รู้จัก ‘ตวน ควายทอง’ ซุปเปอร์แฟนเบอร์ 1 ของเวียดนาม
องค์ประกอบสำคัญของการแข่งขันกีฬา แม้ไม่เกี่ยวกับตัวการแข่งขันโดยตรงแต่ขาดไม่ได้ ย่อมไม่พ้น “แฟนกีฬา” ซึ่งมีผลทั้งในแง่กำลังใจและรายได้ของผู้แข่งขันและเจ้าภาพการแข่งขัน
แฟนกีฬาหลายคนไม่ใช่แค่ชอบการชมการแข่งขัน แต่ยังมี “แพชชั่น” ในการเชียร์ชนิดทุ่มเท และแต่ละทัวร์นาเมนต์ แต่ละกีฬา แต่ละประเทศต่างก็มี “ซุปเปอร์แฟน” ของตัวเอง
เหมือนอย่างบ้านเราที่มีผู้บุกเบิกอย่าง “ซุปเปอร์เป็ด” ปริญญา สุขชิต “นักเชียร์” คนแรกของไทย ที่ควักกระเป๋าออกทุนเอง แต่งชุดเต็มยศ เช่นชุดซุปเปอร์แมนบ้าง ชุดนักรบไทยโบราณบ้าง ตระเวนเชียร์ตามสนามต่างๆ โดยเฉพาะฟุตบอล ต่อมาก็มี ถั่วแระ เชิญยิ้ม ดาวตลกอาวุโส เป็นอีกหนึ่งกองเชียร์ทีมชาติที่เดินทางไปให้กำลังใจทีมชาติไทยตามสนามต่างๆ ทั้งในและนอกประเทศ
ส่วนทุกวันนี้ก็จะเป็นคณะกองเชียร์ไทยนำโดย ท้าวดักแด้, สามารถ แขนควง, ลอยด์ เงาะป่า ที่กลายเป็นสีสันซึ่งมักได้รับความสนใจจากแฟนกีฬาหรือสื่อท้องถิ่นประเทศนั้นๆ เสมอ
สำหรับ เวียดนาม ก็มีซุปเปอร์แฟนของตัวเองเช่นกัน เป็นกองเชียร์รุ่นใหญ่วัย 73 ปี ที่รู้จักกันในฉายา ตวน ควายทอง หรือชื่อจริงคือ เหวียน กวง ตวน ชาวตำบลไฮ้บ่าจึง ในกรุงฮานอย ซึ่งเริ่มต้นเส้นทางการเชียร์ของตัวเองเมื่อ 24 ปีที่แล้ว
ความที่ปู่ตวนรักกีฬาฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ ย้อนไปเมื่อปี 1998 ตอนเวียดนามเป็นเจ้าภาพการแข่งขัน ไทเกอร์คัพ หรือฟุตบอลชิงแชมป์อาเซียน และพบกับทีมชาติไทยในรอบรองชนะเลิศ ปู่ตวนไปที่สนามและขอให้ศิลปินคนหนึ่งเพนต์หน้าให้ เป็นการจุดประกายแพชชั่นที่มีต่อการเชียร์ของแก
ต่อมา เมื่อเวียดนามได้เป็นเจ้าภาพ ซีเกมส์ ครั้งที่ 22 เมื่อปี 2003 ซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ปู่ตวนเดินทางไปยังหมู่บ้านงานฝีมือเพื่อสั่งทำหมวกสวมหัวรูป “ควายทอง” ซึ่งเป็นแมสคอตประจำการแข่งขันในครั้งนั้น
อย่างไรก็ตาม 3 วันก่อนจะถึงพิธีเปิด ทางช่างแจ้งว่าทำหัวควายให้ไม่ทัน ปู่ตวนจึงเปลี่ยนเป็นหมวกรูปเขาควายแทน
ปู่ตวนสวมหมวกใบนั้นที่มีน้ำหนักราว 4 กก. และทาหน้าตาด้วยสีธงชาติ พร้อมกับชุดที่ออกแบบเอง แขวนกลองขนาดเล็กไว้ที่คอ เดินทางไปยังมี ดิ่ง สเตเดียม เพื่อชมพิธีเปิดการแข่งขัน เรียกเสียงฮือฮาจากแฟนคนอื่นๆ ได้มาก
และจากจุดเริ่มต้นตอนนั้น ปู่ตวนจึงได้ฉายา “ตวน ควายทอง” ติดตัวมา พร้อมๆ กับจุดเริ่มต้นบนเส้นทางซุปเปอร์แฟนที่เต็มไปด้วยความทุ่มเท
