วันที่ 25 กุมภาพันธ์ ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่ามีพ่อเฒ่าวัย 62 ปี เก็บเศษไม้ที่ถูกทิ้งหรือเศษกิ่งไม้ นำมารีไซเคิล ประดิษฐ์ “ปลัดขิก” เครื่องรางของขลังชนิดหนึ่งที่คนไทยนิยมนำไปกราบไหว้บูชา โดยเชื่อกันว่า มีพุทธคุณทางด้านค้าขาย ให้มีความเจริญรุ่งเรือง เมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ ให้โชคให้ลาภ ป้องกันภูตผีปีศาจ
ผู้สื่อข่าวจึงเดินทางไปตรวจสอบยังบ้านเลขที่ 20/8 ม.8 ต.โพสะ อ.เมือง จ.อ่างทอง และได้พบกับนายอานนท์ บัวทอง อายุ 62 ปี และปลัดขิกที่ทำการแกะสลักเสร็จแล้ววางอยู่เป็นจำนวนมากหลายขนาดแตกต่างกันไป จึงได้สอบถามถึงที่มาที่ไปกับการมาแกะสลักปลัดขิกขาย ซึ่งเป็นอาชีพเสริมที่ไม่ค่อยมีใครทำกันมากนัก นายอานนท์ เล่าว่า วัตถุดิบที่นำมาใช้ทำปลัดขิกนั้น เป็นเศษไม้ ที่ถูกทิ้งไว้ตามริมถนน หรือเป็นเครื่องมือเครื่องใช้ในครัวเรือน ที่วัสดุทำมาจากไม้ เช่น สากกะเบือ หรือแม้กระทั่งเสาบ้านที่ผุพังชำรุด ที่ถูกทิ้งไว้อย่างไม่มีค่า ตนเองเห็นแล้วจึงได้เก็บนำมาเพิ่มมูลค่า โดยใช้วิชาที่เรียนรู้ด้วยตนเองจากตำราโบราณ และอาศัยด้วยใจรัก เริ่มเรียนรู้และนำมาประดิษฐ์สร้างรายได้ ตั้งแต่อายุ 18 ปี ซึ่งบางเดือนมีรายได้จากการแกะปลัดขิกถึงหลักหมื่นบาท ซึ่งเป็นรายได้เสริมที่ค่อนข้างดีเลยก็ว่าได้ แต่ก็ยังมีบางคนที่ไม่เข้าใจว่าเรามานั่งแกะทำไมอยู่ทุกวัน เพราะส่วนใหญ่คนอื่นจะไม่รู้ว่าปลัดขิกที่เรานั่งแกะทุกวัน เราสามารถเอาไปขายและทำเงินให้กับเรามาตลอด 40 กว่าปี คนส่วนใหญ่มอง ก็จะหาว่าเราบ้า นานเข้าถึงกับตั้งฉายาให้เราเลยว่า “ไอ้บ้าขิก” แต่เราไม่ได้สนใจอะไร
แต่สมัยนี้ จะหาคนมานั่งทำนั่งแกะแบบใช้มือทำนี่แทบจะไม่เหลือแล้ว ส่วนมากตอนนี้จะนิยมใช้เครื่องจักรเข้ามาแทน แต่ก็ยังมีคนมาสั่งทำตลอดอย่างต่อเนื่อง เพราะเห็นในฝีมือการแกะของเราแล้วก็ชอบ บอกว่าแตกต่างจากพวกใช้เครื่อง ซึ่งจะออกมารูปร่างหน้าตาเหมือนกันหมด แต่ของเรานี่สั่งได้ จะเอารูปแบบยังไง ลักษณะแบบไหน ทำให้ได้หมดตามที่ต้องการ ก็จะมีการบอกกันไปแบบปากต่อปาก ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นวัด หรือสำนักอาจารย์อะไรดังๆ ก็จะมีมาสั่งอยู่ตลอด สั่งต่อครั้งก็ประมาณ 400-500 อัน โดยจะนำไปปลุกเสกตามตำราของแต่ละวัดแต่ละสำนักต่างกันไป ตอนนี้ก็มีผู้คนที่ผ่านไปมาและพบเห็น ก็จะเข้ามาสอบถามและขอซื้อก็มี เพราะได้นำปลัดขิกที่ทำการแกะสลัก และทาสีเรียบร้อยแล้ว ตั้งวางโชว์ทำเป็นรั้วบ้าน ซึ่งสร้างความแปลกตาให้กับผู้พบเห็น ถึงขนาดเข้ามาสอบถามกันเลยก็มี
จึงนับได้ว่า พ่อเฒ่ารายนี้ เป็นอีกบุคคลหนึ่งที่สามารถมองเห็นมูลค่า ของสิ่งของที่ถูกทิ้งหรือไร้ค่าจนถูกมองข้ามไป และสามารถนำกลับมาใช้ประโยชน์ให้เกิดมูลค่า และสร้างรายได้ให้กับตนเองมาตลอดกว่า 40 ปี
