมที่ผ่านมา
น้องพีกล่าวว่า ซึ่งตลอดระยะเวลาที่ผู้เป็นยายเข้ารับการรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลคลองลาน ตนเฝ้าดูแลผู้เป็นยายอยู่ที่โรงพยาบาลตลอด จนต้องหยุดเรียนเป็นประจำ และเมื่อมาพักฟื้นอยู่ที่บ้าน หลังเลิกเรียนต้องกลับมาดูแลยายที่บ้านอีก ทั้งป้อนข้าว ป้อนน้ำ เช็ดตัว ทำกายภาพบำบัดให้กับยาย ตนยอมรับว่าลำบากมาก ไม่รู้จะไปพึ่งใคร ในบางครั้งก็จะมีกลุ่ม อสม.ในพื้นที่ผลัดเปลี่ยนมาดูแลเรื่องของการหุงหาอาหารบ้างในบางครั้ง ในชีวิตตอนนี้ตนมีเพียงยายเท่านั้นที่ตนจะต้องดูแล จนบางครั้งต้องขาดเรียนไปหลายสัปดาห์ ซึ่งทุกครั้งจะแจ้งให้กับอาจารย์ประจำชั้นได้รับทราบซึ่งทางโรงเรียนก็อนุญาตเนื่องจากเหตุความจำเป็นดังกล่าว
น้องพีกล่าวต่ออีกว่า ผลจากการที่ตนเองขาดเรียนบ่อยครั้งๆ ละหลายๆ สัปดาห์ จนทำให้ผลการเรียนของตนนั้นตกต่ำลงถึงกับติดเกรด 0 แทบทุกวิชา ซึ่งต่อมาตนก็ได้ปรึกษาทางอาจารย์ที่ปรึกษาโดยได้ชี้แจงถึงความจำเป็นของทางครอบครัวตน โดยทางคณะครู อาจารย์และทางผู้อำนวยการโรงเรียนคลองลานวิทยา ก็เข้าใจในสภาพความเป็นอยู่ของตนเป็นอย่างดี และจนถึงขณะนี้ได้ให้โอกาสตนพยายามขวนขวาย ซ่อมในวิชาที่ตนมีปัญหาอยู่ ซึ่งทั้งหมดตนติดเกรด 0 ถึง 15 วิชาซึ่งตนต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากเพื่อที่จะเรียนให้ทันกับบรรดาเพื่อนๆ ส่วนการเดินทางไปโรงเรียนในทุกๆ วันตนได้อาศัยซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์เพื่อนๆ ที่อยู่โรงเรียนเดียวกันไปเรียนมาโดยตลอด ซึ่งเหลือเวลาอีกเพียงประมาณ 2 เดือนตนก็จะเรียนจบในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้วส่วนเรื่องจะเรียนต่อหรือไม่นั้น คงต้องคิดกันอีกทียอมรับว่าช่วงนี้ชีวิตตนแย่มาก