ปู่ตวนตระเวนเดินทางไปเชียร์เวียดนามทั้งในและนอกประเทศ ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันซีเกมส์, เอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ, ฟุตบอลโลก รอบคัดเลือก ฯลฯ โดยเฉพาะในซีเกมส์แต่ละครั้ง ปู่จะทำหัวสวมตามรูปแมสคอตของการแข่งขันครั้งนั้นๆ ได้แก่ นกอินทรีในปี 2005, แมวโคราชในปี 2007, ช้างคู่ในปี 2009, มังกรโคโมโดในปี 2011, นกฮูกในปี 2013, สิงโตในปี 2015, เสือในปี 2017, ลูกบอลโฟมในปี 2019 และมาที่ซาวลา แมสคอตประจำการแข่งขัน ซีเกมส์ ครั้งที่ 31 ในปีนี้
ทุกครั้ง ปู่ตวนจะสั่งทำชุดเชียร์และผลิตหมวกเองอย่างละ 2 ชุดเพื่อสลับใช้ในการแข่งขันประจำวัน หมวกที่ทำเร็วที่สุดใช้เวลาประมาณ 9 วัน ส่วนที่ช้าที่สุดใช้เวลาถึง 3 เดือน โดยส่วนที่ยากคือการขึ้นโครง และระบายสี ติดเครื่องประดับให้ดูเหมือนต้นฉบับ
ชั้นตอนการผลิตหมวกแมสคอต ประกอบด้วย 4 สเต็ป เริ่มจากศึกษารูปทรงแมสคอต, ขึ้นโครงด้วยไม้ไผ่ โฟม พลาสติก, นำกระดาษมาแปะซ้อนๆ กันหลายชั้นเพื่อทำพื้นผิว หรือนำโฟมมาแปะทับบนโครง, ลงสี เป็นอันเสร็จ
การตามเชียร์ทีมรักในประเทศนั้นไม่เท่าไร แต่เวลาต้องไปยังประเทศต่างๆ ช่วงการแข่งขันซีเกมส์นั้น ย่อมมีค่าใช้จ่ายเสริมเพิ่มขึ้นมามากมาย
ซีเกมส์ที่ต้องลงทุนมากที่สุดสำหรับปู่ตวนคือตอนอินโดนีเซียเป็นเจ้าภาพเมื่อปี 2011 ซึ่งแกต้องนำเงินบำนาญ 8 เดือนมาใช้ คิดเป็นเงิน 32 ล้านดอง หรือ 48,000 บาท
ก่อนซีเกมส์หนนี้จะเปิดฉาก ปู่ตวนล้มป่วย ต้องเข้าโรงพยาบาลนานถึง 15 วัน แต่ถึงกระนั้น ความรักและแพชชั่นในฐานะซุปเปอร์แฟนก็ยังไม่หมดไป แกขอร้องให้คนรู้จักทำโครงหมวกรูปซาวลา หรือ “ยูนิคอร์นแห่งเอเชีย” แมสคอตประจำการแข่งขันให้ โดยให้ไปทำข้างเตียงโรงพยาบาลเพื่อกำกับดูแลอย่างใกล้ชิด พอออกจากโรงพยาบาล ปู่ตวนใช้เวลาอีก 5 วัน ทำหมวกซาวลาต่อจนเสร็จ
การจะทุ่มเทในสิ่งที่รักมากขนาดนี้ แค่เพียงความตั้งใจอย่างเดียวไม่ได้ ยังต้องมีแรงสนับสนุนและความเข้าใจจากครอบครัวด้วย ซึ่ง เล ธิ ธินห์ ภรรยาวัย 71 ปีของปู่ตวน กล่าวว่า ครอบครัวไม่มีใครห้ามแก เพราะอยากสนับสนุนความรักที่มีต่อกีฬาของเขา และมองว่านี่เป็นความสุขของคนวัยเกษียณด้วย
แต่กีฬาย่อมมีแพ้มีชนะ ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะลงเอยด้วยความสมหวัง ย้อนไปในซีเกมส์ที่สิงคโปร์เมื่อปี 2015 เวียดนามแพ้ให้เมียนมาในฟุตบอลชาย รอบรองชนะเลิศ ขณะที่แฟนบอลคนอื่นๆ ออกจากสนามไปแล้ว ปู่ตวนยังนั่งร้องไห้อยู่บนอัฒจันทร์ จากนั้นในแมตช์ชิงเหรียญทองแดง หลังจากเวียดนามถล่มอินโดนีเซีย 5-0 เคว ง็อก ไห่ หนึ่งในนักเตะดาวทอง ได้วิ่งขึ้นไปบนอัฒจันทร์เพื่อกอดปู่ตวนและมอบเสื้อแข่งของเขาให้แทนคำขอบคุณ
เป็นภาพประทับใจ และเป็นรางวัลสำหรับการทำหน้าที่กองเชียร์ที่น่าชื่นชมของเจ้าของฉายา “ตวน ควายทอง” คนนี้
