ความคืบหน้าผู้ใจบุญช่วยเหลือยายถูกรถไฟชนขาขาดเกือบล้านบาทแล้ว
จากกรณี นางสุกัญ พรมบุตร อายุ 71 ปี ชาว ม.1 ต.เดิด อ.เมือง จ.ยโสธร มาพักอยู่ อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา อาศัยเพียงลำพังไม่มีญาติพ่อน้อง มีเพียงเพื่อนบ้านที่คอยช่วยเหลือ ทำอาชีพหาบเล่ขายข้าวโป่ง(ข้าวเกรียบว่าว)ให้แก่ผู้โดยสารบริเวณสถานีรถไฟ ขณะหาบตะกร้าข้าวโป่งเดินข้ามทางรถไฟเพื่อจะมาขายข้าวโป่งบริเวณสถานีรถไฟปากช่อง ในขณะเดิน ข้ามทางรถไฟซึ่งมีจำนวน 8 ราง โดยไม่ได้ใช้ทางข้ามทางรถไฟตามปกติที่การรถไฟทำไว้ให้ โดยเดินข้ามทางรถไฟทั้ง 8 ราง จนมาถึงชานชาลาที่ 1 ผ่านหน้าหัวรถจักรที่ทำการปลดพอดี จึงทำให้พนักงานขับรถหัวจักรไม่สามารถเบรกหรือหยุดรถได้ทันจึงทำให้หัวรถเฉี่ยว ยาย 71 ปี ล้มลง จนเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้นแล้วถูกรถไฟขบวนที่ 541 ขบวนรถบรรทุกน้ำมันดีเซล เพื่อไปส่งน้ำมันดีเซลที่ จ.อุบลราชธานี เฉี่ยวล้มลงแล้วถูกรถไฟทับข้อเท้าด้านซ้ายถูกรถไฟทับจนขาด และฝ่าเท้าขวาขาด มีเลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยนำตัวส่งห้องผู้ป่วยฉุกเฉินโรงพยาบาลปากช่องนา คณะแพทย์ได้ทำการช่วยตัดส่วนเนื้อกระดูกที่เสียออก จนพ้นขีดอันตรายเมื่อวันที่ 20 สิงหาคมเวลา 06.46 น. ที่ผ่านมา
ความคืบหน้า หลังสือต่างๆนำเสนอข่าวยาย 71 ปีออกไป พร้อมบัญชีธนาคารรับบริจาคช่วยเหลือ จนเมื่อช่วงเย็น17.30น วันที่ 21 สิงหาคม นายพิศิษฐ์ แสงพรหม นายสถานีรถไฟปากช่อง อ.ปากช่อง เดินทางมาเยี่ยมนางสุกัญ พรมบุตร อายุ 71 ปี ที่ รพ.ปากช่องนานา ที่นอนรักษาตัว พร้อมมอบเงินสด 10,000 บาท ช่วยเหลือ นอกจากนี้ประชาชนผู้ใจบุญทั่วสารทิศ สงสารที่ยายสุกัญ พรมบุตร อายุ 71 ปี ถูกรถไฟทับขาขาดทั้ง 2 ข้าง ตั้งแต่บาดเจ็บและเฝ้าตลอดเวลาไม่ทราบว่าเมื่ออาการหายดีจะดำรงชีวิตอยู่อย่างไรจึงร่วมใจบริจาคเงินโดยการโอนเข้าบัญชีธนาคารออมสิน บัญชีเลขที่ 050 600 980 168 บัญชีชื่อนายเล็ก ประจนนวล อาชีพทำไร่สวน ที่ดูแลยายมาตลอด ทะลุ เกือบล้านบาท จำนวน 792,467.50 บาท และนำมามอบให้ที่ รพ.อีกส่วนหนึ่งจนเพียงพอและแจ้งทางธนาคารให้ระงับไม่ขอรับบริจาคแล้ว และขอระงับการรับเงินไว้แล้วเพียงพอแค่นี้
นายเล็ก ประจนนวล อายุ 59 ปี และนางสุพัตร์ ประจนนวล อายุ 56 ปี อาชีพทำสวน บ้านโป่งตาลอง ตโป่งตาลอง อ.ปากช่อง เป็นคนรู้จักคุ้นเคยกันมาก่อนเนื่องจากเมื่อ10 ปีก่อน ยายสุกัญ พรมบุตร อายุ 71 ปีเคยไปรับจ้างหักข้าวโพดที่ไร่ให้เลยสนิทกันมา เปิดเผยว่า ยายสุกัญ มาพักอาศัยอยู่บ้านหนองกะจะ 1เขตเทศบาลเมืองปากช่องใกล้สถานีรถไฟ โดย ไม่มีญาติ แต่ละวันแกก็ออกขายข้าวโป่ง บริเวณสถานีรถไฟและสถานที่ต่างๆ ยายเป็นคนดี นิสัยดีตนคิดว่าคนเราเมื่อแก่ตัวลงไม่มีญาติพี่น้องไม่ทราบว่าใครจะดูแล จึงคอยช่วยเหลือยาย ถือว่าเป็นการช่วยเหลือมนุษย์ร่วมโลกเมื่อเราพอมีกินต้องเผื่อแผ่ผู้ด้อยโอกาสและยากไร้ จึงไปเปิดบัญชีเพื่อให้ผู้ใจบุญบริจาคช่วยเหลือ โดยเงินที่ผู้ใจบุญบริจาคช่วยเหลือยายผมก็จะพายายไปเปิดบัญชีใหม่ชื่อยายและนำเงินทุกบาทให้กับยายรวมทั้งตนก็จะนำเงินส่วนตัวมอบให้กับยายอีกส่วนหนึ่งเพราะสงสาร
